به گزارش خبرنگار خبرگزاری حوزه، آیت‌الله سید جواد طالقانی شخصیت کم نظیری بود که با وجود همه داشته‌های علمی خود هیچ گاه دنبال شهرت نبود و بسیاری از شخصیت‌های علمی، سیاسی و اجرایی از شاگردان او بوده‌اند.

عشق به اهل بیت(ع) از او شاگردی تراز مکتب حضرت امام جعفر صادق(ع) ساخته بود؛ اشک‌هایش در مصائب اهل بیت، حضور روزانه و بدون وقفه‌اش در حرم کریمه اهل بیت(ع) و شهادت فرزند دلبندش در راه آرمان‌های امام خمینی(ره)، سرمایه بزرگ معنوی آن عالم فرزانه بود.

برای شناخت بیشتر این معلم و استاد بزرگ حوزه که در زمان حیات خود، هیچ‌گاه راضی به نشر و اطلاع رسانی از زوایای علمی و اخلاقی خود نشد؛ تنی چند از علما و مسئولین حوزه علمیه قم نظرات خود پیرامون ابعاد علمی و معنوی آیت‌الله سید جواد طالقانی را بیان کرده‌اند که در ادامه می‌آید:
دلسوز و خیرخواه شاگردانش بود

آیت‌الله سید هاشم حسینی بوشهری، رئیس جامعه مدرسین حوزه علمیه قم، با بیان این که حوزه‌های علمیه از دیرباز مملو از اساتید متخلق، مبرز و دلسوز نسبت به طلاب و مردم بوده است، اظهار کرد: بی شک آیت‌الله طالقانی یکی از همین اساتید است که همواره به ویژگی‌های حسنه‌ای چون اخلاق اسلامی، سخت کوشی و مسئولیت شناسی، دلسوزی و خیرخواهی برای عموم شاگردان آراسته بوده است.

وی ادامه داد: با توجه به شناختی که بنده در طول سال‌های متمادی از ایشان دارم، جزو اساتیدی بودند که همواره نسبت به درس و بحث طلاب و شاگردان اهتمام ویژه‌ای داشته و حلقه درسی ایشان از دیرباز جزو حلقات درسی ممتاز و مفید حوزه بود.

ساده زیست و با عزت نفس

آیت الله حسینی بوشهری با اشاره به ساده زیستی آیت‌الله طالقانی گفت: این عالم ربانی با عزت نفس زندگی کرد و تمام همت ایشان مباحث علمی بود؛ حقیقتاً روح دنیا گریزی در ایشان موج می‌زد و از این حیث یک الگو برای طلاب به شمار می‌رود تا با دوری از زخارف دنیوی و تکیه بر ساده زیستی که برگرفته از فرهنگ و سبک زندگی اهل بیت(ع) است ان شاءالله در انجام وظیفه دینی و الهی خود موفق باشند.

شیرینی و خاطرات کلاس درس استاد از ذهن‌ها فراموش نمی‌شود

آیت‌الله اعرافی مدیر حوزه‌های علمیه کشور نیز که زمانی شاگرد آیت‌الله طالقانی بوده به بیان ویژگی‌های اخلاقی و سیره علمی و عملی این عالم پارسا پرداخت.

وی می گوید؛ توفیق داشتم در اوان جوانی در سال‌های ۵۲ و ۵۳ در مدرسه آیت‌الله العظمی گلپایگانی(ره) باب اول مغنی را شاگرد ایشان شوم؛ استاد بی‌بدیل و علی‌الاطلاق ادبیات مخصوصاً کتاب مغنی بود، شیرینی آن دوران و خاطرات درس ایشان هرگز از ذهن‌ها فراموش نمی‌شود.

 آیت الله اعرافی بیان می‌کند که کلاس درس آیت‌الله طالقانی هر روز با یک حدیث و سه سوال آغاز می‌شد و گاهی سوالات به صورت حضوری در کلاس مطرح می‌شد، ارائه جذاب مطالب، اخلاق نیکو و شایسته، روی گشاده، دقت کافی، تسلط بر مباحث، ارتباط پدرانه و بسیار خوب با طلاب و مطالعه دقیق از الگوهای ممتاز و ذی قیمت حوزه است که طلاب جوان باید نسبت به آن توجه ویژه‌ای داشته باشند.

آیت‌الله طالقانی مجمع الفضائل بود

مدیر حوزه‌های علمیه کشور اضافه کرد: برپایی بیش از ۳۰ سال کرسی درس و بحث و تدریس بیش از  ۳۰ دوره درس مغنی و تربیت هزاران طلبه همچنین تقدیم دو فرزند شهید و جانباز در راه اسلام، آیت‌الله طالقانی را به «مجمع الفضائل» مبّدل ساخته است و این گونه علما و بزرگان استوانه‌های علمی و معنوی حوزه علمیه امام صادق(ع) بوده و هستند.

