به گزارش خبرگزاری «حوزه»، پنجمین کرسی ترویجی با عنوان «فطرت مبنای تبری در روابط اجتماعی» به همت معاونت پژوهش جامعه‌الزهرا(سلام‌الله‌علیها) در سالن نشست‌های علمی پژوهشی طبقه سوم پژوهشگاه حضرت معصومه(سلام‌الله‌علیها) برگزار شد.
تمامي‌احكام اسلام در راستاي شكوفايي فطرت توحيدي تشريع شده‌اند
در این کرسی ترویجی، خانم دکتر طاهره ماهروزاده، استاد و پژوهشگر جامعه‌الزهرا(سلام‌الله‌علیها) به ارائه سخنرانی پرداخت.
استاد جامعه‌الزهرا(سلام‌الله‌علیها) در ابتدا با بیان مقدمه ای، عنوان کرد: ساختار وجودي انسان، بر مبناي توحيد سرشته شده است و تمامي‌احكام اسلام اعم از فردي و اجتماعي در راستاي شكوفايي فطرت توحيدي تشريع شده‌اند.
ماهروزاده افزود: تبري به معناي بيزاري جستن قلبي، زباني و عملي از دشمنان خدا و پيشوايان معصوم(علیهم‌السلام) یکی از آموزه‌‌هاي اجتماعي اسلام است و جهت و سمت و سوي رفتارهاي مسلمانان را در روابط اجتماعي مشخص مي‌كند.
وی ادامه داد: هجمه شديد بيگانگان به عقايد مسلمانان در عصر حاضر سبب به وجود آمدن شبهاتي در اذهان برخي مسلمانان شده است؛ از جمله اينكه تبري امري خشونت بار است و سبب از بين رفتن صلح و دوستي مي‌شود؛ بدين جهت تحقيق در اين موضوعات ضروری است.
استادیار جامعه المصطفی العالمیه با بیان اینکه هماهنگی احکام اسلام با فطرت انسان باعث جاودانگی دین اسلام شده است، گفت: هر رابطه‌اي بر محور توحيد نباشد، باطل، كفر و طاغوت نام مي‌گيرد؛ و انسان موحد از آن فطرتا تبري مي‌جويد، زیرا انسان نمي‌تواند هم كفر را بپذيرد و هم مومن باشد.
اسلام در تعاملات اجتماعی اصل كرامت انسانی را حاكم مي‌داند
ماهروزاده با تصریح بر این که اسلام دینی حق‌محور است، تأکید کرد: جهت‌گيري توحيدي به معناي مدارا نكردن و نداشتن زندگی مسالمت‌آمیز با پیروان ادیان دیگر نیست؛ آیات قرآن کریم بیانگر تحمل عقاید مخالف و زندگی مسالمت‌آمیز و رعایت حقوق اساسی انسان است و در مناسبات و تعاملات اجتماعی اصل كرامت انسانی را حاكم مي‌داند.
وی اشاره به اینکه توحید، محور همه روابط اجتماعی است، اظهار داشت: در نگاه قرآن‌كريم، محور اصلي حاكم بر روابط، توحيد‌مداري است؛ و هر آنچه كه غير آن باشد، طاغوت و كفر، ضلالت و سياهي نام مي‌گيرد و بايد از آن تبري جست.
تبرّی سبب انسجام اجتماعی مسلمانان می‌شود
مدیر مرکز تخصصی اخلاق و تربیت اسلامی ماهروزاده با بیان اینکه انسان موحد جاذبه و دافعه و محبت و دشمني و شهوت و غضب خود را تحت عنوان «تولي و تبّري» در مسير توحيد تنظيم مي‌كند، تصریح کرد: تبرّی تشكیل دهنده سرمایه اجتماعی مسلمانان است که همگان را بر محور توحید جمع و از تفرقه و جدایی حفظ می کند و این امر سبب انسجام اجتماعی و رسیدن مسلمانان به وحدت و برتری جامعه اسلامی بر جوامع دیگر می‌شود.
ماهروزاده با بیان اینکه تبری هماهنگ با فطرت توحیدی انسان است، ادامه داد: تبری در جهت شکوفایی فطرت انسان شکل می گیرد، هويت مسلمانان را حفظ کرده و ايجاد كننده امت واحده اسلام است.
وی با بیان اینکه یكی از ویژگی‌های مهم پیامبر گرامی اسلام(صلی‌الله‌علیه‌وآله)، تكریم همه انسانها است، با آیه ۹۰ سوره مبارکه نساء و آیه ۱۳ سوره مبارکه حجرات اشاره کرد و گفت: قوانین در نظام اجتماعی اسلام نه تنها عدالت را نسبت به نژادها، زبان‌ها، و رنگها پیاده و اجرا می‌كند، بلكه اختلاف عقیده و مذاهب را نیز مجوزی برای ظلم اجتماعی نمی‌داند.
اسلام زندگی مسالمت‌آمیز با پيروان ادیان توحیدی و غیرتوحیدی را پذیرفته است
استادیار جامعه المصطفی العالمیه اضافه کرد: اسلام زندگی مسالمت‌آمیز با پيروان ادیان توحیدی و غیرتوحیدی را پذیرفته است و فرقه‌های مختلف و مسلك‌های متفاوت در كنار مسلمانان و در پناه حكومت اسلامی می‌توانند به زندگی خویش ادامه بدهند و از حقوق شهروندی نیز برخوردار باشند.
ماهروزاده یادآور شد: قرآن كريم، معاشرت با کافران را روا نمی‌دارد و از مسلمانان می‌خواهد که هیچ‌گونه پیوندی با آنان نداشته باشند، اما زندگی و رفتار مسالمت‌آمیز با گروه كافرانی كه با رعایت حقوق انسانی ملت‌ها به عهد و پیمانهایشان نیز پای‌بندند و در صدد خیانت به مسلمانان نیستند، از هر كیش و مذهبی كه باشند سفارش می کند؛ البته لازم به ذكر است كه ارتباط با این گروه كافران نیز باید محدود و به صورت صوری باشد، و از هرگونه همدلی و همرازی با آنان بپرهیزند.
در ادامه خانم دکتر فائزه سادات امینی، استاد جامعه‌الزهرا(سلام‌الله‌علیها) و دانشگاه به عنوان ناقد این کرسی ترویجی، با تصریح بر اینکه چکیده این مقاله بسیار ساختارمند و اصولی است، عنوان کرد: در مقدمه این مقاله، ابتدا خداشناسی و فطرت توحیدی انسان مورد بحث قرار گرفته است که از بحث تبری دور افتاده است.
وی اظهار داشت: در این مقاله به شبهه ای درباره خشونت بار بودن تبری اشاره و بر فطری بودن تبری و اینکه مسائل فطری نمی‌تواند خشونت بار باشد، تصریح شده است که باید به آن بیشتر پرداخته می‌شد.
۳۱۳/۳۲
