به گزارش گروه ترجمه خبرگزاری حوزه، در زیر درخشش ماه نو، قاره‌ای که معمولاً به خاطر میراث کاتولیک‌هایش شناخته می‌شود، خود را خانه‌ای پر جنب‌وجوش از فرهنگ‌ها و باورها می‌بیند. در میان آنها، گروهی کوچک اما با شور و اشتیاق از مسلمانان، خود را برای استقبال از رمضان آماده می‌کند، ماهی با اهمیت معنوی عمیق که مرزهای جغرافیایی و فرهنگی را درنوردیده است.
مسلمانان معتقدند بیش از ۱۴۰۰ سال پیش، در ماه رمضان، اولین آیات قرآن بر پیامبر اسلام نازل شد. آنها در طول روزه‌داری از خوردن و آشامیدن، سیگار کشیدن و انجام کارهای جنسی در طول روز، با هدف تعمیق «تقوا» و شناخت خدا، خودداری می‌کنند.
ریشه‌های تاریخی اسلام در آمریکای لاتین به دوران استعمار برمی‌گردد، زمانی که غرب، برده‌های آفریقایی را به زور به این منطقه آورد. قرن‌ها بعد، در قرن بیستم با ورود جمعیت قابل توجهی از مهاجران از خاورمیانه، پویایی فرهنگی و مذهبی جدیدی در آمریکای لاتین ایجاد شد. کشورهایی مانند برزیل، آرژانتین، سورینام و گویان به مراکز اصلی جامعه رو به رشد مسلمان تبدیل شدند و هر کدام بیان خاص خود از ایمان اسلامی را در میان اکثریت کاتولیک گسترش دادند.
رمضان، یکی از ستون‌های اسلام، آغاز زمان روزه‌داری، نماز و درون‌نگری مسلمانان در سراسر جهان است. پیروان از صبح تا غروب از خوردن و آشامیدن پرهیز می‌کنند و خود را وقف رشد و تجدید معنوی می‌کنند. فراتر از انضباط جسمانی، رمضان زمانی است برای مؤمنان برای انجام اعمال خیریه، تعمیق پیوند خود با خدا و تفکر در فضایلی چون صبر، فروتنی و مهربانی.
در آمریکای لاتین، برگزاری ماه رمضان دارای ظرافت‌های محلی مشخصی است که شیوه‌های سنتی اسلامی را با ویژگی‌های فرهنگی منطقه ترکیب کرده است. در برزیل، جمعیت قابل توجه مسلمان، مساجد را به مراکز پر جنب‌وجوش و عبادت و تجمع اجتماعی تبدیل کرده است. در شب‌های رمضان نماز و توزیع افطاری اجتماعات اسلامی را متمایز می‌کند، جایی که سنت‌های آشپزی برزیلی با قوانین رژیم غذایی اسلامی آمیخته می‌شود و تلفیقی فرهنگی منحصر به فردی ایجاد می‌کند.
در جنوب آمریکای لاتین، مسلمانان آرژانتین در مساجد و خانه‌ها گرد هم می‌آیند و ماهیت ماه رمضان را در تار و پود زندگی روزمره می‌بافند. بازارهای ماه رمضان با ارائه محصولات غذایی و فرهنگی اسلامی، بر دیده شدن و ادغام رو به رشد مسلمانان در جامعه آرژانتین تأکید دارند. این فضاها همچنین بستری برای گفتگوی بین ادیان و درک عمیق‌تر و احترام را در میان گروه‌های مختلف مذهبی کشور تقویت می‌کنند.
با وجود زیبایی و رفاقت ماه رمضان، مسلمانان در آمریکای لاتین با چالش‌های ذاتی جوامع اقلیت روبرو هستند. دسترسی به غذای حلال و فراهم نبودن فضای عبادت از جمله این مشکلات است. با این حال، زندگی مسلمانان در چنین شرایطی بر سازگاری و انعطاف پذیری آنها دلالت می‌کند.
ماه مبارک همچنین درها را به روی تعامل معنادار با جوامع بزرگ‌تر می گشاید. دعوت از همسایگان غیرمسلمان برای شرکت در وعده‌های افطار یک ژست قدرتمند دوستی و همبستگی است که موانع را از بین می‌برد و حس تعلق مشترک را تقویت می‌کند. این ارتباطات برای به چالش کشیدن کلیشه‌ها، افزایش احترام متقابل و بزرگداشت انسانیت که همه مردم را بدون توجه به باورها متحد می‌کند، ضروری است.
