حجت‌الاسلام حسن محمودی در گفتگو با خبرنگار خبرگزاری حوزه با تبریک میلاد با سعادت امام عصر(عج) بیان کرد: در روایتی نورانی نقل شده است که پیامبراکرم(ص) فرمودند: «آه، چقدر مشتاق برادرانم هستم.» اصحاب از ایشان پرسیدند: «مگر ما برادران شما نیستیم؟» پیامبراعظم(ص) پاسخ دادند: «شما اصحاب من هستید، اما برادران من کسانی هستند که در آخرالزمان خواهند آمد و با وجود غیبت امامشان، به او ایمان خواهند آورد.»
وی افزود: قرآن کریم در وصف این مؤمنان می‌فرماید: «الَّذِینَ یُؤْمِنُونَ بِالْغَیْبِ» (کسانی که به غیب ایمان دارند). امام‌جعفرصادق(ع) نیز در تفسیر این آیه فرموده‌اند: «الغیبة هو الحجة الغائب»، یعنی غیبی که در این آیه ذکر شده، به معنای حجتی است که از دیدگان مردم غایب خواهد شد.
کارشناس مذهبی گفت: امام‌زمان(عج) همانند خداوند متعال از نظرها پنهان است. همان‌طور که خداوند در همه جا حضور دارد اما با چشم سر دیده نمی‌شود، امام نیز غایب است اما حضور دارد و درک این حضور نیازمند بصیرت و معرفت قلبی است.
این نویسنده حوزوی ادامه داد: مسئله غیبت از همان ابتدای زندگی امام‌زمان(عج) همراه ایشان بوده است. هنگامی که مادرشان حضرت نرجس‌خاتون(س) به ایشان باردار شد، این امر از دیدگان مردم پنهان بود. پس از تولد نیز تا پنج‌سالگی، امام از عموم مردم غایب بودند و تنها افراد خاصی امکان دیدار با ایشان را داشتند.
وی اضافه کرد: در روایتی نقل شده است که فردی به محضر امام حسن‌عسکری(ع) شرفیاب شد. امام به او فرمودند: «به داخل برو و حجت خدا را مشاهده کن.» آن فرد وارد اتاق شد و پس از مشاهده‌ی کودک خردسالی که در آنجا بود، نزد امام بازگشت. امام حسن‌عسکری(ع) به او فرمودند: «اگر نزد ما اهل‌بیت کرامت نداشتی، حجت خدا را به تو نشان نمی‌دادم.» در ادامه، آن فرد مورد خطاب امام‌زمان(عج) قرار گرفت. حضرت از او پرسیدند: «آیا مرا می‌شناسی؟» او پاسخ داد: «بله، شما فرزند مولای من هستید.» امام‌زمان(عج) فرمودند: «این را که از تو نپرسیدم.» مرد گفت: «پس من نمی‌دانم.» امام‌عصر(عج) فرمودند: «من امام هستم. بلا به‌واسطه‌ی من دفع می‌شود و من واسطه‌ی فیض الهی هستم.» این روایت، جایگاه امامت و نقش امام زمان (عج) را در هدایت و مدیریت عالم نشان می‌دهد و بر ضرورت شناخت و ایمان به امام عصر (عج) در دوران غیبت تأکید دارد.
تحمیل غیبت امام‌زمان(عج) و نقش مردم در استمرار آن
حجت‌الاسلام محمودی گفت: مسئله غیبت امام‌زمان(عج) همواره یکی از موضوعات مهم در اعتقادات شیعه بوده است. این غیبت امری تحمیلی است و نه اختیاری؛ یعنی امام‌زمان(عج) خودشان درخواست غیبت نکردند، بلکه شرایط جامعه و رفتار مردم این غیبت را بر ایشان تحمیل کرد.
وی افزود: اصل در نظام امامت، حضور امام در جامعه و هدایت مردم است. همان‌گونه که امیرالمؤمنین علی(ع) ۲۵ سال از صحنه‌ی حکومت کنار گذاشته شد، در حالی که حق ایشان حضور و هدایت جامعه بود، اما مردم این غیبت را بر ایشان تحمیل کردند. در مورد امام‌زمان(عج) نیز همین مسئله مطرح است؛ غیبت، نتیجه ظلم‌هایی است که از گذشته آغاز شده و تا امروز ادامه دارد.
