به گزارش خبرگزاری «حوزه» از اصفهان، سرهنگ مصطفی مدنی در نشست سیاسی در مدرسه علمیه معصومیه شهرضا، با بیان دلایل جنگ ایران و عراق، گفت: جنگ ایران و عراق دلایل مختلفی دارد که برخی از آن را متذکر می شوم، یکی از آن دلایل وقوع انقلاب اسلامی و ظهور دیدگاهی متعارض با دیدگاه دیگر جهان بود، زیرا قبل از انقلاب دو نوع عقیده در جهان حاکم بود یکی از این عقاید لیبرال دموکراسی (غربی) و دیگری عقیده جامعه گرایی(شرقی) بود، این دو عقیده در مقابل هم بودند و با پیروزی انقلاب اسلامی و شعار نه شرقی نه غربی جمهوری اسلامی، برای طرفداران این عقاید بسیار سخت بود، مقابله کردن با یک عقیده دیگری که مخالف هر دوی آن هاست در نتیجه تصمیم به نابودی این کشور گرفتند و شاهد آن بودیم که هم شرق و هم غرب از صدام پشتیبانی می‌کردند.
مدنی اضافه کرد: دومین علت، به هم خوردن موازنه قوا دو کشور ایران و عراق است. نظریه ای وجود دارد به نام موازنه قوا بین دو کشور تا زمانی که بدانند از لحاظ قوا و قدرت با هم مساوی اند جنگی ایجاد نمی‌شود و متاسفانه اوایل انقلاب به خاطر بی تدبیری بازرگان، ارتش ایران ضعیف شد و صدام متوجه این امر شد و دست به حمله ایران زد.
وی ضمن بیان سومین مورد که اختلاف ارضی و مرزی دو کشور بود، گفت: اروند، مرز بین ایران و عراق قبل از زمان پهلوی تماما به دست ایران بود تا این که با روی کار آمدن رژیم پهلوی، رضا شاه کل اروند رود را به عراق واگذار کرد و در زمان محمد رضا شاه بنا بر قانون سازمان ملل که رودخانه اروند مشترک شد و یکی از اختلافات ارضی و مرزی بر سر همین مشترک شدن اروند رود بود، که صدام ادعا می کرد باید این رودخانه را از ایران پس بگیرد.
مدنی خاطر نشان کرد: خداوند را شاکریم که در رأس نظام اسلامی اشخاصی چون امام خمینی(ره) و مقام معظم رهبری حضرت آیت الله خامنه ای هستند، مگرنه آن زمان هم بودند کسانی که می گفتند جنگ نکنیم و اروند را بدون خونریزی به دشمن واگذار کنیم، مگر نبودند افرادی بعد از جنگ که به رهبر نامه نوشتند و خواستار واگذاری مسئله هسته ای بودند، زیرا می گفتند ایران دیگر توان جنگیدن ندارد و رهبر عظیم الشأن در جواب آنان فرمودند: به بنده بگویید حد یَقِف خواسته های دشمن کجاست؟ آیا با واگذاری این مسئله دیگر سراغ مسئله ای دیگر یا آن هارا هم باید واگذار کنیم؟
مدنی افزود: صدام به علت های گوناگونی که برخی از آن را بیان کردیم به ایران حمله کرد، او ابتدا نامه نوشت که تنب بزرگ و کوچک و همچنین اروند و خرمشهر را به عراق بدهیم، ولی امام حتی او را در حدی ندیدند که جوابش را بدهند و سر انجام در 31شهریور سال59 ساعت 12:30ظهر اولین توپ را به سمت ایران شلیک کرد و گفت تا نیم ساعت دیگر کمر ایران را شکسته ایم و باز هم با بی تدبیری رئیس جمهوری چون بنی صدر که می گفت عقب نشینی کنید بسیاری از شهرهای مرزی ایران به جز خوزستان سقوط کردند و علت سقوط خوزستان هم تمرد از فرمان فرد بی کفایتی چون بنی صدر بود.
