خبرگزاری حوزه | از ساعات ابتدایی روز جمعه سیل بیانیه‌ها، پیام‌ها و واکنش‌های علما، فضلا، اساتید و طلاب آغاز شد. تمام طیف‌های مختلف حوزوی از این حادثه دردناک متأثر و متألم بودند و دلبستگی خود به این شهید والا مقام را در قول و عمل نشان دادند؛ حتی اساتیدی که معمولا در حوادث مختلف، دأبی بر واکنش نداشتند نیز احساس کردند اگر در این زمینه عکس‌العمل لازم را نشان ندهند کوتاهی کرده‌اند.

این واکنش یکپارچه و قوی حوزه علمیه از چند جهت پیام‌های مختلفی دارد:

۱. پیام حوزه علمیه به حاکمیت

در ساحت اول اینکه حوزه علمیه برای خونخواهی از سردار شهید و همرزمانش، پشتیبان نظام است و حاکمیت جمهوری اسلامی می‌تواند برای انتقام به هر سطحی که لازم است اقدام کند؛ صد البته که انتقام وقتی است که استکبار جهانی از منطقه رانده شود و فتنه از ریشه خشک شود.

حوزه علمیه قم نشان داد برای واکنش علیه استکبار به‌هیچ‌وجه محافظه‌کار نیست.

۲. پیام حوزه علمیه به استکبار

وجه مهم دیگری که از پیامدهای مهم واکنش حوزویان بود این است که علی رغم تلاش‌های فراوان دشمنان برای انحراف و انزوای حوزه انقلابی، حوزه علمیه بیدار، انقلابی و غیور است.

غیرت علما و فضلای دینی اجازه نمی‌دهد آمریکای جهان‌خوار دست به تجاوز علیه حاکمیت و اقتدار جمهوری اسلامی بزند و حوزه علمیه سکوت اختیار کند.

پس از سال ها تلاش باطلِ عده‌ای برای سکولار جلوه دادن حوزه علمیه و ارائه آمارهای ساختگی، دستگاه استکبار هم کم‌کم باور کرده بود که گسل عمیقی بین حاکمیت و حوزه علمیه شکل گرفته است و آنتی‌تز جمهوری اسلامی را به عنوان یک فتنه جدید و عمیق می‌تواند رقم بزند؛ اما شهادت سردار سلیمانی و بازخوردهای کثیری که حوزه علمیه نشان داد، باز هم توهمات نظام سلطه و غربگرایان را به هم ریخت و امیدهای واهی آنان را تباه ساخت.

۳. پیام حوزه علمیه به طلاب و نسل جوان خویش

رفتار رجال دینی همیشه بزرگترین درس و الگوی عملی برای طلاب و فضلای جوان است. اینکه حوزه علمیه فقط و فقط سرگرم محتوای آموزشی خود نیست و به مسائل حاکمیتی و سیاستی مخصوصا در مقابل آمریکا و صهیونیسم واکنش نشان می‌دهد، بزرگترین درس برای طلاب است که در حوادث مختلف، بی‌تفاوت و خاموش نباشند.

از ماحصل آنچه بیان شد روشن است حوزه علمیه در فاز اول واکنش به حادثه شهادت سردار سلیمانی، به موقع و قوی اقدام کرد.

اکنون نوبت فاز دوم یعنی استمرار و تقویت وحدت ملی شکل‌گرفته در مردم است.

بی‌شک این حوزویان هستند که با ارتباط مستقیم با مردم و حتی آشنایان و اقوام خود باید مانع از دست رفتن این نعمت عظیمی باشند که به بهای خون این عزیزان به دست آمده و کفرانش تبعات فراوانی خواهد داشت.

امروز فرصت گرانبهایی در اختیار ماست که نباید از دست برود و خدای‌ناکرده به حسرت بدل گردد.

 علی مهدوی