به گزارش خبرنگار خبرگزاری حوزه در کاشان، حجت الاسلام والمسلمین منصور فرجی، مدیر حوزه علمیه کاشان در نوشتاری با عنوان «حاج قاسم سلام» به مناسبت سالگرد شهادت سیدالشهدای مقاومت آورده است:
بسمه تعالی
(حاج قاسم سلام)
سخن گفتن از حاج قاسم کار سختی نیست،
شناخت حاج قاسم هم کار آسانی است.
من امروز تعجب می‌کنم از کسانی که حاج قاسمی ساخته‌اند غیر از خودش.
واقعاً حاج قاسم که بود؟
مشکل این است که ما هزاران حاج قاسم داشتیم که اگر می‌ماندند حاج
قاسم‌های زمان ما می‌شدند.
حاج قاسم محصول تربیت امام بود.
حاج قاسم تربیت شده مکتب اهل بیت (ع) بود.
حاج قاسم حاصل هشت سال دفاع خونین و مقدس بود.
حاج قاسم شاگرد مدرسه ولایت با نمره ممتاز و مفتخر به جایزه شهادت بود.
درجه حاج قاسم سرهنگی و سرتیپی و سرداری نبود که اینها بر دوش همه نظامیان جهان هست بلکه درجه او که او را جهانی کرد فهم و درک و شعور و درایت او و زمان شناسی و دوست و دشمن شناسی و بصیرت او بود.
هر سرداری شهید زندگی نمی‌کند تا شهادت را بخرد.
هر فرماندهی به سختی‌ها لبخند پیروزی نمی‌زند.
هر مسئولی صندلی خود را جایگاه خدمت نمی‌داند.
نام هر سرداری لرزه بر پیکر دشمن نمی‌افکند.
هر فرماندهی افتخار علمداری پیدا نمی‌کند.
هر درجه داری بسیجی بودن را افتخار دو دنیای خود نمی‌داند.
مقام معظم رهبری فرمودند»: او یکی بود بی‌بدیل و بی نظیر و شهادت مزد تمام عمر و حیات او
(اما حاج قاسمی که ما ساختیم)
او برای انتخابات خوب بود که گوشه اوراق تبلیغات ما جا خوش کرد.
او که منادی وحدت بود و همه را برای پیشبرد انقلاب می‌خواست برای مانور دادن جناحی برای پیشبرد اهداف خود شد.
او برای تابلو سازی و تصویر برداری و نام گذاری میدان و خیابان خوب بود.
جالب است که هیچکس به وصیت نامه او عمل نکرد و حتی زحمت خواندن هم نکشیدند.
هیچکس به شخصیت واقعی او نپرداخت.
هیچکس شهید زیستن از او نیاموخت.
هیچکس در باب درایت او در همه سال‌های حیاتش سخن نگفت.
هیچکس از عشق او به ولایت نگفت و ننوشت.
هیچکس زحمت خواندن وصیت نامه او را به خود نداد.
همه از شخص او سخن گفتند ولی شخصیت او مغفول ماند.
هیچکس به سیاست ارتباط جمعی او نپرداخت.
هیچکس به رمز نهفته در او پی نبرد و رمز گشایی نکرد.
هیچکس حیات طیبه او را بهانه سخن قرار نداد.
همه آمدند ولی هر کسی برای شور خودش که تکلیفی ادا شود و مدیون حاجی نماند.
((چرا حاج قاسم ماند؟))
حاج قاسم ماند تا ارزش‌های دفاع مقدس زنده بماند.
حاج قاسم ماند تا عطر خرازی‌ها و کاظمی‌ها و همت‌ها و باکری‌ها قابل استشمام و درک باشد.
حاج قاسم ماند تا بفهمیم ولایت پذیری شعار نمی‌خواهد بلکه شعور می‌خواهد.
حاج قاسم ماند تا بفهماند می‌توان
شهید هم زندگی کرد.
((حاج قاسم چرا رفت؟))
حاج قاسم رفت تا الگو و اسوه دوران شود.
حاج قاسم رفت تا راه شهادت باز بماند.
حاج قاسم رفت تا آرزوی شهادت از بین نرود.
حاج قاسم رفت تا تلنگری باشد برای خواب ماندگان.
حاج قاسم رفت تا بدانیم مردن حق است ولی شهادت حق مردان خداست.
حاج قاسم رفت تا راه و رسمش بماند.
حاج قاسم رفت تا زبونی دشمن را نه فقط در میدان جنگ بلکه در صحنه جهانی نشان دهد.
و حاج قاسم رفت تا افتخار علمداری
علمدار انقلاب فقط به او برسد.
باشد که کلامش و بیانش و اندیشه و راهش پر برکت باشد.
والسلام
فرجی حوزه علمیه کاشان ۸ دی ماه
۱۱:۵۱ - ۱۴۰۰/۱۰/۰۸