به گزارش خبرنگار خبرگزاری «حوزه» از تبریز، سید اسدالله مدنی درسال ۱۲۹۳ در دهخوارقان آذرشهر متولد شد، در ۴ سالگی مادر و در ۱۶سالگی پدر خود را از دست داد و در عنفوان جوانی جهت کسب معارف اسلامی وارد شهر قم شد.
مبارزه خود را علیه رژیم پهلوی در این شهر آغاز کرد و به دلیل همین تحرکات به آذر شهر تبعید شد، در اولین اقدام با فرقه ضاله بهائیت به مبارزه برخاست و مردم را به برچیدن کارخانه مشروب سازی این شهر دعوت کرد.
به دلیل ادامه مبارزات مجبور به ترک شهر شد و به نجف اشرف عزیمت کرد، پس از تبعید امام خمینی(ره)، همواره در کنار ایشان بود و بارها و بارها به ایران آمد و در شهرهای مختلف پیام آور ادامه مبارزه شد.
به همین دلیل تحت نظر ساواک بود، در سال ۱۳۵۱ به خرم آباد رفت و با سمت نماینده و وکیل تام الاختیار امام در مبارزه، به فعالیت پرداخت؛ در سال ۱۳۵۴ ایشان را به نورآباد ممسنی تبعید کردند اما سخنرانی ها و افشاگری ها و محبوبیت ایشان در بین مردم باعث شد تا از آنجا به گنبد کاووس تبعید شود سپس ساواک او را به بندر کنگان و سپس به مهاباد تبعید کرد.
پس از پیروزی انقلاب به عنوان نماینده مردم همدان در مجلس خبرگان قانون اساسی برگزیده و پس از شهادت اولین شهید محراب شهید قاضی طباطبایی امام جمعه تبریز، ایشان از طرف امام به عنوان امام جمعه تبریز معرفی شد.
شهید آیت الله سید اسدالله مدنی(ره) یکی از عالمان برجسته خطه آذربایجان بود که با علم و مجاهدت خود، در شکل گیری انقلاب اسلامی نقش اساسی داشت و در نهایت در محراب عبادت به شهادت رسیده و به نزد معبودش شتافت.
ایشان خود را از مردم می دید و یک چهره محبوب بود که تنها در عنوان «امام جمعه» خلاصه نشده بود، بلکه او امام تمام روزها بود.
دعوت عملی مردم به اسلام
آیت الله سیدمحمدتقی آل هاشم امام جمعه موقت تبریز، در گفتگو با خبرنگار خبرگزاری «حوزه» در تبریز، خاطرنشان کرد: شهید آیت الله مدنی به فقرا و ضعفا بسیار اهمیت می داد و به اطرافیانش سفارش می کرد که به مشکلات فقرا رسیدگی کنند.
وی تاکید کرد: آیت الله مدنی با عمل خود، مردم را به سمت اسلام و انقلاب اسلامی دعوت می کرد و تابع هوا و هوس نبود.
حجت الاسلام بنابی از همراهان شهید مدنی(ره) نیز اظهار داشت: دشمن مهره های انقلاب اسلامی و یاران واقعی حضرت امام خمینی(ره) و کسانی که وجودشان برای نظام مفید بود، ترور کرد.
پرداختن به امور کشاورزی
همچنین علی آقامحمدی از شاگردان و همراهان شهید آیت الله مدنی، تصریح کرد: ایشان وقتی گرفتاری می دید، آن را مشکل خود می دانست و حل کردن آن را جزو وظایف خود می دید.
علمی از همراهان دیگر شهید آیت الله مدنی هم عنوان کرد: وقتی ایشان به جایی یا روستایی سفر می کرد، ساعت ها زودتر در آنجا حضور پیدا می کرد و شخصا در امور کشاورزی شرکت می کرد و با دست های خود گندم درو می کرد و بیل به زمین می زد و همراه مردم بود.
شهید مدنی حاضر نشد جلیقه به تن کند
همچنین حمید منبع جود از محافظان شهید آیت الله مدنی(ره) با ذکر خاطره ای از شهید، گفت: از شهربانی جلیقه ضدگلوله دادند اما ایشان استفاده نکردند، تلفنی به بنده تاکید کردند که حتما حضرت آقا آن را بپوشند به ایشان عرض کردم اما ایشان فرمودند: بگویید به تمام شرکت کنندگان در نماز جمعه جلیقه بدهند اگر آن ها پوشیدند من هم آخرین نفر به تن می کنم، خون من از بقیه رنگین تر نیست.
وی افزود: حضرت آقا در یکی از خطبه ها در ایام جنگ تحمیلی، به مردم سفارش کرد که در مصرف بنزین صرفه جویی کنند، خود ایشان سوار ماشین نشد و پیاده به نماز رفت و آمد کرد.
لحظه شهادت شهید مدنی(ره)
ناصر برپور محافظ شهید آیت الله مدنی(ره) با تشریح لحظه شهادت شهید، اذعان داشت: یکی از منافقین از صف دوم به صف اول نیم خیز نشست و با مکث کوتاهی به حضرت آقا که در حال اقامه نماز بود، حمله ور شد و ایشان را محکم با دو دست در آغوش گرفت، علیرغم اینکه محافظان ایشان به شدت با فرد منافق برخورد کردند اما حضرت آقا را رها نکرد و سپس سه انفجار پشت سر هم رخ داد.
گفتنی است، آیت الله مدنی ۲۰ شهریور ۱۳۶۰ در محراب نماز جمعه به شهادت رسید و پیکر پاک ایشان در میان حزن و اندوه میلیون ها نفر از مردم آذربایجان، به فرودگاه منتقل و از آنجا جهت خاکسپاری در حرم مطهر حضرت فاطمه معصومه(س) به قم منتقل شد.
