حجت الاسلام والمسلمین محمدسعید امیری در گفت و گو با خبرنگار خبرگزاری «حوزه» در تهران، با اشاره به سبک زندگی پیامبر(ص) به بیان روایتی از امام مجتبی(ع) در این رابطه پرداخت و گفت: امام حسن(علیه‌السلام) در حدیثی بسیار آموزنده درباره نحوه تعامل پیامبر(ص) با مردم می فرماید «رسول اکرم صلى الله علیه و آله، در نظرها با شکوه و بزرگوار بودند. سخنانى کوتاه و جامع مى گفتند، نرم خو و مهربان بودند، در حق کسى ظلم نمى کردند، کسى را خوار نمى شمردند، نعمت را اگر چه کم بود، بزرگ مى دانستند و چیزى از آن را نکوهش نمى کردند، دنیا و آنچه به آن مرتبط است ایشان را خشمگین نمى ساخت و هرگاه حقى ضایع مى شد، احدى را ملاحظه نمى کردند و چیزى باعث رفع خشمشان نمى شد، تا آن که حق را حاکم سازند».

وی افزود: پیامبر اکرم(ص) همواره از اهل بیت(ع) به نیکی یاد می کرد و آنها را گرامی می داشت. امام حسن(علیه‌السلام) درباره جایگاه امامت و مقام اهل بیت(ع) و دعای پیامبر(ص) برای آنها می‌فرماید «چون آیه تطهیر نازل شد پیامبر خدا صلی الله علیه و آله، ما را در عبایى خیبرى که از آنِ امّ سلمه بود گرد آورد و فرمود؛ بار خدایا! اینان اهل بیت و عترت من هستند، پس هر گونه پلیدى را از آنها دور کن و کاملاً پاکشان گردان».

استاد حوزه علمیه تهران اظهار داشت: امام حسن(ع) همچنین در روایتی دیگر می فرماید «پیامبر اکرم صلی الله علیه و آله ما را با علم خداوند تبارک و تعالى تغذیه کرده است و تأویل قرآن و احکام دشوار را به ما آموخته است. سترگ ترین ارجمندى و والاترین کلمه و افتخار و بلندى از آنِ ماست».

وی با اشاره به اوضاع سیاسی عصر حیات امام حسن مجتبی(ع) عنوان داشت: همان‌طور که می‌دانید دوران حیات امام حسن مجتبی(ع) با دوره حاکمیت طاغوتی معاویه معاصر بود که ایشان در میان انبوه فتنه‌های زمانه به امامت جامعه مسلمانان رسیدند.

محقق حوزوی ادامه داد: در این دوران جامعه دچار لغزش های فراوان بود، در آغاز مردم به ایشان روی آوردند و با حضرت بیعت کردند. اما همین که آن حضرت در برابر طغیان معاویه خواستند سیاست های پدر بزرگوارشان حضرت علی(ع) را ادامه دهند، برخی دنیا پرستان به شدت در برابر امام زمان خود ایستادند و مانع شدند و حضرت بنا به مصالحی مجبور به صلح با معاویه شدند. در حقیقت عصر حیات آن حضرت به لحاظ سیاسی اجتماعی به مراتب بدتر از عصر مولای متقیان امام علی(ع) بود.

حجت الاسلام امیری با بیان این که صلح تحمیلی بر امام حسن(ع) زمینه ساز قیام عاشورا بود، ابراز کرد: در روایات معصومین(ع) آمده پیامبر(ص) خبر شهادت امام حسین(ع) را به عنوان حادثه عظیم تاریخ بشریت پیش بینی کردند و پس از رسول اسلام(ص)، در فرمایشات ائمه معصومین(علیهم‌السلام) نیز این موضوع مطرح شد، از جمله حضرت زهرا(سلام‌الله‌علیها) هنگام شهادت‌شان آن را برای امیر المومنین(علیه‌السلام) یادآوری کردند.

وی تصریح کرد: امام حسن(ع) پس از آن صلح تحمیلی از سوی دشمنان اسلام و اهل بیت(ع)، به مبارزه با شایعه پراکنی‌ها و تفرقه افکنی‌ها پرداختند و بخش عمده تلاش آن حضرت(ع) بر جلوگیری از رخنه دشمنان در اسلام متمرکز بود.

استاد حوزه علمیه تهران در ادامه به دلایل شهادت آن حضرت توسط مزدوران معاویه پرداخت و گفت: پس از صلح و در اواخر عمر معاویه، بنا به نقل ابوالفرج اصفهاني در كتاب «مقاتل الطالبين»، معاويه مي‌خواست براي پسرش يزيد بيعت بگيرد و در انجام اين هدف، امام حسن مجتبی(ع) یک مانع بزرگ برای او محسوب می شد، از این رو حضرت را مسموم و به شهادت رساند.

حجت الاسلام امیری در پایان با اشاره به وصیت امام حسن(ع) که فرموده بودند تا ایشان را در کنار جدشان به خاک بسپارند، گفت: سبط ابن جوزي به سند خود از طبقات ابن سعد و او از واقدي روايت كـرده است؛ حسن بن علي(ع) هنگام احتضار فرمود «مرا در كنار جدم رسول خدا(ص) دفن كنيد»، امويان و مروان حكم و سعيد بن العاص كه والي مدينه بود، بپاخاستند و نگذاشتند. 313/42