به گزارش سرویس بین الملل خبرگزاری «حوزه»، آیت الله یعقوبی از علمای عراق در پی شهادت حجت الاسلام و المسلمین سید حسن نصر الله دبیر کل حزب الله بیانه‌ای صادر کرد.

متن بیانیه به شرح زیر است:

اگر خداوند تعالی بندگانش را با مرگ و فنا مقهور نمی‌کرد، «وَلَن تَجِدَ لِسُنَّةِ اللَّهِ تَبْدِیلاً» و اگر خداوند وعده نمی‌داد که از بندگانش، شهیدانی برمی‌گزیند، مرحوم شهید سید حسن نصر الله بزرگتر از آن بود که مرگ او را دریابد، چرا که مرگ از امثال او به خاطر شجاعت، ثبات قدم، قوت قلب، صبر، استقامت، آرامش، حکمت، و اخلاص او در طاعت و بندگی پروردگار می‌ترسد، او به آرزوی خود یعنی شهادت رسید و به برادران صالح شهید خود ملحق شد.

این مرد بزرگ در حالی به خداوند عالی اعلی پیوست که مکتبی را برای رهبران موفق مخلص برای امت خود تأسیس کرد، و یک کارنامه موفق و مملو از پیروزی‌ها نه فقط در سرزمین لبنان دوست داشتنی بلکه در سوریه، عراق و فلسطین از خود به جا گذاشت به طوری که حتی یک لحظه در ایستادن در کنار مردم و برادرانش برای نابودی تروریسم و دفع موج ویرانگر آن تردید و درنگ نکرد.

او که رحمت و رضوان الهی بر او باد، از رهبران برجسته‌ای بود که زمانه نظیر او را به ندرت سراغ دارد، او منبع عزت و افتخار برای اسلام و مسلمانان و الگویی بود که جهان اسلام را متقاعد می‌کند افرادی همانند او تربیت کند، نه مانند تمدن مادی‌ که جنایتکار و قهرمانان صوری و خیالی تربیت می‌کند.

وجود مبارک او که با لبخند محبت آمیز مزین شده بود، پیام اطمینان بخشی به آزادگان، مستضعفان و محرومان ارسال می‌کرد.

نمی‌توان دوستدارانش و کسانی که ویژگی‌های زیبای او را می‌شناختند، به خاطر حزن و اندوه شدیدشان در فراق و از دست دادن او سرزنش کرد، هیچ چیز آنها را آرام نمی‌کند مگر اینکه می‌دانند او در راه اجداد طاهرش (صلوات خداوند بر آنها باد) به شهادت رسید و اینکه او نماد الهام بخشی برای تمام آزادگانی شد که ذلت و سازش و تسلیم و بندگی برای غیر خداوند را نمی‌پذیرند.

با قاطعیت اعلام می‌کنم که دشمنانش پیش از دوستانش او را تحسین و به مقابله با چنین فردی افتخار می‌کردند، آنها نیز از اینکه او را کشتند، اندوهگین هستند، هر چند در ظاهر ابراز شادی و خوشحالی می‌کنند، زیرا آنها دشمن شرافتمند و فرزانه‌ای را از دست دادند که پایبند به اصول انسانی بود که جهان به اصطلاح متمدن نیازمند آن است، فردی که خیانت نمی‌کند، دروغ نمی‌گوید، حتی اگر حوادث سخت، او را تحت شدیدترین فشارها قرار دهد، برای تحقق منافع به شیوه‌های انحرافی متوسل نمی‌شود.

سید شهید حسن نصرالله شایسته مرثیه و گریه نیست، بلکه شایسته و سزاوار تمجید و ستایش و مایه مباهات و غرور به سبب دستاوردهاست و نیز سزاوار است که سیره او تدوین شود تا چراغ راهی برای تلاشگرانی شود که به دنبال برپایی عدالت اجتماعی که همه مردم از آن بهره‌مند شوند، هستند.

خُذْ فی ثنائهم الجمیلَ مُقرِّضاً ** فالقوم قد جَلّوا عن التأبینِ

«هر چند می‌خواهی از مدح شهدای کربلا کم کنی ولی آنان از مرحله مدح و ثناء، بالاتر و والاترند.»

ما در مصیبت فقدان رسول الله (صلوات الله علیه و آله) و اهل بیت پاک و مطهرش صلوات الله علیهم و جایگاه والایی که برای شهدا آماده شده، عزاداریم و امت اسلام هر از چند گاهی به خون‌های پاکی برای بیداری و رهایی و به پا خاستن نیاز دارد، تا بزرگان به خون خود شهادت دهند که ایمان به خداوند تعالی، حق است و شایستگی فدا کردن ارزشمندترین گوهر وجودی یعنی جان را دارد و اینکه به عهد و پیمان خود با خداوند تعالی وفا کنند: «مِنَ الْمُؤْمِنِینَ رِجَالٌ صَدَقُوا مَا عَاهَدُوا اللَّهَ عَلَیْهِ فَمِنْهُم مَّن قَضَی نَحْبَهُ وَمِنْهُم مَّن یَنتَظِرُ وَمَا بَدَّلُوا تَبْدِیلاً» (الأحزاب: 23)؛ «برخی از میان مؤمنان، مردانی هستند که به عهدی که با خدا بستند وفا کردند، از آنان کسی است که عهدش را به جا آورد [شهید شد] و برخی از آنان [نیز] کسی است که انتظار [شهادت] می‌کشد و [اینان] به هیچ وجه عهدشان را تغییر ندادند».