به گزارش خبرنگار خبرگزاری «حوزه»، جمعی از شخصیتهای برجسته علمی و فرهنگی و مسئولان مزار خواجه معینالدین چشتی در دیدار با حجتالاسلام والمسلمین علیاکبر حسینینژاد مشاور تولیت حرم بانوی کرامت ضمن ابراز علاقهمندی برای همکاری بیشتر با بخشهای مختلف آستان مقدس کریمه اهلبیت(س) و استفاده از تجربیات مسئولان این آستان در راستای گسترش فعالیتهای معارفی، به توضیح روند فعالیتهای این مزار در کشور هندوستان پرداختند.
مسئول این هیئت اعزامی در وصف خواجه معینالدین چشتی گفت: خواجه معینالدین حسن سجزی چشتی مشهور به خواجه معینالدین چشتی در سال 633 قمری در اجمیر شریف در ایالت راجستان هند درگذشت.
وی افزود: بعضی او را از اهالی سیستان، عدهای او را از هرات و بعضی از سمرقند دانستهاند اما آنچه مسلم است او فارسزبان بوده و آثار خود را به زبان فارسی نگاشته است و در سال 588 قمری همراه لشکریان سلطان معزالدین محمد غوری(هرات) از ایران و افغانستان به هند رفت و در اجمیر ساکن شده و به تبلیغ دین اسلام پرداخته است.
وی خاطرنشان کرد: خواجه معینالدین چشتی از مهمترین و مؤثرترین افرادی بود که در تاریخ سیاسی و اجتماعی شبهقاره و در گسترش زبان فارسی نقشهای مهمی را ایفا و شاگردان زیادی را تربیت کرد که هر کدام از آنان در منطقه خود مصدر خدمات ارزندهای شدند.
این مقام مسئول افزود: خواجه معینالدین پس از مدتی فعالیت و تأسیس سازمانهای فرهنگی و مذهبی در شهر اجمیر فوت کرد و مسلمان پس از درگذشت او برایش مقبره مجلل و باشکوهی ساختند که پس از هشت قرن هنوز پابرجاست و یکی از مزارهای درجه اول مسلمان در هند به شمار میرود که در ایوانها، رواقها و داخل مقبرههای آن اشعار زیادی به زبان فارسی دیده میشود.
وی اضافه کرد: پادشاهان و امیران در قرون متمادی بر مزار وی که زیارتگاه است، گنبد و بارگاه بنا کردند و هرسال مردم و مریدان در سالگرد درگذشت وی، مراسمی برگزار میکنند و رباعی معروف «شاه است حسین، پادشاه است حسین، دین است حسین، دینپناه است حسین، سر داد و نداد دست در دست یزید، حقا که بنای لااله است حسین» که منتسب به اوست بر روی درب اصلی این آرامگاه کاشیکاری شده است.