به گزارش خبرگزاری «حوزه»، بر اساس اطلاعات برآمده از کلیات لایحه بودجه سال 97، بودجه وزارت فرهنگ و ارشاد اسلامی به خصوص در زمینه سینما و کتاب، افزایش نسبتاً قابل‌توجهی داشته به‌طوری که به عنوان مثال بودجه جاری سازمان امور سینمایی، 27 میلیارد تومان افزایش یافته و از رقم 193میلیارد تومان به 220میلیارد تومان رسیده است.

همچنین بودجه جاری برای سال آینده در بخش حمایت از نشر، کتاب و مطبوعات وزارت ارشاد نیز از رقم 214میلیارد تومان به 245میلیارد تومان افزایش پیدا کرده است.

هر چند شاید در نگاه نخست، این میزان افزایش بودجه ،چندان هم چشمگیر نباشد اما به هر حال در وضعیت فعلی اقتصادی کشور، همین اندازه نیز می تواند قابل‌توجه باشد، به خصوص اینکه به این موضوع هم التفات داشته باشیم که بودجه های جاری و حتی عمرانی در برخی بخش های مهم اقتصادی، نه تنها افزایشی به خود ندیده بلکه در لایحه پیشنهادی دولت، کاهش یافته است.

گرچه فی‌نفسه توجه دولتمردان و شخص رئیس جمهور به افزایش بودجه بخش‌های فرهنگی و هنری کشور، مغتنم است اما نکته مهم‌تر لزوم نظارت دقیق و هدفمند بر چگونگی مصارف بودجه در این عرصه‌هاست، چه آنکه این یک اصل عقلانی است که باید نظارت درستی بر روند هزینه کرد این منابع صورت گیرد تا مبادا به عنوان مثال بودجه سینما به جای تقویت سینمای انقلابی و ملی، مصروف در زمینه تقویت سینمایی شود که با مبانی دینی و انقلابی و شاخصه های ملی تا حدود بسیاری بیگانه و حتی مغایر است؛ مسأله ای که متأسفانه در سال های گذشته، خواسته یا ناخواسته در عرصه فرهنگ و هنر کشور پدید آمده است و بعضاً آثاری، تولید و روانه چرخه اکران شده که قرابت مشخص و مورد انتظاری با مؤلفه‌های مورد نظر نداشته‌اند و گاه با گلایه های سکاندار حکیم و بیدار انقلاب و دیگر دلسوزان و علمای صاحب نظر روبه‌رو شده اند.

در این بین البته وظیفه کمیسیون فرهنگی مجلس و نهادهای نظارتی همچون دیوان محاسبات بسیار مهم و سنگین است، چه آنکه اولاً باید بکوشند که بودجه های فعلی به اولویت‌های فرهنگی و هنری کشور با همان نگاه انقلابی و ملی اختصاص یابد و ثانیاً هم اینکه در مصارف مورد نظر به درستی هزینه شود و البته این مهم، به گونه ای باشد که در نهایت، بیشترین کارایی و بازخورد را در پهنه فرهنگ کشور به همراه داشته باشد.

نکته حائز اهمیت دیگر، لزوم جلوگیری از حیف و میل بیت‌المال و بریزوبپاش های آن‌چنانی در برخی جشنواره‌های بی‌خاصیت سینمایی است که متأسفانه گویا برای عده‌ای به سان سفره پهن شده‌ای می‌ماند که متعلق به گروه و باند خاصی هم هست و این در حالی است که بسیاری از این جشنواره‌ها که شمارشان هم نسبتاً زیاد است، کمترین فایده و سود را برای فرهنگ و هنر این مرزوبوم و به‌خصوص در مسیر اهداف مقدس انقلاب اسلامی ندارد.

حساسیت و دغدغه‌مندی در این‌باره چه از سوی مسئولان و کارگزاران دولتی و چه به خصوص قوه مجریه و نهادهای نظارتی، حداقل انتظار است که نباید از کنار آن به راحتی گذشت چه آنکه در این صورت نمی توان به تعالی فرهنگی جامعه اسلامی اُمید چندانی داشت.

۳۱۳/۸