امیر حسین شریفی، تهیه کننده سینما در گفت‌و‌گو با خبرگزاری «حوزه»،درباره جشنواره فیلم فجر، اظهار کرد: این  رویداد سینمایی را باید مهمترین اتفاق سینمای کشورمان نام برد که هر ساله هم زمان با جشن های پیروزی انقلاب در کشورمان برگزار می‌شود، در ضمن این رویداد ویترینی در سینمای ایران است که در آن کیفیت تولیدات هر ساله فیلم‌های ایرانی، نقد و بررسی می‌شود، جدا از کارکرد جشنواره‌ای فیلم فجر باید این رویداد را اتفاقی جریان ساز هم در هنر هفتم این سرزمین دانست.

وی افزود: وقتی یک سبک فیلمسازی در این جشنواره با استقبال هیئت داوران مواجه می‌شود، طبیعی است سال آینده توجه ویژه سینماگران به سمت کارهایی معطوف شود که پیش از آن هیئت داوران از آن استقبال کرده‌اند، اما بیاید ارزیابی کنیم این جریان‌سازی تا چه حد به رونق سینمای انقلابی منجر شده، آنچه از شواهد امر بر می‌آید جشنواره فیلم فجر نتوانسته آنگونه که انتظار می‌رود مروج فیلم‌های انقلابی در سینمای کشورمان باشد.

این تهیه‌کننده اضافه کرد: من در 4 دهه فعالیت سینمایی خود بارها فیلم‌های ارزشی و انقلابی را تولید کرده‌ام، اما کمتر این قبیل آثار مد نظر هیئت داوران جشنواره قرار گرفته، آخرین نمونه از این ادعا به فیلم «آوازه‌های سرزمین مادری من» مربوط می‌شود. این فیلم سینمایی سعی داشت با پرداختن به قصه‌ای عاطفی هم موضوع داعش را مد نظر قرار دهد هم این‌که به نزدیکی ادیان ابراهیمی کمک کند، اما جالب است بدانید این فیلم در جشنواره چند سال پیش فیلم از سوی هیئت انتخاب شایسته حضور در جشنواره شناخته نشد! در حالیکه در همان دوره، فیلم‌های بسیار بی‌کیفیت به نمایش عمومی در آمدند.

این تهیه‌کننده در پاسخ به این سوال که دلیل بی‌توجهی به فیلم‌های ارزشی در جشنواره فیلم فجر چیست؟ گفت: جواب دادن به این سوال ممکن است باعث ناراحتی بسیاری شود، اما همین اندازه می‌گویم که دغدغه این روزهای ما دیگر ترویج موضوعات دینی و انقلابی در سینما نیست، بلکه بیشتر ترجیح می‌دهیم فیلم‌هایی را روانه پرده کنیم که در آن تصویری نامناسب از ایران اسلامی نشان داده می‌شود. این امر نیز برای من به عنوان یک سینماگر قابل پذیرش نیست، زیرا ما هر آنچه در سینما به دست آورده‌ایم به واسطه توجه به ارزش‌ها بوده است.

شریفی تاکید کرد: قبل از پیروزی انقلاب سینمای ملی در حال نابودی بود، چون هیچ چیز ارزشمندی در آن روایت نمی‌شد، اما با پیروزی انقلاب اسلامی  شاهد اتفاقات بسیار خوبی در هنر این سرزمین بودیم. چون تمام چیزهایی که در سینمای قبل از انقلاب ابزاری برای جذب تماشاگر بود بعد از انقلاب از بین رفت و جای خود را به اخلاقیات انسانی داد، اما افسوس بعد از گذشت چند دهه ما فراموش کرده‌ایم که آموزه‌هایی دینی و اخلاقی، نام سینمای ایران را به عنوان سینمای فاخر در دنیا مطرح کرده است، برای همین هم یا به سمت فیلم‌های سیاه نما روی آورده‌ایم یا این‌که به سمت فیلمفارسی گرایش پیدا کرده‌ایم.

وی راه رهایی از این وضعیت را تدوین سیاست‌هایی بلند مدت توصیف کرد و گفت: وقتی از حمایت از فیلم‌های ارزشی حرف می‌زنم منظور نادیده گرفتن فیلم‌های اجتماعی یا کمدی نیست، بلکه می‌گویم ما باید الویت‌های خود را در سینما مشخص کنیم. ما باید در گام اول بدانیم از سینما چه انتظاری داریم. آیا ما سینما را برای سرگرمی می‌خواهیم یا این‌که از آن توقع جریان سازی داریم، اگر این خواسته را برای خود مشخص کنیم مطمئناً به جواب‌های خوبی هم دست خواهیم یافت.

وی در بخش دیگری از سخنان خود تاکید کرد: برخی مواقع توجیهات برای تولید فیلم عامه پسند می‌شنویم که به نظرم هیچ منطق عقلانی ندارد. مدافعان آثار عامه پسند معتقدند فیلم‌های سینمای بدنه باعث رواج گیشه می‌شوند، اما باور من این است، اگر فیلم‌های دینی و انقلابی هم به درستی به مردم عرضه شود با استقبال خوب تماشاگران مواجه خواهد شد، اما حرف اینجاست که اکران و تبلیغات تماماً در خدمت سینمای بدنه است، پس برای تماشاگر ایرانی سلیقه سازی صورت می‌گیرد، در همین راستا امروز فیلم‌های سطحی اکران را در دستان خود گرفته‌اند.

این تهیه‌کننده در پاسخ به این سوال که آیا در بخش بین‌الملل جشنواره فیلم فجر توانسته منادی ارزش های انقلاب باشد، گفت: وقتی ما در داخل نتوانسته‌ایم به موفقیتی دست یابیم، چگونه انتظار داریم در حوزه بین‌الملل به موفقیت‌های خوبی دست یابیم. به ویژه در چند سال اخیر با جدا سازی که صورت گرفته به نظرم بخش بین‌الملل بیشتر به حاشیه رانده شده است. پس توصیه می‌کنم برای این‌که بتوانیم از سینما به عنوان زبانی تبلیغی در جهان سود ببریم حداقل رویکرد فعلی را تغییر دهیم.

شریفی در پاسخ به سوال پایانی مبنی بر این‌که چرا همه انتظارات از جشنواره فجر است؟ چنین توضیح داد: به نکته درستی اشاره کردید، چون ممکن است عده‌ای بگویند ما جشنواره‌های موضوعی کم نداریم که حالا فقط از جشنواره فجر انتظار توجه ویژه به ارزش ها را داریم، اما همانگونه که همه به آن واقفیم هیچیک از رویدادهای سینمایی به اندازه فجر تاثیرگذاری و کارکرد لازم را ندارد، پس طبیعی است که از این رویداد بین‌المللی متوقع باشیم.