به گزارش خبرنگار خبرگزاری «حوزه» در اهواز، حالا که جلسه منتسب به خاندان کَرَم و بخشش است و عزاداران شرکت‌کننده در هیئت، مهمان‌های سیدالشهدا(ع) هستند، پس ما به نیابت از وجود مقدس اهل‌بیت(ع) موظفیم از مهمانان به بهترین نحو ممکن پذیرایی کنیم.
از قدیم مرسوم است که همه‌ساله گروهی در هر هیئت، متصدی امر پخت‌وپز می‌شوند و غذای متبرک به نام سیدالشهدا(ع) را با حضور قلب و سلام و صلوات برای عزاداران مهیا می‌کنند.
این طیف از خادمین عنوان نوکری را با هیچ چیز دیگری عوض نمی‌کنند.
جدای از اینکه غذای هیئت متبرک به نام سیدالشهدا(ع) است، لازم است بدانیم مستمع در جلسات محرم تا دیر وقت مشغول عزاداری است و زمانی که خودش را به خانه می‌رساند، دیگر نای غذا درست کردن یا خوردن را ندارند.
پس لازم است با توجه به وضعیت نذورات مردمی غذای باکیفیت برای مهمانان امام حسین(ع) تدارک ببینیم.
امام صادق(ع) می فرمایند حضرت سجاد(ع) شخصاً برای تهیه غذای عزاداران پیش‌قدم می‌شدند؛ پس خوش به سعادت کسانی که در مجالس عزاداری و ایام سوگواری اهل‌بیت(ع) مسئولیت تهیه و طبخ غذا و رساندن آب و طعام به عزاداران را به عهده می‌گیرند.
شهید مطهری(ره) می‌فرماید: «غالب بانیان و روضه‌خوان‌ها دنبال دو چیز هستند: اول؛ کثرت جمعیت، دوم: شور و واویلا به پا کردن. مگر می‌خواهیم سان ببینیم؟ مگر می‌خواهیم رژه برویم».
گاهی با تفاخر بیان می‌شود که فلان مجلس دو هزار نفر را اطعام کرد: «کَمْ مِنْ فِئةٍ قَلیلَةٍ غَلَبَتْ فِئةٍ کَثیَرةٍ؛ بسا گروه اندکی بر جمع بسیاری غالب می‌شوند».
حال باید گفت که جمعیت در تقبل اعمال و تقرب به خدا چه اندازه ملاک است؟
حجت الاسلام امینی موحد
برای مشاهده مجموعه قسمت‌های «آنچه یک مدیر هیئت باید بداند» اینجا کلیک کنید.
