خبرگزاری «حوزه»، متن روایت را از کتاب خصال شیخ صدوق منتشر می کند.

 عَنْ أَبِي عَبْدِ اللَّهِ (ع) قَالَ: قَالَ سَلْمَانُ رَحْمَةُ اللَّهِ عَلَيْهِ عَجِبْتُ بِسِتِّ ثَلَاثٌ أَضْحَكَتْنِي وَ ثَلَاثٌ أَبْكَتْنِي فَأَمَّا الَّتِي أَبْكَتْنِي فَفِرَاقُ الْأَحِبَّةِ مُحَمَّدٍ وَ حِزْبِهِ وَ هَوْلُ الْمُطَّلَعِ وَ الْوُقُوفُ بَيْنَ يَدَيِ اللَّهِ عَزَّ وَ جَلَّ وَ أَمَّا الَّتِي أَضْحَكَتْنِي فَطَالِبُ الدُّنْيَا وَ الْمَوْتُ يَطْلُبُهُ وَ غَافِلٌ وَ لَيْسَ بِمَغْفُولٍ عَنْهُ وَ ضَاحِكٌ مِلْ‏ءَ فِيهِ لَا يَدْرِي أَ رَضِيَ اللَّهُ أَمْ سَخِطَ.

امام صادق(ع) فرمود: سلمان(رحمة الله علیه) گفت: از شش چیز در شگفتم که سه چیز آن مرا می گریاند و سه چیز می خنداند؛ اما آنچه مرا می گریاند عبارتند از : جدایی از دوستانم که محمد و یاران او هستند، ترس از قیامت و ایستادن در پیشگاه خدای عزوجل هستند و اما سه چیز که مرا می خنداند عبارتند از: کسی که درپی دنیا است در حالی که مرگ در پی او است و غافلی که [خداوند] از او غافل نیست و کسی که به پری دهان می خندد و نمی داند خداوند از او راضی است یا خشمگین.

خصال شیخ صدوق، ج1، ص326