به گزارش خبرگزاری «حوزه» در مازندران، خانم محمودبابوئی، در نشست اخلاقی با طلاب گفت: یکی از مسائلی که تمامی انسانها با آن روبرو بوده و پیوسته با آن مواجه هستند، مسئله رنج و سختی حاصل از مشکلات زندگی است که به تصریح آیه شریفه «لَقَدْ خَلَقْنَا الْإِنْسانَ فی کَبَدٍ» خلقت انسان با آن عجین شده است و هیچ روزی بر آدمی نمی گذرد، مگر آنکه قبل و یا بعد از آن با ابتلائات و امتحاناتی مواجه باشد؛ چرا که اساسا زندگی این دنیا بدون بلا نمی تواند باشد.
وی افزود: گرفتاریها و مشکلات زندگی اموری اجتناب ناپذیر هستند که باید با آن رو به رو شد و خردمندانه با آنها برخورد کرد؛ از این رو، پیشوایان دین که برترین اسوه های زندگانی به شمار می روند، راهکارهایی را برای کنترل و مدیریت شرائط سخت و دشوار زندگی به ما آموخته اند.
وی مهم ترین راهکار عملی مقابله با سختیها را صبر معرفی کرد و گفت: برای دست یافتن به این راهبرد و عَمَلی کردن آن، نیازمند راهکارهایی هستیم که اهل بیت علیهم السلام آنها را به ما آموخته اند و سیره آنان در بردارنده مهارتها و روشهای مقابله با فشارهای روانی حاصل از این سختیها است؛ همچنین کمک گرفتن و از منابع عظیم تقویت روح و روان نیز راهکار دیگری در این زمینه است.
استاد حوزه با تأکید بر داشتن ارتباط قوی و محکم انسان با خداوند اظهار کرد: یکی را های ارتباط با پروردگار هستی، دعا کردن است که در لغت به معنای خواندن و صدا زدن و در اصطلاح، طلب حاجت از حضرت باری تعالی به تضرع و اخلاص است.
وی دعا و نیایش را بزرگترین عامل مقابله با مشکلات دانست و تصریح کرد: دعا و نیایش یکی از بزرگ ترین عواملی است که در شرائط سخت و دشوار زندگی، توان روحی انسان را افزایش داده و او را برای بردباری و مقابله با فشارهای روانی آماده می کند، اما برای رسیدن به این باور و درک میزان کارکرد این عواملِ توانمندی، باید ابتدا با جایگاه آن آشنا شویم.
محمودبابوئی ادامه داد: یکی از تعبیراتی که در روایات مربوط به دعا به کار رفته و بر این مهم دلالت می کند، تعبیر «سلاح» و به این معنا است که هنگام مقابله در خطرات و دفاع در برابر حملات از سلاح استفاده می کنیم، در مقابل پیامدهای ناگوار زندگی نیز از اسلحه دعا باید کمکم بگیریم؛ امام علی علیه السلام نیز در این خصوص فرموده اند که «الدُّعَاءُ تُرْسُ الْمُوءْمِنِ؛ دعا سپر مؤمن است.
وی با اشاره به آثار دعا بیان کرد: انسانی که اهل دعا و ارتباط با پروردگار است، خطوات شیطانی بر او اثر نمی‌گذارد، همچنین مومن در همه امور بر خداوند متعال توکل کرده و اهل جزع و فزع نیست.
استاد حوزه در پایان خاطرنشان کرد: اگر چه دعا در پیشامدهای ناگوار و مواقع نیاز مؤثر بوده و به آن سفارش شده است، اما این گونه نیست که تنها محدود به چنین موقعیتهای خاص باشد؛ چرا که مسئله مناجات با پروردگار از امور فطری بشر است که در همه انسانها ـ از هر دین و آیینی که باشند ـ به نحوی بروز و ظهور دارد؛ از این رو، باید بکوشیم که این حالت فطری را به صورت عنصری فعال در صحنه زندگی خود آشکار ساخته و آن را یکی از ضروریات زندگی معنوی خود به شمار آوریم.
انتهای پیام۳۱۳/۴۸
