به گزارش خبرگزاری حوزه، همه جهان را هم بگردیم، پس از قرآن کریم که کلام وحی است و طبعاً جایگاه بی نظیری دارد، کتابی به ارزشمندی، گرانسنگی و جامعیت نهج البلاغه پیدا نخواهیم کرد و بی جهت نیست که آن را "برادر قرآن" نام نهاده اند.
به تعبیر رهبر فرزانه و حکیم انقلاب، "نهج البلاغه واقعا تالی تِلوِ قرآن است. انسان وقتی با نهج البلاغه یا با صحیفه سجادیه انس پیدا می کند می بیند که چیزهای نابی از اسلام در اختیار دارد"
در عظمت این اثر جاودانه همین بس که در توصیفش گفته‌اند: "کَلامٌ فَوقَ کَلامِ المَخلوقِ وَ دونَ کَلامِ الخالِق"
به تعبیر یکی از نویسندگان حوزوی، هر چند بیش از هزار سال از عمر نهج‌البلاغه می‌گذرد، اما جای تأسف دارد که این میراث ارزشمند، هنوز در میان شیعیان و محبان اهل بیت(ع) و به خصوص شیفتگان امام علی(ع)، این چنین غریب و مهجور باقی مانده و عموم جامعه آن طور که باید و شاید از کلام نورانی امیرالمؤمنین(ع) در این کتاب شریف بی بهره و یا کم بهره است، هر چند این مهجوریت به نوعی دیگر درباره قرآن کریم نیز وجود دارد که خود البته قصه ای است پر غصه!
چند سال پیش از سوی یکی از مؤسسات معتبر فرهنگی، تحلیل و پیمایشی صورت گرفت با جامعه آماری حدود ۶ هزار نفره که در نهایت مشخص شد که تنها حدود ۵ درصد از افراد، آن هم فقط یک بار کتاب نهج البلاغه را مطالعه کرده اند. خلاصه آن که باید بپذیریم علیرغم تأکیدات فراوان امام راحل، مقام معظم رهبری و علما و بزرگان، آمار انس و ارتباط جامعه ما با نهج‌البلاغه قابل تأمل و در عین حال تأسف‌بار است.
برای ما که مسلمان و شیعه هستیم شاید جالب باشد که بدانیم به عنوان مثال جُرج جُرداق مسیحی، بیش از ۲۰۰ بار نهج‌البلاغه را خوانده و در معرفی شخصیت امام علی(ع) به دنیا، آن کتاب معروف" الإمام علی(ع)، صوتُ العدالةِ الإِنسانیه" را نگاشته است.
مقام معظم رهبری در کلامی صریح و دردمندانه می فرماید: "ما مثل آن بیماری هستیم که نسخه کاملی از یک طبیب حاذق را در جیب خود یا در طاقچه اتاق خود دارد، اما در عین حال لای آن نسخه را باز نمی‌کند و به آن عمل نمی‌کند و از آن بیماری دائماً رنج می‌برد. قرن‌های متمادی نهج‌البلاغه را داشتیم، اما از آن استفاده نکردیم و از معارف آن بهره نبردیم و بیماری‌های فردی و اجتماعی خود را برای خودمان نگه داشتیم. این، آن تأسف و افسوس بزرگی است که هر کس با نهج‌البلاغه آشنا شود، در دلش جا خواهد گرفت".
امروزه که سخن گفتن از سبک زندگی به امری رایج و البته برای عده ای به نوعی پُز کار علمی و فرهنگی تبدیل شده، خوب است التفات داشته باشیم که نهج‌البلاغه همچون قرآن مجید، بیش از هر چیز دیگری، کتاب سبک زندگی و کتاب هدایت است و جامعه ما همان طور که به آموزه‌های قرآن احتیاج دارد، به معارف نهج‌البلاغه نیز محتاج است.
بیان رهبر معظم انقلاب در این زمینه بسیار راهگشاست: "نهج‌البلاغه در همه بخش‌هایی که برای یک انسان کامل و برای یک جامعه انقلابی کامل لازم و ضروری است، بهترین و وافی‌ترین مطالب را ارائه می‌دهد".
