حجت الاسلام والمسلمین  علی ذوعلم در گفتگو با خبرنگار خبرگزاری «حوزه»، با بیان این که همچنان تحول در علوم انسانی از جمله مباحث ضروری کشور است، اظهار داشت: همان طور که رهبر معظم انقلاب نیز چندین مرتبه فرموده اند، تحول در علوم انسانی به عنوان یک تحول ضروری، نیاز به جوشش درونی در دانشگاهها و مراکز آموزش عالی کشور دارد و در ضمن مستلزم حمایت جدی نهادها و دستگاه های متولی است.

وی همچنین با اشاره به بیانات اخیر رهبری در دیدار رمضانی با مسئولان و اساتید دانشگاه ها، گفت: همان طور که ایشان فرمودند باید دانشگاه ها نیازها و اولویت های کشور را شناسایی کرده و بر این اساس به تولید علم و نظریه اهتمام داشته باشد و بی شک تحقق این مساله در بخش علوم انسانی نیازمند تحول مطلوب در این باره است.

رئیس پژوهشکده فرهنگ و مطالعات اجتماعی پژوهشگاه فرهنگ و اندیشه اسلامی ادامه داد: علوم انسانی مادامی که برپایه جهان بینی و نگرش های دینی نباشد، در عرصه مدیریت و سیاست گذاری نمی تواند خروجی های آن به حل مشکلات جامعه کمک نماید و از این رو نقش حوزه و دانشگاه در تولید و پرورش این نوع از علوم انسانی دارای اهمیت خاصی است.

وی با بیان این که ناکارآمدی علوم انسانیِ امروز به جهت آن است که برگرفته از اندیشه های غربی است، افزود: علوم انسانی غرب در وضع فعلی حتی در بین اندیشمندان و متفکران غربی محل انتقاد و مناقشه جدی است و آن ها جایگزین مناسبی برای آن ندارند و این در حالی است که نگاه اسلام به این مقوله بهترین جایگزین می باشد.

این استاد حوزه و دانشگاه تاکید کرد: اهمیت و الزام حرکت به سمت تحول اساسی در علوم انسانی به سمت و سوی آموزه های اسلامی از این جهت است که ما در حال حاضر در تقابل ایدئولوژیک با نظام لیبرالیی و اومانیستی قرار داریم و یکی از بایسته های این نبرد آن است که ما به نقد جدی علوم انسانی رایج که متاثر از اندیشه و فرهنگ غربی است، بپردازیم.

حجت‌الاسلام و المسلمین ذوعلم با تاکید بر این که کاستی ها و خلأهای علوم انسانی رایج باید به درستی تبیین شود، گفت: آنچه مسلم است این که علوم انسانی فعلی، نارسا و در حل چالش های جامعه ناکارآمد است و لذا ما نیازمند معرفت عمیق و باورمندانه نسبت به کارآمدی معارف اسلامی در پشتیبانی علوم انسانی هستیم و حال آن که معرفت شناسی دینی به ویژه در جامعه علمی ما هنوز نحیف و ناقص است.

وی همچنین به اهمیت نقش رسانه های جمعی و نخبگان حوزوی و دانشگاهی به عنوان پیشرانِ تحول در علوم انسانی اشاره کرد و افزود: بی تردید تقویت رویکرد گفتمان سازی و انجام گفتگوهای علمی و عمیق در محافل علمی ، دانشگاه ها و پژوهشگاه های ما لازمه این امر است، ضمن آن که به طور خاص اندیشمندان حوزوی می بایست وارد گود شوند تا شاهد برکات و ثمرات بهتری در این باره باشیم.

۳۱۳/۸