بهرنگ توفیقی کارگردان سریال «زیر پای مادر» در گفتگو با خبرگزاری «حوزه» درباره ساخته جدیدش که این روزها از شبکه یک سیما روی آنتن می‌رود، اظهار داشت: ایده ساخت این مجموعه از زمانی شکل گرفت که در حال کارگردانی سریال قبلی خود «بر بام تهران» بودم؛ هنگامی که ساخت آن کار را به پایان رساندم، همراه سعید نعمت‌الله عازم مشهد مقدس شدیم تا هم بتوانیم ایده را بهتر در ذهن بپردازیم؛ هم لوکیشن‌هایی که خواهان آن هستیم را بیابیم که خوشبختانه خروجی و حاصل این اقامت در مشهد، کاری است که فکر می‌کنم مردم آن را دوست داشته باشند.
وی ادامه داد: دلیل این امر نیز آن است هر اثری که بخواهد از صمیم قلب، ارادتی به امام رضا(ع) داشته باشد، بر دل و جان تماشاگران می‌نشیند.
کارگردان سریال «زیر پای مادر» ابراز داشت: زمانی که این سریال می خواست جلوی دوربین برود، از خدا خواستم در ابراز ارادت به امام رضا(ع) در این مجموعه موفق باشیم؛ البته اینکه تا چه حد در انجام این خواسته موفق بوده‌ایم، نکته ای است که مردم باید آن را پاسخ دهند؛ اما از بازخوردهایی که طی همین چند قسمت دریافت کرده‌ایم، تصور می‌کنم در رسیدن به این خواسته توانسته‌ایم به موفقیت لازم دست پیدا کنیم.
توفیقی یادآور شد: یک نکته ای که درباره این سریال باید به آن اشاره کرد، فیلمنامه بسیار خوب سعید نعمت الله است که همیشه با زیباترین شکل به مخاطب عرضه شده و تماشاگر نیز آن را می‌پذیرد.
این فیلمساز در پاسخ به این سؤال که در این سریال در پی گفتن چه نکته‌ای بوده است؟ خاطرنشان ساخت: زیاد عادت ندارم درباره پیام‌های کارهای خود سخن بگویم؛ چراکه معتقدم هر اثر موفقی خود باید بازگو کننده حرف‌هایی باشد که می‌خواهد آن را بیان کند؛ اما به هر حال، این سریال چند پیام داشت که به صورت گذار به آن اشاره‌ای مختصر می‌کنم.
وی ادامه داد: ابتدا همانگونه که در ابتدای سخنانم گفتم کل مجموعه ابراز اراداتی به امام هشتم است و در ادامه می‌خواستیم به بحث سبک زندگی در جامعه اشاره کنیم؛ برای بیان این حرف نیز أشکال مختلف سبک زندگی را مد نظر قرار دادیم؛ برای مثال در جایی با نشان دادن رفتار بد خواستیم آن را تقبیح کنم و در جای دیگر با نشان دادن خوبی‌ها در پی ارج گذاشتن به آن بوده ایم.
توفیقی درباره جایگاه احترام به پدر و مادر در سریال «زیر پای مادر» نیز چنین گفت: بحث دیگری که در این سریال مطرح بود و فکر می کنم در جامعه امروز به شدت آن را احساس می‌کنیم، فاصله ای است که بین والدین و فرزندان پیش آمده است؛ همین عامل نیز سبب بسیاری از بازخوردهای بد در جامعه شده است؛ این تبعات منفی تنها در بزه‌های اجتماعی نمود پیدا نمی‌کند؛ بلکه هسته خانواده را از بین می‌رود؛ برای همین با نشان دادن الگو‌ها و رفتارها خوب می‌خواستیم به نسل جوان بگویم تنها پدر و مادر هستند که همیشه دلسوز آنها بوده و برای همین، حرف زدن با آنان در هر موقعیتی در نهایت به نفع آنها خواهد بود.
این فیلمساز در پاسخ به این سوال که چه سریال‌هایی برای پخش در ماه رمضان مناسب هستند، اظهار داشت: نمی‌خواهم سلیقه مردم را در گونه‌ای خاص خلاصه کنم؛ هرچند تجربه نشان داده، مخاطبان تلویزیون در این ایام بیشتر علاقمند به کارهایی هستند که خانوادگی باشد؛ اما با توجه به این امر، معتقدم سریال‌هایی که در آن مشکلات مردم بیان شده، بیشتر با استقبال مواجه می‌شوند؛ در حقیقت باید بگویم در این آثار باید حرف دل مردم زده شود؛ البته من چنین ادعایی را در کار خودم ندارم؛ اما تمام تلاش خود را کردم آنچه جلوی دوربینم می‌رود چیزهایی باشد که مردم دوست دارند، گفته شود.
وی در پاسخ به سوالی دیگر مبنی بر اینکه در این سریال سعی کردید از چه چیزهای پرهیز کنید؟ بیان کرد: مسلما آثاری که در ماه رمضان روی آنتن می‌رود باید از مضامین دینی و اخلاقی سود ببرد؛ چون در ایام کل جامعه بیش از هر زمان دیگر به امور معنوی نزدیک شده است؛ اما این ویژگی وظیفه کارگردان را دشوار می‌کند؛ چراکه او باید بتواند به گونه‌ای پیام کارش را به بیننده منتقل کند که تماشاگر آن را پس نزند؛ برای همین سعی ما این بود تا حد امکان آموزه‌های مد نظرمان را به شکلی مستقیم بیان نکنیم؛ بلکه بگذاریم تماشاگر در خلال داستان بدان پی ببرد.
کارگردان سریال «زیر پای مادر» با بیان اینکه سریال سازی برای ماه رمضان به نوعی حرکت کردن روی لبغ تیغ است، تاکید کرد: کسی که می‌خواهد سریالی برای ماه مضان بسازد، کارش سخت است؛ چون همانگونه که تماشاگران بالا در این ایام امتیازی برای دیده شدن بیشتر است، این حساسیت را هم در پی دارد که کمی بی دقتی در ساخت باعث خواهد شد، تماشاگر آن را نپسندیده و در مقابل آن واکنش منفی نشان دهد؛ امری که شاید در ادامه مشکلاتی را برای کار کردن فیلمساز پیش آورد.
این کارگردان در انتهای سخنان خود تاکید کرد: کار مذهبی ساختن، امری سفارشی نیست که بخواهد با دستور مدیران تولید شود؛ بلکه نشأت گرفته از ایمان و باور قلبی است؛ چون در این شرایط است که میتوان تماشاگر را جذب اثر کرد و به نوعی جامعه را هم تحت تأثیر خود قرار داد.
