خبرگزاری «حوزه»؛ هماره این سوال پیش می آید که براستی چرا با این همه فرهنگ و پشتوانه های عظیم تاریخی آن ، و با این همه پتانسیل فراوان از انرژی نسل جوان کشور، هنوز نمی توانیم در دنیا به راحتی حرفی از جهت علمی داشته باشیم و در تقسیم بندی ها شاید از لحاظ کمیت مقالات جایگاه خوبی را داشته باشیم اما از لحاظ کیفیت و تولید علم و به عبارتی نوآوری علمی هنوز...
سوالاتی از این دست و برچسب هایی که همچنان دنیا به جامعه علمی ما وارد می کند جدا یک سوال اساسی را پیش روی متولیان قرار میدهد و آن این که عیب از کجاست؟ چرا با وجود تعداد زیاد دانشگاه و این همه به ظاهر دغدغه برای آن هنوز در راه تولید علم اندر خم یک کوچه ایم؟؟!!
براستی چرا با وجود فرهنگ عظیم ملی و اسلامی ما نباید در دنیا سرآمد باشیم؟آیا امکاناتی هست که باید وجود داشته باشد ونیست؟ آیا افرادی دراین راه مانعند؟ آیا فرهنگ و فکر ما مشکل ذاتی دارد؟و......
در این زمینه گفت و گویی با دکتر سهراب عبدی عضو هیئت علمی دانشگاه قم انجام دادیم که برخی از آسیب های نظام آموزشی رایج کشور به بحث و بررسی گذاشته شد.
دکتر عبدی با اشاره به عنوان و کلمه آموزش و پرورش، مدعی شد: با توجه به این که معتقدیم باید آموزشی را پیاده کنیم که توام با پرورش باشد اما متاسفانه می بینیم که پرورشی وجود ندارد و عملا نظام آموزشی صرف، ترویج می شود.
وی با انتقاد از نحوه جلوه دادن کنکور در اذهان مردم و دانش آموزان توسط برخی اشخاص و ارگان های ذینفع، ادامه داد: آموزش و پرورش همه را آماده می کند که از سدی به نام کنکور عبور کنند، این همه تبلیغات کنکور ،مباحث و تبلیغات کمک آموزشی و موسسات مرتبط و هزینه هایی که در این باره انجام میشود، واقعا شک برانگیز است که چه افرادی منافعی را در پشت این قضیه به صورت تامین شده، دارند که حاضرند از تمام امکانات کشور از جمله رسانه ها برای اهداف خود استفاده کنند!!!.....
مولف کتاب «راهنمایی و مشاوره تحصیلی»، با اظهار تاسف از عدم آگاهی در این زمینه اظهار داشت: کار به جایی رسیده که فرزندان ما سیبلی شده اند در جهت منافع مالی بسیاری از افراد سودجو .
عبدی با تسری مسائل و مشکلات نظام آموزشی از مدارس به دانشگاهها و مقاطع تحصیلات تکمیلی، افزود: همینطور داریم دانشجو می گیریم حتی در مقاطع تحصیلات تکمیلی و بدون اینکه کیفیت نظام آموزشی را اصلاح و شرایط ایجاد کنیم، متاسفانه بی حد وحصر دانشجو می گیریم؛ قاعدتا وقتی کمیت بالا میرود،کیفیت پایین می آید.
وی تصریح کرد : یک سوال همیشه در این جا، خود را نشان می دهد و آن این که: این تعداد دانشجو بعد از فارغ التحصیل شدن، آیا به معنی واقعی توانمندی دارند؟ ما به هر حال توقعات را بالا می بریم آیا توانسته ایم همزمان با این توقعات و این تعداد دانشجو، اشتغال ایجاد کنیم؟
این استاد دانشگاه با نقد فعالیت یک عده ای که مبلغ کنکورند و هماره بر طبل آن می کوبند، گفت: افرادی هستند که می دانند راههای میانبر قبولی در کنکور چیست و نکات کلیدی هر رشته ای که داوطلب با رعایت آن ها می تواند سریع به جرگه قبول شدگان بپیوندد، را اطلاع دارند و آن موقع این موارد را به هر شکل به دانش آموز منتقل کرده و او را وارد دانشگاه می کنند، مشکل آن جاست که با طیف وسیعی از دانشجویان بی انگیزه مواجه می شویم که یکی از دلائل مهم این عدم انگیزه، نبود اشتغالزایی مکفی و عدم برنامه ریزی صحیح نظام آموزشی کشور به جهت استفاده از پتانسیل نسل تحصیل کرده به خصوص در سطح تحصیلات تکمیلی ارشد ودکتراست.
مولف کتاب «راهنمایی و مشاوره تحصیلی»، با تاکید بر توجه به کسانی که بنا به اقتضائات زود وارد عرصه زندگی و جامعه می شوند ، تصریح کرد: مگر همه باید وارد دانشگاه شوند؟ شاید بسیاری تمایل داشته باشند با دیپلم وارد مشاغل آزاد و جامعه شوند آیا بر این مبنا کسی که با دیپلم میخواهد وارد جامعه شود، ما چقدر مهارت های زندگی را به او یاد داده ایم؟همیشه و هماره تاکید بر یک سری مباحث نظری و تئوریکی داشته ایم و هیچ زمانی به مباحثی توجه نکرده ایم که در زندگی عملی نقش و جایگاهی دارند.
وی با بیان راهکار اساسی و ترسیم چشم اندازی روشن به متولیان آموزش و پرورش کشور، پیشنهاد داد: معتقدم در نظام آموزشی کشور باید یک بازنگری کلی صورت گیرد و در واقع محتوای آموزشی باید کاربردی شود.
عضو هیئت علمی دانشگاه قم، با تقسیم بندی نظراتی که به عنوان پشتوانه نظام آموزشی در دنیا شناخت می شوند دو نوع تفکر را در این باره مورد واکاوی قرار داد و در این خصوص یادآور شد: عده ای همچون هاچینز در دنیا معتقدند نظام آموزشی باید صرف آموزش محور باشد در حالی که ما با این تفکر مخالفیم؛ زیرا نظام ایدئولوژیکی ما خط بطلان بر این متد و شیوه می کشد و بستری که فرهنگ و باورها و ارزش های ما آن را فراهم آورده، باید افرادی را بپروراند که آگاهی علمی را به موازات باورها و ارزشها در خود تقویت کرده اند.
وی ادامه داد: نیاییم آموزش و پرورش را در کنکوری خلاصه کنیم آن هم کنکوری که صرفا افرادی می توانند از آن عبور کنند که دارای امکاناتی هستند و بعد از گذر این سد هم مشکلات گفته شده، خود را نشان دهد.
عضو هیئت علمی دانشگاه قم در پایان خاطر نشان کرد: می توان جامعه ای موفق با کمترین آسیب داشت به شرطی که یک نظام آموزشی اصلاح شده داشته باشیم.
گفت و گو: محمد علیدوست
