به گزارش خبرگزاری حوزه، حجت الاسلام والمسلمین سیدحسین مؤمنی در مراسم شیرخوارگان حسینی در حرم مطهر بانوی کرامت طی سخنانی با بیان اینکه امام حسین علیه السلام برای هدایت بندگان تا قیامت قیام کردند، اظهار کرد: امام حسین علیه السلام هرچه داشتند در راه خدا بذل کردند تا بندگان خدا از حیرت و ضلالت نجات پیدا کنند.
وی با بیان اینکه امام حسین علیه السلام برای هدایت از سه ابزار استفاده کردند، افزود: اولین ابزار عقلانیت است که با روشنگری، خطبه خوانی، پاسخ دادن به نامه و حضور در اجتماعات و گفتوگو با مردم از این ابزار استفاده کردند تا عقول تعطیل شده مردم بعد از رحلت پیامبر(ص) دوباره احیا شود و در نهایت شهادت امام حسین علیه السلام باعث احیای عقول تعطیل شده مردم شد.
استاد حوزه علمیه دومین ابزار امام حسین علیه السلام برای هدایت را استفاده از عنصر حماسه و عزت دانست و گفت: ما در کربلا هیچ موضوعی را نمی بینیم که همراه با ذلت برای امام حسین علیه السلام باشد و حتی اسرای کربلا هم هیچگاه احساس ذلت نمی کردند و حضرت زینب سلام الله علیها با عزت فرمودند ما چیزی جز خوبی از خدا ندیده ایم.
وی با بیان اینکه سومین ابزار امام حسین علیه السلام برای هدایت مردم تا روز قیامت استفاده از عنصر عاطفه و عشق بود، ابراز کرد: اینکه حضرت علی اصغر علیه السلام را مقابل دشمن به روی دست می گیرند و مظلومیت این طفل شیرخوار را نشان می دهند برای این بود که تا قیامت عواطف و احساسات مردم را بیدار و با ابتلائات عاشورا درگیر کنند و نقل این مظلومیت نسل به نسل ادامه پیدا کند.
حجت الاسلام والمسلمین مؤمنی با اشاره به تأثیر روضه حضرت علی اصغر علیه السلام و زنده بودن یاد و نام ایشان در عالم گفت: امروز مراسم شیرخوارگان حسینی وهابیها را به وحشت میاندازد و نشان میدهد که تا چه اندازه شهادت مظلومانه این طفل شیرخوار برای هدایت مردم در عالم مؤثر است.
وی با بیان اینکه در پیروزی و شکست یک جریان باید دید که آیا به اهداف خود رسیدهاند یا خیر؛ افزود: در واقعه عاشورا هدف دشمن محو کردن نام اباعبدالله(ع) بود که اگرچه در ظاهر پیروزمندانه از جنگ خارج شدند ولی هرگز به این هدف خود نرسیدند و خدا نام اباعبدالله(ع) را در قلوب مردم قرار داد.
استاد حوزه علمیه ادامه داد: از طرف دیگر هدف امام حسین علیه السلام هدایت قلوب مردم تا قیامت بود که تاریخ نشان می دهد اگرچه امام حسین علیه السلام در کربلا اصحاب و عزیزان خود را از دست دادند، به شهادت رسیدند، زن و فرزندشان به اسارت رفتند و به ظاهر شکست خوردند اما به هدف خود که هدایت مردم بود رسیدند بنابراین پیروزی واقعی با امام حسین علیه السلام بود.