نقش مردم در استمرار غیبت
این استاد حوزه گفت: سوالی که مطرح می‌شود این است که اگر اجداد ما در گذشته مرتکب ظلم شده‌اند و موجب غیبت امام‌زمان(عج) شده‌اند، چرا ما باید این وضعیت را تحمل کنیم؟ پاسخ این است که اگرچه ریشه این ظلم به گذشته بازمی‌گردد، اما استمرار غیبت ناشی از رفتار امروز ماست.
وی با اشاره به نامه امام‌عصر(عج) به شیخ مفید خاطرنشان کرد: خود امام زمان (عج) در نامه‌ای به شیخ مفید فرمودند: «ما را محبوس نکرده در غیبت مگر اعمال ناپسندی که از شیعیان به ما می‌رسد و ما آن را مشاهده می‌کنیم.» یعنی علاوه بر ظلم دشمنان، عملکرد نادرست دوستان نیز در ادامه این غیبت نقش دارد. غیبت امام، نتیجه‌ی فاصله‌ای است که ما خود ایجاد کرده‌ایم. اگر مردم آمادگی پذیرش و یاری امام را داشته باشند، ظهور اتفاق خواهد افتاد.
ریشه‌ی غیبت؛ ظلم‌های تاریخی
وی ادامه داد: این ظلم از کجا آغاز شد؟ از همان واقعه‌ی سقیفه و سپس آتش زدن درِ خانه‌ی حضرت فاطمه‌زهرا(س). از همان‌جا بنیان ظلمی گذاشته شد که در طول تاریخ ادامه یافت و نهایتاً به غیبت امام‌زمان(عج) انجامید. امروز نیز تا زمانی که جامعه آمادگی پذیرش عدالت حقیقی را نداشته باشد، این وضعیت ادامه خواهد داشت.
حجت‌الاسلام محمودی گفت: بنابراین ظهور امام‌زمان(عج) نه‌تنها نیازمند اراده‌ی الهی، بلکه نیازمند آمادگی و تحول در رفتار ماست. رفع ظلم، اصلاح اعمال، و حرکت در مسیر یاری امام، زمینه‌ساز پایان این دوران و آغاز عصر ظهور خواهد بود.
واکنش امیرالمؤمنین(ع) و پیام عبرت برای ظهور امام‌زمان(عج)
وی ادامه داد: طبق روایت‌های تاریخی، در دوران امیرالمؤمنین علی(ع)، دشمن سپاه معاویه به شهر انبار حمله نمود. در جریان این حمله، حادثه‌ای رخ داد که در آن خلخال از پای یک زن یهودی برداشته شد. شنیدن این خبر، امیرالمؤمنین(ع) را به شدت مغموم و متأثر ساخت. ایشان فرمودند: «اگر حتی یک مسلمان از این ظلم دچار غم شود، جا دارد» زیرا این ظلم‌ها مصیبت عظیمی بر امام جامعه وارد می‌کند.
این نویسنده کتب مهدوی بیان کرد: امیرالمؤمنین(ع) در این سخن، اشاره به آن داشتند که ظلم‌های جاری در جهان مانند جراحتی عمیق در دل امام‌زمان(عج) اثر می‌گذارد. در شرایط کنونی، هرچقدر ظلم و ستم در میان مردم رواج دارد، آسیب وارده به دل امام‌زمان(عج) بیشتر خواهد بود. در این میان، دل اهل‌بیت(عج) و امام‌زمان(عج) نیز به‌خاطر دردهای امام، پرغم و متأثر است.
وی گفت: امیرالمؤمنین(ع) در بیانی نورانی فرمودند: «دانید که زمین هیچگاه از حجت خدا خالی نمی‌شود اما به‌دلیل ظلم، جبر و اسراف، امام خود را نمی‌بینند بلکه این امر به دلیل ظلم و اسراف شماست؛ از آن رو، دیدار حقیقی حاصل نخواهد شد.»
حجت‌الاسلام محمودی در پایان بیان کرد: این روایت، علاوه بر نشان دادن نگرانی عمیق امام‌علی(ع) از شرایط آن دوران، پیامی عبرت‌آمیز به نسل‌های آینده است؛ بدین معنا که از طریق رهایی از ظلم، جبر و اسراف می‌توان زمینه ظهور و شناسایی امام‌زمان(عج) را فراهم آورد.
انتهای پیام/
نظر شما