بی‌تردید ستم سترگ و کم‌نظیری که بر اثر اشغال گری صهیونیستی بر مردم فلسطین رفته است قابل‌اغماض نیست. فلسطین به‌عنوان سرزمین مبارکی که به اشغال دشمن درآمده و ده ها سال ظلم فاحشی که بر این ملت مظلوم واردشده به‌خودی‌خود و به‌طور طبیعی با هر مبنایی که داشته باشیم بر اساس انسانیت، اخلاق، دین، قوانین مورد وفاق جهان سزاوار بیداری و نهضت و قیام است. این امر محل تردید نیست.
دشمنی قداره‌ای از آن‌طرف عالم با هدایت و مدیریت و مهندسی حساب‌شده‌ای از جانب قدرت‌های جهانی بر سرزمینی کانونی و بر گردۀ ملتی مظلوم به‌طور تبهکارانه‌ای تسلط یافته است. درنتیجه سکوت بر این ظلم با هر توجیه و عنوانی خود ظلم بزرگی به‌حساب می‌آید.
بااین‌همه، بصیرت در دشمن‌شناسی امت اسلامی به‌ویژه در سطح نخبگان جهان اسلام که انتظار است نقش هدایت‌گری در جوامع اسلامی را بر عهده بگیرند در سطح مطلوب نیست. انفعال و سست اندیشی و ساده‌نگری در بخش قابل‌توجهی از طبقۀ نخبگان و متفکران سیاسی باعث شده است که از ابعاد ژرف وجود ناپاک و ویرانگری به نام نقشۀ هیمنۀ صهیونیسم بر کل منطقه بشدت مورد غفلت قرار گیرد.
ریشۀ این مشکل در این است که با نگرشی تقلیل گرایانه مشکل جهان اسلام در تقابل صهیونیست ها با فلسطینی ها خلاصه گردد. بر مبنای این روایت غلط یا بشدت ناقص و کور، جهان اسلام مستقل است. در حال رشد و توسعه است. بخشی از آن به اشغال در آمده است. عقلای جهان اسلام با میانه روهای ابرقدرتها و اسراییلی ها می توانند با طرح های متنوعی مانند صلح در برابر زمین، طرح سازش عربی و امثال آن ها، می توان به توافق رسید. با این خوانش از بن مغالطه آمیز و مغلوط طرح ویرانگر « عادی سازی» هم قابل بازاریابی و ترویج خواهد بود.
فضای کلی جهان اسلام نگاه درست و دقیق و مطابق با واقعی با معضل وجود طرح صهیونیست ها در جهان اسلام ندارد؛ زیرا تمرکز آن ها بر اشغال فلسطین است. حال‌آنکه اشغال بخشی از جهان اسلام با همۀ قداستی که این سرزمین دارد تنها بخش پیدای این کوه یخی است، نه نقش آفرینان انگلیسی و آمریکایی در آغاز افتتاح این طرح ننگین و نه خود اسراییلی ها به هیچ عنوان وجود خود در منطقه را با محوریت اشغال بخشی از جهان اسلام تلقی نمی کنند. فلسطین صرفاً جای پای آنان است. هدف های آنان که بخشی قابل توجهی از آن ها در عمل محقق شده است، بسی فراتر از این مرزهاست.
شناخت طرح دشمن به عمق اندیشی و ژرف کاوی بیشتری نیاز دارد. در این باره نکات زیر می تواند افق هایی باز کند و راهی به سوی بازشناسی چهرۀ خبیث او بگشاید:
۱- طرح یهودی های صهیونیست در مقیاس جهانی است و سطح مواجهۀ آنان با دیگر قدرت های عالم به طور کاملی مبتنی بر رویکرد تمدنی است. هدف اعلای آنان تصرف نرم و سخت جهان است. روایت های فاسد و جنایت کارانۀ یهودی های صهیونیست از جهان، انسان، زمین و زمان و ادیان دارای ابعاد جهانی است. بنا بر این، فلسطین و حتی جهان اسلام تنها بخشی از خوی جهان خواری و رؤیای هیمنه بر تمام جهان شمرده می شود.
۲- در بخش کانونی طرح تسلط بر انسان و جهان، گام کانونی و قلب آن در گرو تسلط بر جهان اسلام است. آنان دریافته اند که راه تسلط بر جهان از اشغال جهان اسلام می گذرد. خواب بی تعبیر و خیال خامی که گرچه روی تحقق نخواهد دید اما بصیرت نسبت به آن می تواند چهرۀ جهان اسلام و سرنوشت آن را بشدت به سود مسلمانان و بلکه بشریت متحول سازد.
۳- جهان اسلام و منطقۀ ما دارای مختصات راهبردی بی نظیری است. ابعاد این شاخص های استراتژیک بسیار پهناور است. جغرافیای سیاسی، منابع غنی و بی نظیر طبیعی، موقعیت استثنایی منطقه از منظر ارتباطات سرزمینی جهانی، آبراه های حیاتی، عمق انتروپولوژیک و انسانی و فرهنگی جهان اسلام و بویژه منطقه ما و دیگر ظرفیت های خداداد و استثنایی آن تنها بخشی از این ویژگی های منحصر به فرد است. در نتیجه آنان مسیر جهان خوارانه خود را با تسلط کامل بر جهان اسلام هموار می بینند.
