خبرگزاری حوزه | یکی از شگفتی های قرآن به تصویر کشیدن مراحل خلقت در قرآن کریم است.

خداوند ابتدا به آفرینش نطفه و علقه و سپس مضغه اشاره می فرماید و تشکیل استخوان مرحله بعدی است و در نهایت پوشش گوشت بر استخوان ها تقریبا صورت انسانیت را تکمیل می کند.

خداوند در قرآن می فرماید: «ثُمَّ خَلَقْنَا النُّطْفَةَ عَلَقَةً فَخَلَقْنَا الْعَلَقَةَ مُضْغَةً فَخَلَقْنَا الْمُضْغَةَ عِظَامًا فَکَسَوْنَا الْعِظَامَ لَحْمًا/ آن‌گاه نطفه را علقه و علقه را گوشت پاره و باز آن گوشت را استخوان ساختیم و سپس بر استخوانها گوشت پوشانیدیم (و پیکری کامل کردیم)»؛ اما زمانی که نفخه روح صورت می‌گیرد زمانی است که خداوند به خلقت خود می  بالد و خود را احسن الخالقین می  نامند.

آنجا که می فرماید: «ثمّ أَنْشَأْنَاهُ خَلْقًا آخَرَ فَتَبَارَکَ اللَّهُ أَحْسَنُ الْخَالِقِینَ/ پس از آن (به دمیدن روح پاک مجرد) خلقتی دیگرش انشا نمودیم؛ آفرین بر (قدرت کامل) خدای که بهترین آفرینندگان است».

درست است که مراحل قبلی برای به وجود آمدن «خلیفة الله» در زمین لازم است؛ ولی کافی نیست. زمانی آدمی لباس شرافت به تن می  کند که نفحه رحمانی در او دمیده شود. جان در بدن داشته باشد وگرنه موجود بی جانی است که کاری از او بر نمی  آید.

انقلاب اسلامی ایران، مولودی است که نطفه آن سال ها قبل، یعنی از زمانی که اسلام وارد ایران شود به وجود آمده بود. دقیقا از همان وقتی که تشیع در میان ایرانیان ریشه دوانده بود و با تار و پود آنان عجین شده بود.

سپس این مولود شریف، مراحل بعدی رشد را به وسیله انسان های بزرگی طی کرد؛ اما نیاز به یک روح الهی داشت که در آن دمیده شود و به این جسم بی  جان، حیات بخشد و حکومتی اسلامی را تشکیل دهند وگرنه کماکان همان  طور باقی می ماند و صد البته کارایی چندانی نداشت.

روح الله همان نفخه رحمانی بود که در کالبد بی جان انقلاب دمیده شد و آن را به عنوان الگو در برابر دیدگان جهانیان نمایان ساخت.

همانطور که امام راحلمان(ره) فرمودند: «باید این نهضت در تمام عالم ـ نهضت مستضعف در مقابل مستکبر ـ در تمام عالم‌ ‌گسترده شود. ایران، مبدأ و نقطۀ اول و الگو برای همۀ ملت های مستضعف ‌[باشد] ‌. ملت های‌ ‌مستضعف ببینند که ایران با دست خالی و با قدرت ایمان و با وحدت کلمۀ تمسک به‌ ‌اسلام، در مقابل قدرت های بزرگ ایستاد و قدرت های بزرگ را شکست داد». (کتاب استضعاف و استکبار از دیدگاه امام خمینی(ره)، صفحه ۸۱)

خمینی عزیز، قلب تپنده انقلاب بود که اگر نمی تپید و خون را در رگ های مردم ایران جاری نمی کرد، انقلاب و روحیه ایجاد تحول و تکامل در مردم این کشور، در نطفه خفه می شد و به بار نمی نشست.

مسلماً حکومت اسلامی که ثمره این انقلاب است، مدینه فاضله اسلامی و کمال مطلق نیست و قطعا نیاز به رشد و بالندگی دارد تا به سرمنزل مقصود برسد؛ اما این قیام خونین و این استقامت در مبارزه با ظلم، زمینه ساز ظهور در ابعاد جهانی خواهد بود.

اگر ادوار گذشته را مرور کنیم خواهیم دید که از حکومت اسلامی در اذهان ملت های مختلف تصویری وجود نداشت؛ اما اکنون با برپایی این دولت در ایران، پیش زمینه بنای حکومت، بر پایه اسلام در دنیا به منصه ظهور رسیده است. این امر باعث می  شود زمانی که ان شاءالله سلاله پاک زهرا (سلام الله علیها) به دیوار کعبه تکیه زند و ندای «انا المهدی» سر دهد و داعیه برپایی نظامی طبق آیین مقدس اسلام را در انظار جهانیان مطرح فرماید؛ زمینه پذیرش چنین حکومتی در جامعه فراهم است.

این است دستاورد مهم انقلاب که شاید بسیاری از ما از آن غافل باشیم؛ اما این مهم همت همگانی را می‌طلبد تا پیغام انقلاب را بیش از پیش به گوش جهانیان برسانیم و آمادگی پذیرش حکومت حق با پرچم بقیه الله الاعظم (عجل الله تعالی فرجه الشریف) را فراهم آوریم. همان گونه که رهبر عزیزمان فرمودند: «صدور انقلاب، به معنای صادر کردن ارزش های انقلابی و افشاگری درباره مستبدها و ظالم های عالم، وظیفه و تکلیف الهی ماست. اگر این کار را نکنیم، کوتاهی کردیم.» (مقام معظم رهبری؛ ۱۹ / ۰۴ / ۱۳۶۸)

«اللهم عجل لولیک الفرج»

آزاده ابراهیمی فخاری، طلبه سطح ۴ گرایش تفسیر تطبیقی