دکتر شریف لک‌زایی در گفتگو با خبرنگار خبرگزاری «حوزه»، ضمن گرامیداشت 27 آذرماه روز شهادت آیت الله مفتح و روز وحدت حوزه و دانشگاه ابراز داشت: بی شک یکی از مهم ترین و کلیدی ترین اهداف انقلاب اسلامی، برقراری وحدت و توسعه همکاری های علمی و پژوهشی و اندیشه ای میان حوزه و دانشگاه به عنوان دو بال مهم علمی کشور بوده که در همین راستا نیز از سال ها قبل ، بیست و هفتم آذرماه ، سالروز شهادت آیت الله دکتر مفتح به عنوان یکی از بزرگترین منادیان چنین وحدتی ، به اسم روز وحدت حوزه و دانشگاه نامیده شده است.

وی افزود: مساله وحدت حوزه و دانشگاه از آن دسته مقولاتی است که گرچه افزون بر سه دهه از طرح آن می گذرد، اما همچنان یکی از ضروریات در بُعد کلان ملی است ، ضمن آن که نباید از یاد ببریم همین روز وحدت حوزه و دانشگاه نیز خود از برکات انقلاب اسلامی به شمار می رود.

این محقق و پژوهشگر حوزوی خاطرنشان کرد: بی شک از جمله ثمرات چنین وحدتی در مفهوم کامل خود، این است که ما به هدف اسلامی سازی دانشگاه و به تبع آن تحول در علوم انسانی رسیده ایم.

وی گفت: در طول سال های پس از پیروزی انقلاب اسلامی ، هم حوزه و هم دانشگاه، انصافاً تلاش های مستمر و ارزشمندی در جهت بومی سازی علوم انسانی و اسلامی سازی فضای دانشگاهی انجام داده اند اما این که به راستی تا چه میزان این اهداف و تلاش ها محقق شده و نیز این که چه موانع و مشکلاتی در این مسیر وجود داشته، نیاز به مداقه و تامل بیشتری دارد ، کما این که در بسیاری از همایش ها و نشست های علمی همین مباحث در طول این سال ها بارها و بارها مطرح شده و صاحب نظران حوزوی و دانشگاهی به بحث و تبادل نظر پرداخته اند.

لکزایی بیان داشت: به عقیده بنده مهم ترین هدف بنیانگذار کبیر انقلاب اسلامی و شاگردان و یاران تراز اول ایشان همچون شهید مفتح و شهید مطهری و شهید بهشتی از طرح بحث وحدت حوزه و دانشگاه، اصلاح و تصحیح ذهنیت‌های موجود حوزه و دانشگاه نسبت به یکدیگر بوده و این که این دو نهاد به یکدیگر بیش از پیش نزدیک شده تا در سایه این وحدت و همدلی و هم افزایی بهتر بتوانند نگاه‌های نادرستی که نسبت به همدیگر در گذشته داشته اند را تصحیح کنند.

وی اضافه کرد: از سویی اساساً منظور بزرگان ما به ویژه امام راحل و امروز مقام معظم رهبری از طرح بحث وحدت حوزه و دانشگاه این نبوده که این دو نهاد در یکدیگر ادغام شوند ، چرا که اساساً نیازی به چنین مساله وجود ندارد و ضرورتی هم ندارد بلکه در سایه اصلاح ذهنیت ها ما باید شاهد نزدیکی و قرابت بیشتر حوزه و دانشگاه باشیم تا در وهله بعدی، این دو نهاد بزرگ تعلیمی کشور، برای عمیق‌تر شدن دین‌داری و دانش‌اندوزی برنامه ریزی مطلوب داشته و به خصوص این که مشکلات و چالش‌های علمی و معرفتی و بینشی جامعه را شناخته و در جهت رفع آن ها گام بردارند.

۳۱۳/۸