خانم گیتی فیروزی، معاون فرهنگی مدرسه علمیه الزهرا(س) اراک در گفتوگو با خبرنگار خبرگزاری حوزه در اراک بیان کرد: حضرت ابوالفضل العباس(ع) در روز چهارم شعبان سال ۲۶ ه . ق در مدینه منوره دیده به جهان گشود.
وی گفت: پدر بزرگوارش علی بن ابیطالب(ع) قنداقه او را در بغل گرفت و پس از خواندن اذان در گوش راست و اقامه در گوش چپ، نام او را عباس گذارد . به بهانه تولد آن حضرت در چهارم شعبان که روز جانباز نیز نامیده شده است گوشه هایی از فضایل و اوصاف آن حضرت را که می تواند الگو و اسوه ما باشد تقدیم شما عزیزان میکنم.
فیروزی تصریح کرد: آنچه بیشتر از چهره حضرت عباس(ع) در ذهن ها به تصویر کشیده شده و زبانها گویای آن است شجاعت اوست و حال آنکه قبل از همه چیز آن حضرت یک بنده سراپا تسلیم الهی است و تمام عظمت ها و ارزش های او زیر سایه همین بندگی و اطاعت محض الهی قرار دارد که به نمونه هایی اشاره می کنم:
اول اینکه بنده صالح خدا بود امام صادق (ع) این لقب گران سنگ را به او داد چنان که در زیارتنامه آن حضرت می خوانیم:
《السلام علیک ایها العبد الصالح المطیع لله سلام بر تو ای بنده صالح و فرمان بر خدا.
دوم اینکه آثار سجده بر پیشانی او دیده میشد، قرآن یکی از نشانه های ندگان مخلص خدا را آثار سجده در پیشانی آنها می داند.
《اهم فی وجوههم من اثر السجود نشانه های آنها در صورت هایشان بر اثر سجده های زیاد در پیشگاه الهی نمایان است.
و حضرت عباس(ع) این گونه بود، در تاریخ می خوانیم :《وبین عینیه اثر السجود: در پیشانی او بین چشمان او اثر سجده نمایان بود.
معاون فرهنگی مدرسه علمیه الزهرا(س) اراک افزود: نقل شده که روی قاتل عباس که از طایفه 《 بنی دارم 》بود، سیاه شده بود . علت را از او پرسیدند . گفت: من مردی را که در وسط پیشانی او اثر سجده بود کشتم که نامش عباس بود.
فیروزی در پایان گفت: این ویژگی عباس بن علی علیهالسلام برای تمامی شیعیان درس بزرگی است تا بندگی خدا را در رأس همه کارهای خود قرار دهند و راز و نیاز و عبادت های شبانه و سجده های طولانی برای خدا را در زندگی خویش هرگز فراموش نکنند.
نظر شما