به گزارش خبرگزاری حوزه متن یادداشت حجت‌الاسلام حبیب‌الله بابائی، رئیس مرکز مطالعات اجتماعی و تمدنی پژوهشگاه علوم و فرهنگ اسلامی به شرح زیر است:
امسال به خاطر شرایط کرونایی مجبور هستیم در منزل بمانیم و سفر نرویم، سفر نرویم یعنی اینکه پدر مادر را نبینیم، دعایشان را نشنویم، فاصله‌های سالیانه را با دیدارهای نوروزی کم نکنیم، و روح و روان خانواده‌هامون را مثل هر سال تغییر ندهیم، و خستگی‌های روحی و جسمی را از خود دور نکنیم.
ولی می‌توان در این وضعیت برای نوروز امسال هم راه‌هایی و آدابی در نظر گرفت تا فاصله‌ها را کمتر کرده و قرابت و گرمی خانوادگی را تا حدی تأمین کرد:
۱. می‌توان به وقت تحویل سال و در کنار سفر هفت‌سین، زیارت کوتاه امین‌الله را به نیت امام رضا( ع) خواند و آن حرم خالی را با «زائران دِلی» مملو از زائر کرد.
۲. می‌توان امسال پیام‌های بی‌روح و مصنوعیِ تبریک را که send all می‌کردیم کنار گذاشته و به تک تک اعضای خانواده و دوستان، یک سطر تبریک اختصاصی و جمله‌ای دعای خاص نوشت و یا بجای نوشتن براشون پیام صوتی و یا تصویری بفرستیم. آنها گرمی پیام ما را بیشتر حس خواهند کرد.
۳. می‌توان تماس‌های نوروزی را از تماس‌های دو نفره به تماس‌های چند نفره تغییر داد (از طریق واتساپ مثلا می‌شه این کار رو کرد). گرمی خانواده‌ها در تماس جمعی بیشتر حس می‌شود.
۴. می‌توان خانواده‌هایی که گروه‌های مجازی خانوادگی ندارند، دست کم گروهی برای چندروزِ نوروز درست کنند و تحویل سال نو را در کنار هم بگذرانند.
۵. می‌توان قاب عکسی از اموات خود درست کرد (هرچند در گوشی‌های‌مان، در پروفایل‌هامون، در صفحات مجازی‌مان) و دقایقی قبل از تحویل سال، به یادشان فاتحه خواند و روح‌شان را شاد کرد.
۶. کرونا نباید بهانه‌ای برای تعطیلی سنت خوب هدیه‌دادن باشد. می‌توان عیدی کودکان، عیدی مادران و پدران، عیدی خواهران و برادران را همین روز به حساب‌شان ریخت تا بگوییم همچنان بیادشان هستیم و دوست‌شان داریم.
۷. می‌توان خانواده‌های کرونایی را امسال به فهرست تلفن‌هامون اضافه کرد و مجدد با آنها همدلی و همدردی کرد و به آنها گفت ما در کنارشان هستیم. نگذاریم کسی به خاطر کرونا تنها بماند.
۸. می‌توان خانواده‌های خسته و دلتنگ پزشکان و پرستاران را بیش از این احترام گذاشت و به آنهایی که در میان ما هستند دست‌مریزاد و خداقوت گفت.
۹. می‌توان همسایه‌های خود بویژه ضعفا و تنگ‌دستان را بیشتر مواظبت کرد و امسال در رفع نیازهای مالی و روحی آنها بیشتر تلاش کرد و می‌توان به این فهرست هم چیزی اضافه و آنگاه آن را به دیگران نیز پیشنهاد کرد.
شاید بتوان با نوروزی متفاوت، نوروزی سرشار از امید به رحمت خدا، نعمت‌های رفتۀ خدا از دنیا را به دنیا برگرداند و جبران مافات کرد.
