به گزارش سرویس بین الملل خبرگزاری«حوزه» به نقل از geopolitics.co، کاترین شاکدام تحلیل‌گر سیاسی مقیم لندن با اشاره به تحولات اخیر به ویژه اعدام شیخ نمر نوشت: در سیاست دوگانه غرب، آشکارا برای کسانی که در جاه‌طلبی‌های آن‌ها مشارکت ندارند، جایگاهی وجود ندارد. آن‌ها امروز سر میز مذاکره با تو می‌نشینند و فردای آن روز از پشت به تو خنجر می‌زنند، درحالی که وانمود می‌کنند به دنبال آوردن صلح و امنیت به سوریه هستند.

هدف اعدام شیخ نمر به دست جلادان سعودی که از داعش بدتر عمل کردند، به منظور ایجاد جنگ و درگیری با ایران بوده تا قدرت‌های جنگ طلب غربی بهانه‌ای دیگر برای لشکرکشی به خاورمیانه داشته باشند، با این تفاوت که این بار هدف اصلی آن‌ها ایران است. آن‌ها اخیرا ایران را متهم به شلیک موشک به هواپیماهای آمریکایی کرده‌اند و تحمل پیشرفت امنیتی و استقلال اقتصادی کشور‌های دیگر را ندارند و همواره به دنبال بهانه‌ای برای ایجاد جنگ هستند.

شگرد جنگ طلبان برای آغاز جنگ

به راستی چرا یک رزمنده صلح طلبِ راه آزادی به دست عربستان سعودی جنگ طلب به شهادت رسید؟ آن‌ها به گونه‌ای شیخ باقر النمر را اعدام کردند تا آن را به منادی جنگ تبدیل کنند. هدف آن‌ها گذشته از فرقه‌گرایی و تفرقه افکندن، آغاز جنگ بوده‌است؛ شگردی که جنگ‌ طلبان از آن برای به راه انداختن جنگی تمام عیار استفاده می‌کنند.

برخلاف تمامی اصول منطقی و بدیهی، پادشاه عربستان دستور اعدام شیخ نمر النمر، یکی از محترم‌ترین، برجسته‌ترین و محبوب‌ترین علمای عربستان سعودی را صادر کرد. یکی از رهبران جامعه شیعیان این کشور که نه تنها صدای مسلمانان شیعه بود. بلکه برای عدالت اجتماعی و نمایندگی سیاسی عادلانه و آزادی‌های مدنی در روشی صلح‌جویانه تلاش می‌کرد. او آینه‌ای در مقابل نظام خفت بار آل سعود قرار داده بود. شجاعت او تبدیل به مقاومت مردم در تظاهرات‌ علیه پادشاهی سعودی در سرتاسر عربستان و جهان اسلام شده بود.

اما مهمتر از همه اینکه نگاه دموکراتیکی که شیخ نمر در عربستان و فرای آن ارائه داده بود، به گونه‌ای بود که تمام ملل عرب با آن همراه شده بودند. او در زمانه‌ حاکمیت دشمنی و بی‌اعتمادی الگویی بود که می‌توانست میان اجتماعات و جوامع مختلف ارتباط و اتحاد ایجاد کند.

به این ترتیب باید صدایش را خفه می‌کردند زیرا اگر راه او ادامه پیدا می‌کرد، آل سعود در آینده با دنیای عرب متحد و قدرتمندی روبرو بود که جنگ با آن غیرممکن می‌شد. قصد آن‌ها از این کار تعویض آینده جهان اسلام متحد با آینده نفرت فرقه‌ای بود.

خون به سادگی از دست جنایتکاران پاک نمی شود

شیخ نمر معلمی با عزت و وقار بی‌حد و حصر بود که تنها از کلماتش برای مقابله با ظم و ستم استفاده می‌کرد. و درحالی که رژیم سعودی تلاش زیادی برای تحریف چهره او به فردی خشن و شورشی کرده بود، او هرگز لب به انتقام یا مبارزه مسلحانه نگشود. امروز ریاض تصور می‌کند که سلطنتش پا برجاست اما به زودی می‌فهمد که بعضی خون‌ها به سادگی از کف دست جنایتکاران پاک نمی‌شود. و بعضی نورها را نمی‌توان به سادگی خاموش کرد. هیچ رژیمی نمی‌تواند با سلطه و ایجاد ترس و وحشت باقی بماند. مشروعیت و اراده مردم در نهایت پیروز می‌شود هرچند فرآیندی دردناک و سخت در پیش باشد.