در این راستا، هر گونه طرح، اندیشه، انقلاب، ایده های بنیادین اندیشگی، شخصیت های تعیین کننده و مؤثر و رویکرد های مبارزه و مقاومت در جهان اسلام که در تقابل با چنین طرحی است و به نوعی در صدد تحول و اصلاح و نهضت انسانی، اجتماعی، سیاسی و اقتصادی جهان اسلام است در قالب های بسیار پیچیده و با پوشش های متعدد از طرف دست های پنهان جهانی و سازمان های موسوم به نظام جهانی و بین الملل سرکوب می شود. در واقع جهان اسلام در هیچ زمینه ای نباید رشد کند و مسیر ترقی و پیشرفت را طی کند.
از این رو، جای هیچ تعجبی نیست که خشم و خشونت صهیونیسم جهانی از پدیده بزرگ قرن اخیر، انقلاب اسلامی ایران در قیاس با دیگر پدیده های سیاسی و اجتماعی جهان اسلام در اوج بوده است. در ادبیات صهیونیسم جهانی دشمن درجه اول آنان انقلاب اسلامی ایران است و در مقایسه با حتی مبارزان فلسطینی و رزمندگانی که در خط مقدم با آنان به طور فیزیکی می جنگند و انتفاضه های متعدد را می آفرینند نرخ و رتبه خطرآفرینی انقلاب اسلامی برای آنان بسی بالاتر است!
۴- ایران هراسی و طرح جهانی برخورد با انقلاب اسلامی در چهار دهه گذشته به صرفا و به طور کانونی، به خاطر اصرار نظام اسلامی بر آزاد سازی ملت فلسطین نیست. البته که طرح انقلاب اسلامی برای آزاد سازی سرزمین فلسطین باعث رعب و وحشت آنان بوده و هست اما ریشۀ دشمنی نظام سلطه با این انقلاب ناشی از چیزی است که کمی پیشتر به آن اشاره شد. انقلاب اسلامی ایران گام بزرگی برای تحقق تمدن اسلامی است. نیروی الهام آفرین و بیدارآفرین این انقلاب و تشکیل دولتی اسلامی به عنوان کانون تولید بصیرت و بیداری تمدنی در مقیاس جهانی همان عامل اصلی دشمنی کانونی با آن از طرف صهیونیسم جهانی است.
۵- با این حساب مسئلۀ اصلی طرح جهانی صهیونیسم اشغال فلسطین و اصرار و استمرار در آن نیست. این امر در نقشۀ کلان آنان به عنوان جای پایی بیش تلقی نمی شود. فلسفۀ اصلی این اشغال گری این است که فلسطین را به پایتخت هدایت طرح اصلی که تصرف جهان اسلام و جلوگیری از شکل گیری صورت تمدنی آن در جهان معاصر است تبدیل نمایند.
۶- وجود منحوس صهیونیسم در جهان اسلام را باید از منظر تقابل و تضاد وجودی قوم یهود و اسلام بر سر جهانی سازی ادیانی و فرهنگی و با مقیاس تمدنی تفسیر نمود. به عنوان نمونه می توان به کارنامه ننگین و جنایتکارانۀ اسراییل در پیشگیری از رشد و توسعۀ کشورهای طوق پیرامون فلسطین اشاره نماییم. صهیونیست ها در عمل و با طرح های پیچیدۀ جهانی کشورهای مصر، سوریه، لبنان و اردن را درگیر مسائلی نمودند که راه بر هر گونه نقش آفرینی ملموس در توسعه و پیشرفت و مردم سالاری گرفته شود. این کشور ها نباید با ثبات باشند. رشد و توسعه در آن ها ممنوع است. فتنه و جنگ های داخلی و بی ثباتی سیاسی و نظامی و غیر آن در این کشورها نباید منقطع گردد. جنگ های مذهبی و دینی در اغلب این کشورها همواره باید ملتهب و مشتعل و داغ باشد. این تنها یک نقطه است از یک خط بسیار ممتد و همیشگی.
۷- اعماق فلسفی، سیاسی، روان شناختی و تمدنیِ «عادی سازی» رابطه با صهیونیسم را باید با مطالعه آثار شخصیت های برجسته و نادری مانند رهبران مقاومت و نیز متفکر بی نظیر مصری مرحوم عبدالوهاب مسیری در دایره المعارف یهود و صهیونیسم بازشناسی کرد. رهبری امارات و عربستان در پروژۀ ننگین عادی سازی نقشه ای جهانی است. غیر عادی سازی رابطه با انقلاب اسلامی ایران هم جناح دیگر و روی دوم این سکه است.
۸- در نتیجه، شناخت طرح جهانی اسراییلی ها و خواب شومی که صهیونیسم برای کل جهان دیده است بر معادلات درون هر کدام از کشورها حتی کشور فلسطین تقدم منطقی دارد. به قول مالک بن نبی در آخرین اثری که پس از دهها سال از مرگ او منتشر شد یعنی کتاب «المسألة الیهودیه» (جلد دوم کتاب معروف او وجهه العالم الاسلامی) اسراییل خط مقدم استعمار جهانی است. فلسفۀ اصلی وجود اسراییل در جهان اسلام فروپاشی امید های تحقق قرآن کریم در مقیاس تمدنی و امتی و جهانی است. این نقشه برای امام راحل، امام خامنه ای و اندیشه های بنیادین انقلاب اسلامی کاملا آشکار است اما ادبیات جهان اسلام در مقابله با اسراییل فلسطین زده و محدود است. رسالت بزرگ نخبگان با بصیرت و آشنا با مقیاس های جهانی و تمدنی طرح صهیونیسم اقتضا می کند که محصولات نرم و فکری و نیز سمت و سوی تحلیل های رسانه ای و نظام های مدیریت اذهان عمومی جهان اسلام و بلکه همه بشریت به این سمت سوق داده شود. اسراییل خطری برای بشریت و آرزویی نحس برای تسلط بر جهان و انسان است.
محمد علی میرزایی
