به گزارش خبرنگار خبرگزاری «حوزه» در تهران، حجت الاسلام والمسلمین محمدباقر تحریری، امروز در جلسه درس اخلاق مدیران و اساتید مدارس علمیه خواهران استان تهران که در محل مدرسه علمیه کوثریه برگزار شد، با بیان این که انسان در میان مخلوقات الهی یک عظمت خاصی دارد، گفت: جایگاه انسان در بین مخلوقات از جهت عظمت هم ردیف هفت آسمان و بلکه بالاتر است. غرض این است که عظمت انسان به جهت آن ظرفیت علمی است که خداوند متعال به او داده است.

وی افزود: از اول خلقت هم خداوند متعال ظرفیت علمی انسان را بیان فرموده که اساس آن بر چیست. خداوند می فرماید «وعلّم آدم الاسماء کلها» در همین آیه شریفه به نوعی آن «معلوم» را هم بیان می کند که مایه شرافت انسان و عالم می شود به واسطه اینکه وجودش را ظرف یک چنین علمی قرار دهد و آن علم به اوصاف الهی است.

استاد اخلاق حوزه علمیه تهران با بیان این که علم توحید، علم به قدرت بی پایان الهی و علم ‌به علم احاطی خداوند است، ابراز داشت: آیه آخر سوره طلاق غایت از خلقت موجودات، رسیدن انسان به یک علم خاص است. از بعضی آیات دیگر اینطور استفاده می شود که غایت چیز دیگری است.

وی ادامه داد: «ما خلقت الجن و الانس الا لیعبدون» اما بایدتوجه داشت که یک چیز ممکن است غایت های گوناگون اولیه،‌ وسطیه و نهایی داشته باشد. از آیات مختلف این غایت ها برای وجود انسان استفاده می شود و این ها باهم ارتباط دارند.

حجت الاسلام والمسلمین تحریری با بیان این که انسان ها همه مامور شدند بندگی خالصانه داشته باشند، تاکید کرد: باید توجه داشت که بندگی خدای متعال بدون علم به خدا محقق نمی شود. انسانی که می خواهد بندگی خدا را بکند اول باید رابطه وجودی خودش را با خدای متعال درک کند و از بندگی هم درکی داشته باشد.

وی بیان داشت: دسته سوم آیاتی است که هم به نوعی غایت وجود انسان را بیان می کند و هم ارتباطی با رسیدن انسان به علم دارد و این علم هم همان علم خداشناسی و علم توحید است. در سه آیه سوره ملک،‌ هود و کهف،‌خداوند می فرماید «ایکم احسن عملا» ،که همه اینها یک هدف دیگر برای خلقت را بیان کرده است.

تولیت مدرسه علمیه مروی تهران افزود: در سوره هود برای ما روشن می شود که موجودات محدود به این موجودات محسوس نیستند و خداوند مخلوقات دیگری هم دارد که با هم مرتبط هستندو مخلوقات ترتب وجودی دارند. همه اینها به خاطر این است که خداوند ما را امتحان می کند که کدامیک عمل نیکوتر داشته باشیم.

وی گفت: غایت وجود انسان این است که بندگی نماید و این بندگی هم با عمل نیکو تحقق پیدا می کند. پس انسان یک غایت اولیه برای وجودش هست که آن رسیدن به علم است. علم توحید باید بندگی را به دنبال بیاورد و این بندگی هم با عمل نیکو انجام می شود و تحقق پیدا می کند.

استاد حوزه علمیه تهران اظهار داشت: ما در این زمین وجود پیدا کرده ایم و شئون وجودی ما هم ارتباط هایی را با این زمین دارد. عقل ما هم این چنین است بنابراین اگر انسان بخواهد به آن غایت اصلی از وجود خود که بندگی خالصانه خداوند متعال است که با عمل نیکو تحقق پیدا می کند برسد باید در زینت های دنیوی نماند اگر چه که از آنها استفاده می کنیم و نمی توانیم از آن استفاده نکنیم.

وی تصریح کرد: این زینت های ظاهری از بین می رود که این مقتضای زندگی ظاهری ماست و برای ما لازم است اما مطلوب کامل نیست. مطلوب نهایی نیست و برای این است که این زندگی دنیایی ما بگذرد و انسان به کمال برسد. کمال انسان به این است که کمال حقیقی خود را پیدا نماید و به آن برسد. 

حجت الاسلام والمسلمین تحریری در پایان با بیان این که از ویژگی های علم نافع خاضع  شدن در برابر دین حق و اولیاء حق است، گفت: از امور اولیه انسان به کار بستن عقلانیت و تعقل و علوم مناسب با عقلانیت است که به علم توحید برسد زیرا یکی از علومی که انسان بدست می آورد این است که بفهمد بندگی چیست و این بندگی را با قوای عملی به کار ببندد و این قوای عملی اعم است از اعضای ظاهری یا قوای درونی که بحث های تهذیب نفس و خودسازی عمدتا بر این اساس شکب می گیرد.

خبرنگار: فاطمه فرح زادی