عربستان به دنبال جنگ مذهبی در منطقه است

شیخ نمر یک انسان به تمام معنا بود. درحالی که بسیاری از سیاستمداران شیعه از این جنایت خشمگین بوده و به ریاض هشدار داده‌اند، این اعدام‌ها فرای کشمکش‌های مذهبی هستند. اعدام شیخ نمر تلاش مذبوحانه عربستان سعودی برای ایجاد جنگ با ایران – که رسانه‌ها بارها بدان اشاره کرده‌اند -  و ایجاد اختلاف میان شیعه و سنی بود. ایران، قدرتی منطقه‌‌ای که همچنان در مقابل سلطه آل سعود ایستاده و خاری به چشم وهابیون است.

به علاوه اعدام شیخ نمر هشداری برای تحریک و ایجاد خشم در جهان اسلام است. اینکه وهابیون چنان اقتداری دارند که در راه اجرای جنایاتشان اهمیتی به صدای انتقادات نمی‌دهند. در زمانه‌ای که روکش فریبکاری سیاستمداران درحال فروریزی است، حال که وهابیت چنگال توسعه خود را در خاورمیانه و شمال آفریقا فرو کرده است،  ریاض که پشتوانه قدرت‌های جاه‌طلب غربی را دارد، همچنان به دنبال گسترش دامنه سلطنت خود می‌باشد.

تلاش عربستان برای باز کردن راه برای آمریکا

ریاض به خوبی می‌دانست که اعدام شیخ نمر منجر به اعتراض جهانی می‌شود. آنچه امروز می‌خواهند ترویج روز افزون خشونت و بهانه‌ای برای لشگرکشی‌های آینده است. آن‌ها می‌خواهند آتش جنگ جهانی را شعله‌ور کنند و راه‌ را برای ورود آمریکا باز کنند. چرا که معتقدند ایران خطری فرای داعش برایشان محسوب می‌شود. نه تنها به بهانه سلاح‌های هسته‌ای بلکه به این خاطر که ایران یک قدرت مهم منطقه‌ای محسوب می‌شود. در نتیجه از هر فرصتی برای ورود نیرو به منطقه استفاده می‌کنند.

هوشیاری ایران

به این ترتیب ریاض به آرزوی دیرینه خود برای ایجاد جنگ با ایران می‌رسد، جنگی که جامعه بین‌المللی به سادگی آن را به نام ثبات منطقه ضروری خواهد دانست. همه این اتفاقات در زمانه‌ای به وقوع می‌پیوندند که وهابیون در خاورمیانه و شمال آفریقا افسارگسیخته آزادی مردم را به یغما می‌برند، اما ریاض نباید فراموش کند که ایران هوشیارانه عمل خواهد کرد و دولتمردان ایرانی با درایت عمل کردند. به عنوان مثال، در 3 ژانویه، یکی از علمای قم در فتوایی هر گونه اقدام انتقام جویانه و خشونت طلبانه را محکوم کرد. مقامات ایرانی نیز در مصاحبه‌های خود اعلام کرده‌اند که تظاهرات باید قانونمندانه باشد و نباید بهانه‌ای به دست دشمنان داد.

در زمانه‌ای که ریاض رهبر شیعیان عربستان را به امید خونریزی‌های آینده و مشروعیت بخشیدن به توهمات بیمارگونه خود، اعدام می‌کند، اسلام شیعه، اقدامات صلح جویانه و صبر و مقاومت را در پیش می‌گیرد.

براستی تاریخ کدامین شخصیت را به یاد خواهد داشت: جلادی که شمشیر خونین به دست داشت یا روحانی شهیدی که سخن از رستگاری و آزادی به زبان آورد؟