پنجشنبه ۳۰ فروردین ۱۴۰۳ |۸ شوال ۱۴۴۵ | Apr 18, 2024
کد خبر: 1033080
۱۳ تیر ۱۴۰۱ - ۲۲:۳۷
روز قلم

حوزه/ مرحوم علامه طبرسی درباره چرایی مانایی قلم می نویسد: بیان دو گونه است، بیان زبان و بیان قلم. بیان زبان، با گذشت زمان کهنه می ‌شود و از بین می‌ رود، ولی بیان قلم تا ابد باقی است.

به گزارش خبرگزاری حوزه، سوگند کلام الله مجید به"قلم"، صریح ترین و زیباترین گواه بر شرافت و قداست آن است؛ "ن وَ الْقَلَمِ وَ ما یَسْطُرُونَ"

نیک می دانیم در نخستین ارتباط وحیانی پیامبر اعظم(ص) با مبدأ هستی در غار حرا، سخن از قلم به میان می آید، تا آن جا که این عبارت مطرح می شود: "الَّذی عَلَّمَ بِالْقَلَمِ؛ آن که با قلم آموخت".

نیم نگاهی به سیره و سبک زندگی رسول الله(ص) و حضرات معصومین(ع) کافی است تا بدانیم این بزرگواران تا چه میزان نسبت به قلم و سواد آموزی اهتمام و تأکید داشته اند، تا آن جا که قدرشناسی در این باره گاه حتی زمینه سازی آزادی اسیرانی از جبهه کفر می شد. خاتم الانبیا(ص) پس از اتمام برخی جنگ ها، به صورت خاص دستور می دادند اسیرانی که به ۱۰ نفر از مسلمانان خواندن و نوشتن بیاموزند، آزاد شوند.

در واقع باید گفت این رویه در جامعه ی محروم از تمدن آن زمان، زیباترین و مؤثرترین پیام برای ارج نهادن به جایگاه قلم و علم بوده و حال آن که ما متأسفانه هنوز هم که هنوز است نتوانسته ایم این تابلوهای زیبا و چشم نواز از فرهنگ اسلامی را فرارویِ چشم جهانیان بی خبر از این حقایق ناب بگذاریم.

در تبیین امتیازات و شاخصه های قلم باید به محورهایی چون "باقی بودن"، "دقیق بودن" و " عمیق بودن" اشاره کرد. مولی الموحدین علی(ع) در این زمینه می فرمایند:" دانش را با نوشتن در بند کنید"

مرحوم علامه طبرسی درباره چرایی مانایی قلم عبارت زیبا و معناداری به کار می برد. ایشان می گوید:"بیان دو گونه است: بیان زبان و بیان قلم. بیان زبان، با گذشت زمان کهنه می ‌شود و از بین می‌ رود، ولی بیان قلم تا ابد باقی است"

بنیانگذار کبیر انقلاب اسلامی نیز در خصوص ارزش و جایگاه قلم تأکید می کند:" آنقدر که بشر از قلم های صحیح نفع برده است، از چیز دیگر نبرده است. "

قلم همچنین تبیین گر اندیشه ی متفکران و مأنوس ترین دوست و همدم دانشمندان و علماست و ایضاً حلقه ی اتصال فکری اندیشمندان و فقها و پل ارتباطی میان گذشته و حال و آینده به شمار می رود.

به تعبیر جالب یکی از نویسندگان خوش نام حوزوی، قلم، بزرگترین نعمت بی بدیل الهی و خزانه دار افتخارات بشر و رونق بخش بازار علوم است؛ آن چیزی که حقیقتاً عامل نجات انسان از جهل و نادانی و راهنمای سعادت و ترسیم گر هویت آدمی است به شرط آن که به همت صاحب قلم مزین به گوهر تعهد و وجدان و مسئولیت پذیری باشد و بی گمان راز مانایی قلم در توجه به همین امور کلیدی است.

آری! این گونه است که به بیان نورانی حضرت ختمی مرتبت محمد مصطفی(ص)، "مداد العلماء افضل من دماء الشهداء".

سید محمدمهدی موسوی

ارسال نظر

شما در حال پاسخ به نظر «» هستید.
captcha