فقیهی صاحب نظر و شهرت گریز

 حجت الاسلام و المسلمین حسنعلی خزائلی از اساتید سطوح عالی حوزه علمیه قم و از شاگردان آن عالم پارسا نیز با اشاره به آشنایی چهل ساله خود از این عالم فرهیخته می‌گوید: استاد سید جواد طالقانی از شاگردان حضرات آیات امام خمینی سید محمدرضا گلپایگانی شیخ محمد علی اراکی  سلطانی، علی اکبر مشکینی و پدر شهید بود و  فرزند طلبه ایشان شهید عبدالله میراحمدی طالقانی درسن ۱۹سالگی در جبهه‌های جنگ تحمیلی به شهادت رسید.

وی ادامه داد: مرحوم آیت‌الله طالقانی از شاگردان برجسته آیت‌الله العظمی سیدشهاب‌الدین مرعشی نجفی(ره) بود، بخاطر اینکه استاد مرعشی از ناحیه چشم کسالتی برایشان عارض شده بود، استاد طالقانی در مسجد بالا سر حرم حضرت معصومه(س) روایات درس را قرائت می‌کردند.

حجت الاسلام و المسلمین خزائلی گفت: استاد طالقانی فقیهی صاحب نظر، استاد معروف حوزه علمیه قم در ادبیات عرب و سطوح عالی حوزه علمیه قم و حتی خارج فقه اما گمنام بود و به دور از شهرت، حیات و زندگی علمی خود راسپری کرد.

وی اضافه کرد: شهرت‌گریزی ایشان به گونه‌ای بود که در بین سال‌های ۱۳۶۰ تا ۱۳۷۰ که برای اطلاع‌رسانی درس‌ها معمول بود اطلاعیه و پوستر می‌زدند، اما آقای طالقانی از این کارخودداری کردند و می‌فرمودند: اطلاعیه و پوستر نزنید.

زهد و دوری از تجملات زندگی

استاد سطوح عالی حوزه‌های علمیه بیان کرد: آیت‌الله طالقانی متواضع و متخلق به اخلاق اسلامی، خوش برخورد و بدور از تکبر بود و این صفات شایسته باعث گرایش شاگردان بسوی ایشان بود؛ در کنار درس و بحث به اقامه جماعت و ارشاد مردم در قم و طالقان اشتغال داشت؛ زهد و دوری از تجملات زندگی در شخصیت ایشان به گونه‌ای بارز بود که این اواخر با سختی امرار معاش می‌کرد.

ایشان از سرآمدان ادبیات عرب در حوزه بود

آیت‌الله ابوالقاسم علیدوست، عضو جامعه مدرسین حوزه علمیه قم نیز با اشاره به این که آشنایی‌شان با این استاد پیشکسوت حوزه به دوران قبل از پیروزی انقلاب اسلامی بر می‌گردد، ابراز کرد: بنده حدود سال‌های ۱۳۵۴ و ۱۳۵۵ خدمت ایشان ادبیات عرب «مغنی» را فراگرفتم آنچه یادم هست این بزرگوار به دانشمندان علم نحو و به قول معروف نحوی ها احترام ویژه ای می‌گذاشتند؛ با این که می‌دانیم سرآمدان علم نحو از قبیل ابن هشام‌ها عموماً اهل سنت می باشند.

الگوگیری از ادب و اخلاق استاد

وی ادامه داد: یادم هست جایی بنده تعریضی به یکی از آن‌ها داشتم استاد ما فوراً تذکر دادند بنابراین غیر از جهات علمی که از ایشان آموختیم؛ در ادب، اخلاق و بزرگواری نیز الگو و سرآمد بودند.

الگویی مناسب برای اساتید جوان

آیت الله علیدوست عنوان کرد: آیت‌الله طالقانی الگوی مناسبی برای تدریس بود و معمولاً تمرکز ایشان تا زمانی که لازم می‌دانستند بر یک کتاب درسی بود و این شیوه برای اساتیدی که مقید هستند با یک کتاب درسی شروع کنند، الگوی موفقی است؛ مثلاً تمرکز ایشان در تدریس کتاب «مغنی» بود و این گونه نبود که آیت‌الله طالقانی کتابی را با یک یا دو بار تدریس رها کرده و به سراغ کتاب بالاتر بروند واقعاً هیچ عطشی در این زمینه نداشتند.

حضور منظم و بدون تاخیر در کلاس

وی اضافه کرد: نکته مهم بعدی، نظم ایشان بود در آن ایام که در محضرشان مغنی را گذراندم به یاد ندارم، یک روز غیبت داشته باشند و یا حتی با تاخیر وارد کلاس شوند.

انتهای پیام   ۳۱۳/۱۷