خبرگزاری حوزه | راز مقاومت تو چیست؟ سرچشمهٔ نامیرای پایداری تو کجاست؟ اگر این سوال در مورد زنان حزب‌الله لبنان پرسیده می‌شد، شاید پاسخ آسان‌تری داشت؛ چراکه رسانه‌ها نقش پررنگ‌تری در انعکاس افکار زنان لبنانی نسبت به زنان در غزه ایفا کردند.

غزهٔ مظلوم اما با ابهت، جایی است که برای خاموش کردن صدایش، اولین گلوله‌ها، حنجر خبرنگارانش را می‌شکافد، تا وجدانی آگاه نشود. ازطرفی، عظمتِ مقاومت آن‌ها عالَمی است که نمی‌توان به راحتی دست به درگاهش رساند.

در جایی که بانوانش حافظ کل قرآن‌انند و زیست حضرت خدیجه (سلام‌الله‌علیه) و حضرت آسیه (سلام‌الله‌علیه) الگوی آنان است؛ رمز استواریشان را فقط در جلب رضایت خداوند باید جست.

زنان در هر نسل به بازپس‌گیری سرزمین اشغال‌شده خود می‌اندیشند؛ حال چه فرقی می‌کند پیرزنی نود ساله باشی و خرسند از بازگشت به خانه حتی اگر ویران شده باشد؛ یا دخترکی خردسال که به رغم همهٔ خطرات عَلَم خبرنگاری را بلند کرده باشی، تا صدای مظلومیت غزه را به گوشِ سنگینِ جهان برسانی.

از موفقیت‌های زن غزه است که نسل به نسل آرمان فلسطین را به فرزند خود آموخته است و نسل جدیدش بیگانه و غافل از این آرمان نیست. مهمترین ویژگیش این است که می‌داند چه می‌خواهد، سرگردان و حیران روزگار از پس باد و بوران نشده و استوار مانده است. بانویی که هدف داشته باشد، نسلش هم سردرگم و بی‌هدف نمی‌مانند؛ جایی که تمام عالم توافق کردند که تو را از خانه‌ات برانند، فریاد می‌زنی یا کشته می‌شویم یا حق‌مان را پس می‌گیریم.

درخت اعتراضات و انتفاضه‌ها در غزه، با پشتوانه، خون و فداکاری زنان غزه آبیاری شده است. جایی که پنجاه هزار شهید تقدیم دفاع از حق خود می‌کند اما ۶۸ هزار کودک در همان‌ زمان به شمار مقاومان غزه افزوده می‌شود؛ کودکانی که تضمین حیات آرمان فلسطینند.

آرمانی که از زبان تک تک ساکنان غزه شنیده می‌شود و چندسال پیش در آخرین ساعات حیات رزان النجار، شهیده شجاع فلسطینی هم جاری بود:«[می‌خواهیم] در نهایت این پیام را به جهان برسانیم که بدون سلاح هم، ما قادریم هر کاری را انجام دهیم....ما این کار را برای پول انجام نمی‌دهیم، نمی‌خواهیم به ما دستمزدی بدهند و یا جایی استخدام شویم، بلکه فقط رضایت خداوند مدنظرمان است».

نسا خلیلی