به گزارش خبرگزاری حوزه، به مناسبت شب رحلت پیامبر گرامی اسلام و شهادت کریم اهل بیت حضرت امام مجتبی علیهما السلام، فرازهایی از سخنرانی حضرت آیت الله جوادی آملی که به همین مناسبت ایراد کرده اند را از نظر می گذرانیم.
حضرت آیت الله جوادی آملی در سخنرانی خود در شب رحلت سید انبیاء و اولیای الهی حضرت محمد مصطفی صلی الله علیه و آله و سلم و همچنین شهادت کریم اهل بیت وجود مبارک امام مجتبی(سلام الله علیهم اجمعین)ایراد کردند، با بیان این مطلب که وجود مبارک رسول گرامی اسلام(ص) جلوه‌ای از صفات رحمت و رئوفیت خدای سبحان است، بیان داشتند: وجود مبارک رسول گرامی را که ذات اقدس الهی در قرآن معرفی می‌کند او را شاگرد لَدنّی می‌داند که کلّ جهان را با کتاب خود هدایت می‌کند. ذات اقدس الهی وقتی از رسولش یاد می‌کند او را به عنوان رحمت جهانیان، رحمت عالمیان معرفی می‌کند.
ایشان با اشاره به بیان قرآن کریم از حضرت رسول(ص) ابراز داشتند: قرآن از صدر تا ساقه پیامبر را معرفی می‌کند و به ما می‌فرماید شما در بخش نازلِ رسالت آن رسول قرار دارید آن بخش والایی رسالت رسول در دسترس شما نیست اینکه گفته شد خُلق رسول گرامی، قرآن کریم است؛ یعنی قرآن شناسنامه آن حضرت است اگر وجود مبارک رسول گرامی بخواهد به صورت یک کتاب در بیاید می‌شود قرآن و اگر قرآن بخواهد به صورت یک انسان متمثّل بشود، می‌شود رسول گرامی(ص).
معظم له ادامه دادند: گاهی خداوند اسمِ خاصّ خودش را به رسولش می‌دهد، گاهی اسم خاصّ خودش را به کتابش می‌دهد، خدا علی حکیم است، این علی حکیم را نام کتابش قرار داد ﴿إِنَّهُ فی أُمِّ الْکِتابِ لَدَینا لَعَلِی حَکیمٌ﴾ خدا رئوف و رحیم است در پایان سوره مبارکه توبه این دو نام مبارک را به رسولش داد ﴿عَزیزٌ عَلَیهِ ما عَنِتُّمْ حَریصٌ عَلَیکُمْ بِالْمُؤْمِنینَ رَؤُفٌ رَحیمٌ﴾ این رئوف و رحیم از اسمای خدای سبحان است که در ذات مقدس رسول گرامی(ص) جلوه کرده است. بنابراین این کتاب آویخته شده است و همه این کتاب نور است. فرمود این کتاب را من به کسی دادم که علم لدنّی دارد یعنی علمش را نزد خدای سبحان فرا گرفته است.
حضرت آیت الله جوادی آملی در پاسخ به این سوال که «آیا الفاظ قرآن برای خداست یا برای پیغمبر است؟» بیان داشتند: بهترین و مهم‌ترین مرجع برای پاسخ دادن به این سؤالات خود قرآن کریم است. قرآن کریم می‌فرماید خدا این الفاظ را نازل کرده، این کتاب را نازل کرده و خداوند در همین کتاب می‌فرماید ما به تو قرآن دادیم، ما به تو کتاب دادیم، در نتیجه همه اینها را به زبان قرآن کریم گفته است. خداوند در قرآن به پیغمبر می‌فرماید ما قصه گفتیم، ما تنظیم کردیم، ما حروف را روی هم جمع کردیم، ما سوره ها را ساختیم، با این وجود اگر ما بگوییم قرآن ساخته خود پیغمبر است یعنی چه؟!
معظم‌له در ادامه سخنانشان با اشاره به فرازی از زیارت نورانی جامعه کبیره به لزوم فراگیری علوم از اهل بیت(علیهم السلام) و ضرورت تحصیل علم در تمام مراحل زندگی پرداختند و اظهار داشتند: یک سلسله علومی هست که انبیا و اولیا باید تحمل کنند و اوحدی از اهل ایمان می‌توانند آن را تحمل کنند. این جمله نورانی زیارت جامعه را ببینید وقتی به مشهد امام مشرّف شدیم عرض می‌کنیم خدایا عنایت کنید به برکت این امام، من آمدم یک چیزی ببرم که آن اوحدی از اهل ایمان می‌برند «محتملٌ لعلمکم» یعنی ای امام مجتبی! ای امام هشتم! ای امامان دیگر(علیهم السلام) آن توفیق را به من بده آن علمی که جای دیگر نیست فقط در حرم شماست، آن علمی که کسی نمی‌تواند حمل کند فقط با اجازه شما، از آن علم به من بده! این برترین جمله زیارت جامعه کبیره است که یک زائر از پیشگاه اهل بیت(ع) طلب می‌کند.
ایشان با استناد به سخنی از امام مجتبی(ع) خاطرنشان کردند: حضرت فرمود تا نفس می‌کشید درس و بحث، فرمود تا دهن باز کردی گفتی من فارغ‌التحصیل شدم به ننگ خود اعتراف کردی، تا نفس می‌کشی یا درس بخوان یا درس بگو یا کتاب بنویس، فرمود جای خالی نگذار در این قلب جا برای علوم فراوان است اینکه مثل شکم نیست که پُر شود فرمود: «کونوا اوعیة العلم بمصابیح الهدی» شما چرا مصباح هدایت نمی‌شوید؟! فرمود دانش یاد بگیر تا راه خودت را بفهمی، چراغ باش تا به جامعه نور بدهی و این راه باز است.
