عزت‌الله جامعی ندوشن در گفت‌و‌گو با خبرگزاری «حوزه» درباره رویکرد جشنواره فجر در سال‌های اخیر، اظهار کرد: در ایام الله دهه فجر تمامی بخش‌های کشور به نوعی درگیر جشن‌های انقلاب اسلامی هستند، زیرا ملت ایران هنوز هم بعد از گذشت چهل سال یاد و خاطره انقلاب اسلامی را گرامی می‌دارد. دلیل این دلبستگی نیز این است که ما انقلابی انجام دادیم که به واسطه آن ایران به اوج اقتدار و خودکفایی رسید به نوعی که دنیا به روی کشور ما امروز حساب جدی می‌کند.
وی افزود: با توجه به توضیح فوق نیز سینما ایران از همان سال‌های ابتدای پیروزی انقلاب اسلامی جشنواره‌ای را با نام فجر راه‌اندازی کرد که در آن به نوعی همراهی سینماگران با جشن انقلاب به تصویر کشیده می‌شود. در سال‌های ابتدای به طبع نزدیکی به انقلاب کارهای بسیاری تولید می‌شد که در آنها ارزش‌های دینی و انقلابی مد نظر قرار گرفته بود، اما با گذشت زمان از میزان این کارها کاسته شد، البته این امر تا حدی طبیعی است، چون به لحاظ زمانی، ما از زمان وقوع انقلاب دور می‌شدیم، بنابراین کار کردن در این زمینه نیز دشوارتر می‌شد.
این تهیه‌کننده ادامه داد: درباره چرایی کم کاری سینما در حوزه انقلاب اسلامی می‌توان به دو گونه قضاوت کرد. ابتدا اینکه بیایم، سینما را از اساس محکوم کنم و بگویم این کم کاری به نوعی نشئت گرفته از بی‌میلی سینماست. من این نوع نگاه را نمی‌پسندم، چون هم حقیقت نیست هم اینکه کاملاً بی‌انصافی است، زیرا اگر بخواهیم منصفانه نگاه کنیم، سینما از بسیاری از بخش‌های فرهنگی در معرفی چهره رحمانی انقلاب موفق بوده است، اما اینکه چرا در سال‌های اخیر میزان این قبیل تولیدات کم شده را من در یک عامل جستجو می کنم، آن‌هم اینکه ما به لحاظ امکانات برای نشان دادن انقلاب اسلامی با محدودیت بسیاری رو‌به‌رو هستیم.
وی با تاکید بر اینکه ساخت فیلم‌ها یا سریال‌هایی که در آنها بتوان تهران دهه 50 را تصویر کرد یک نیاز ضروری است، گفت: برای اینکه بخواهیم یک فیلم درباره انقلاب بسازیم، اولین چیزی که نیاز است، محلی است که در آن بتوانیم، تهران دهه پنجاه را نشان دهیم، اما آیا چنین شرایطی را ما دارا هستیم، مطمئناً جواب خیر است، چون ما هر جایی که بخواهیم فیلم بسازیم بالاخره شاخصه‌هایی وجود دارد که مناسب زمان حال است، به همین دلیل کار کردن در این حوزه بسیار سخت شده است.
این بازیگر فیلم‌های دینی و انقلابی تاکید کرد: برای همین ما باید شهرکی داشته باشیم تا بتوانیم در این زمینه کارهای دلخواه را تولید کنیم. این اتفاق اگر رخ دهد خواهیم دید چه کارهای خوبی در این حوزه ساخته می‌شود. برای بهتر شدن بحث مثالی می‌زنم. مرحوم علی حاتمی دهه 60 شهرکی ساخت که در آن تهران دهه 30 و 20 بازسازی شده است، برای همین هم ما درباره این زمان می‌توانیم کار تولید کنیم، ولی در خصوص دهه 50 چنین امکانی آنگونه که لازم است وجود ندارد.
وی در پاسخ به این سوال که آیا جشنواره فجر را ویترینی برای سینمای انقلاب می‌داند، گفت: جشنواره فیلم فجر اتفاق بسیار خوبی در سینماست، چون هر ساله در زمان برگزاری این جشن، انرژی به جامعه سینمایی تزریق می‌شود که نمی‌توان آن را نادیده گرفت، حتی کسانی که سعی در بی توجهی به جشنواره را هم دارند ناخودآگاه دریافت جایزه و حضور در آن برایشان دارای اهمیت است. این مطلب را هم به این دلیل نمی‌گویم که حرف‌هایم خوشایند واقع شود، زیرا به شخصه چند کار در مقام کارگردان و بازیگر داشتم که امکان حضور در جشنواره را پیدا نکرد، اما این مسئله باعث نمی‌شود حقایق را بازگو نکنم.
این تهیه‌کننده درباره حاشیه‌های پیرامون جشنواره هم گفت: همیشه پیرامون اتفاقات مهم حاشیه‌هایی وجو دارد که نمی‌توان آن را از بین برد، هرچند می‌شود از میزان آن کاست. این اتفاق را ما درباره نوع پوشش‌های جشنواره قادریم لحاظ کنیم، چون در نهایت رویدادی که می‌خواهد همسو با جشن‌های انقلاب حرکت کند، ظاهرش نیز باید با آرمان‌های مورد نظر همخوان باشد.
وی در بخش دیگری از سخنان خود تاکید کرد: اینکه جشنواره فیلم فجر، به گونه‌ای خاص، توجهی ویژه داشته باشد، رویکردی نیست که مورد تایید احاد مختلف جامعه هنری باشد، چون همه هنرمندان باید به یک اندازه فرصت رقابت داشته باشد، اما اینکه شرایط برای همه فیلم‌ها یکسان باشد، امری است که همه به روی آن اتفاق نظر دارند. برای همین انتظار می‌رود نسبت به فیلم‌های ارزشی نیز همانند فیلم‌های اجتماعی توجه شود، اتفاقی که فکر می‌کنم در جشنواره این دوره خوشبختانه رخ داده است.
جامعی ندوشن در انتهای سخنانش تاکید کرد: تاثیرات جشنواره فجر دیگر تنها به داخل کشور خلاصه نمی‌شود، بلکه دیگر کشورهای جهان نیز به آن توجه دارند. این نکته هم گفته من نیست، بلکه حضور فیلمسازان خارجی گواه این ادعاست، بنابراین از این فرصت استفاده کنیم تا معرف بهتری برای انقلاب اسلامی باشیم.
