به گزارش خبرگزاری حوزه از سمنان، حجت‌الاسلام محمود نجاریان‌زاده در یادداشتی با عنوان «سرانگشت اخلاص» درباره آیت الله حاج سید محمد شاهچراغی، آورده است:در روزهای کودکی‌ام متأسفانه به بیماری سختی دچار شدم، پزشکانی که آن روز در شهر طبابت می‌کردند، از بهبودی من ابراز ناامیدی کردند. درست در همان روزها مجلس روضه و عزاداری سالیانه در منزل پدرم برگزار می‌شد که روضه‌خوانان با اخلاص شهر، کربلایی سیدطاهر شاهچراغی و برادرش آیت‌الله شاهچراغی معروف به آقا سیدمحمد روضه‌خوان در آن مراسم به سخنرانی و روضه‌خوانی می‌پرداختند. وه که آن جلسه با معنویت چه صفایی داشت و حلاوت آن را هرگز فراموش نمی‌کنم.

مادرم که با شنیدن جواب پزشکان، سخت دلگیر و دل‌شکسته بود، یکی از شب ها همین که روضه‌خوان از منبر پایین آمد، در حالی‌که چارقدش را به سر گرفته و مرا در بغل گرفته بود، پای منبر می‌آید و با صدای لرزان و چشم گریان می‌گوید: "آقا! پسرم، محمود مریض شده و دکترها جوابش کرده‌اند، لطفا برایش کاری کنید".

مادرم می‌گفت: "آقا سیدمحمد روضه‌خوان که هنوز چشمانش از اشک در حال روضه‌خوانی نمناک بود، فوراً انگشت اشاره‌اش را روی زبانش گذاشت و سپس آن را در کام تو قرار داد. نمی‌دانم چه اتفاقی افتاد که از همان لحظه حال تو رو به بهبودی گذاشت و به لطف خدا و عنایت آن روضه‌خوان با اخلاص سیدالشهدا علیه‌السّلام بیماری‌ات برطرف شد".

همیشه مادرم که خدایش رحمت کند، می‌گفت: "تو شفا یافته سر انگشت اخلاص آقا هستی".

انتهای پیام