به گزارش سرویس بین الملل خبرگزاری «حوزه»، روزنامه ایندیپندنت چاپ انگلستان به تحلیل ریشه های حوادث اخیر فرانسه پرداخت و نوشت:
دلایل پایه‌ای تاثیرگذار بر حادثه غمانگیز ترورهای پاریس که منجر به کشته شدن بیگناهان زیادی در پاریس شد، نادیده گرفته میشوند. برای بررسی این دلایل لازم است به روابط فرانسه با سه کشور الجزایر، عربستان سعودی و سوریه نگاه عمیق‌تری داشته باشیم.
سران غربی نمی خواهند رابطه عربستان و داعش را به رسمیت بشناسند
هویت فرانسوی- الجزایری یکی از تروریست‌ها نشان میدهد که چگونه تأثیر کشتار مردم الجزایری در جنگ وحشیانه سال 62-1956 به دست سربازان فرانسوی هنوز ادامه داشته و منجر به حوادث ناگواری می‌شود.
همچنین، این که هنوز رهبران غربی ما نقش مسلم عربستان سعودی را در گسترش فرم افراط گرای اسلام یعنی وهابیت که منجر به ایجاد حکومت داعش شده است، رد می‌کنند نشان میدهد که آنها هنوز هم قصد ندارند رابطه میان پادشاهان عربستان و گروه داعش را که به پاریس حمله کرده، به رسمیت بشناسند.
تنها نیروی نظامی منظم در مقابله با داعش، سوریه است
از سوی دیگر ما مایل به پذیرش این حقیقت هم نیستیم که تنها نیروی نظامی منظم در مبارزه با داعش، ارتش سوریه است. ارتشی که برای نگه داشتن رژیمی تلاش می کند که دولت فرانسه تمایل به نابودی آن دارد. به این ترتیب ما نمی‌توانیم با سربازانی که به طور جدی به مبارزه با داعش مشغول هستند، ارتباطی داشته باشیم.
جنایات تاریخی خودمان را فراموش می کنیم
متاسفانه عادت کرده‌ایم هر زمان که به غرب حمله شده و مردم بیگناه ما کشته شدند، حافظه مان را کاملا پاک کنیم. به همین دلیل زمانی که رسانه‌ها خبر کشته شدن 129 نفر در پاریس را گزارش کرده و آن را بزرگترین قساوت بشری در فرانسه از زمان جنگ جهانی دوم اعلام کردند، فراموش کردند به کشتار پاریس در سال 1961 اشاره کنند؛ کشتاری که در آن نزدیک به 200 نفر از شهروندان الجزایری به جرم تظاهرات غیرقانونی علیه جنگ استعماری وحشیانه فرانسه در الجزایر قتل عام شدند. عده زیادی از شرکت کنندگان در این تظاهرات به دست نیروهای پلیس به قتل رسیده و تعداد دیگری نیز در محوطه ورزشی «پالاسی دس» شکنجه شدند و اجسادشان به رود سن انداخته شد. هر چند که دولت فرانسه تنها به کشته شدن 40 نفر اعتراف کرد.
«عمراسماعیل مصطفوی» یکی از بمب گذاران انتحاری پاریس اصلیت الجزایری داشت. «چریف کوآچی» دو برادری که روزنامه نگار «شارلی ابدو» را به قتل رساندند نیز الجزایری تبار بودند. آنها عضوی از جامعه الجزایریان فرانسه با بیش از 5 میلیون نفر جمعیت بودند که برای بیشتر آنها زخم جنگ الجزایر هنوز التیام نیافته است. مردمی که در محله های فقیر نشین «سنت دنیس» و دیگر حومه‌های الجزایری‌نشین پاریس زندگی می‌کنند.
غفلت رسانه ای از واقعیتهای انفجار فرانسه
با این وجود، اصلیت تروریست‌های واقعه خونبار 13 نوامبر در پاریس و تاریخچه رابطه فرانسه با کشورهای آنها از جریانات حوادث وحشتناک جمعه و حملات تروریستی کنار گذاشته شده است چون از نظر رسانه‌ها یک پاسپورت سوریه‌ای با مهر یونانی هیجان انگیزتر از این دلایل آشکار است.
البته یک جنگ استعماری دلیل و توجیهی برای کشتار مردم بیگناه نیست، با این وجود شرایطی را ایجاد میکند که بدون در نظر گرفتن آنها هدف قرار دادن فرانسه در این شرایط قابل درک نیست. وهابیت گسترش پیدا کرده توسط سعودی‌ها که منشأ ایجاد فرقه جنایتکار داعش است هم یکی از عوامل مؤثر دیگر است که در تحلیل این حادثه باید در نظر گرفته شود.
افکار داعش از آل سعود گرفته شده است
«محمد بن عبدالوهاب» بنیانگذار وهابیت بود که تمایل بی رحمانه‌ای به کشتار شیعیان در خاورمیانه داشت و منجر به قتل عام های مربوط به قرن هجدم میلادی شد. دخالت خاندان اولیه آل سعود در این جنایات مشهود است. امروزه حکومت سلطنتی آل سعود، که همواره زندانیانش را بدون برگزاری دادگاههای منصفانه گردن میزند، درحال ساختن موزه ریاض است که اختصاص به آموزه‌های وهابیت دارد. بسیاری از افکار داعش از آل سعود گرفته شده است، درحالی که این حقیقت آشکارا نیز از تحلیل‌های داستان کشتار روز جمعه کنار گذاشته می شود.
حالا نوبت می رسد به شرایط سوریه، کشوری که نابودی دولت آن، مدت‌هاست یکی از خواسته‌های دولتمردان فرانسوی بوده است. در حالی که ارتش سوریه که با کمک حملات هوایی روسیه در حال پس گرفتن برخی از مناطق کشور از اشغال داعش است، تنها نیروی نظامی آموزش دیده علیه جنگ با داعش است. سال‌هاست که آمریکایی‌ها، انگلیسی‌ها و فرانسوی‌ها می‌گویند که سوریه با داعش نمی‌جنگد. این تصور اشتباهی است، اما علاقه دولت‌های غربی به از بین بردن دولت بشار اسد باعث شده نیازی به نابودی داعش نبینند.
نقش عربستان در داستان ترسناکِ داعشی ها
فرانسه با افتخار ادعا میکند که تا کنون 20 بار«رقه»، پایتخت داعش را در سوریه مورد حمله قرار داده است؛ حملاتی انتقامی! اگر این حملات به صورت جدی و زمان‌بندی شده برای نابودی ماشین نظامی داعش در سوریه برنامه ریزی شده اند، چرا دو هفته پیش فرانسه اقدام به این حملات نکرده بود؟ یا دو ماه قبل؟
اینگونه خبرها متاسفانه نشانگر این حقیقت تلخ هستند که کشورهای غربی خصوصا فرانسه در حمله به داعش، به جای داشتن دلایل منطقی یا در نظر گرفتن زمینه تاریخی وقایع با احساسات انتقامجویانه لحظه‌ای عمل می‌کنند. و نقش «برادران» سعودی میانه‌روی عزیزشان را که در گردن زدن بیگناهان، بی‌رقیب هستند، در این داستان ترسناک نادیده می‌گیرند و ما در این خیال خام فرورفته ایم که دولت‌های غربی برای از بین بردن داعش نقشه می کشند.
ترجمه: عطیه شریعتی مهر
