به گزارش خبرنگار خبرگزاری حوزه در یزد، سید فضل الله طباطبایی ندوشن«امید» به مناسبت دهم ربیع الثانی سالروز وفات کریمه اهل بیت حضرت معصومه سلام الله علیها با تسلیت به همه دوستداران حضرت، ۹ رباعی را در رثای آن بانوی کریمه سروده است.
(یک)
آیین زلال آب را معنا کرد
حیثیت آفتاب را معنا کرد
معصومه (س) که خود زینت محجوبان است
زیبنده ترین حجاب را معنا کرد
( دو )
خورشیدترین آفتابی؛ بانو !
معصومه ی کاظمی نقابی؛ بانو !
از چشم تو غیرت «علی (ع)» می جوشد
آیینه ی فاطمی حجابی؛ بانو !
(سه)
کم نیست عطای ربّنا، فی الجنّه !
-- قصری که خدا کرده بنا فی الجنه ! --
پاداش هر آن که نقش قلبش باشد :
«یا فاطمه(س) اشفعی لنا فی الجنه» !
(چهار)
«معصومه (س) »که خواهر غریب الغرباست
در «قم» حرمش مدینه ی اهل ولاست
در عشق و ادب، علاقه مندی به«رضا( ع)»
مصداق «حسین (ع)» و «زینب (س)» و کرب و بلاست
(پنج)
«معصومه (س)»فرشته خوی و صاحب نَفَس است
در روز جزا به شیعه فریاد رس است؛
یک قطره ز دریای سخایش گفتم
«در خانه اگر کس است یک حرف بس است»
(شش)
با سر برود، اگر به پا می آید
هر کس که بدون ادّعا می آید
هرکس که دلش لبالب از معرفت است
در «قم» به زیارت «رضا(ع)» می آید
(هفت)
«قم» قطعه ای از بهشت سرمد باشد
دارای مقام و قدر بی حد باشد
در باره ی قم، «امام صادق(ع) فرمود :
تنها «حرم آل محمد(ص)» باشد
(هشت)
تا افسر عرش بیرق توحید است
یکتایی حق اصل بلاتردید است
بین «قم»و «مشهد الرضا(ع)» پیوندی ست
آن گونه که بین ماه با خورشید است
( نه )
ای مردم قم ! «زهره ی زهرا (ع)» دارید
در «روضه ی رضوان خدا»، جا دارید
با دادن هر سلام، بر «معصومه (س)»
پاداش خود از « ام ابیها (س)» دارید
انتهای پیام/۳۱۳/۴۷
