یکشنبه ۷ اردیبهشت ۱۴۰۴ - ۱۴:۰۸
تمام ریاضت‌هایم بیهوده بود

حوزه/ در کتاب «داستان‌هایی از نماز»، داستان ابن جنیده، عارف معروف قرن سوم هجری، روایت می‌شود که در آن او تنها نماز سحرگاهی را به عنوان عبادتی مؤثر در زندگی‌اش معرفی می‌کند. همچنین، اهمیت خواب عالم در مقایسه با عبادت جاهل مطرح می‌شود، که نشان‌دهنده تأثیر معنویداری علم و تقوا است.

به گزارش خبرگزاری حوزه، کتاب «داستان‌هایی از نماز» که با بهره‌گیری از میل و علاقه‌ی فراوان انسان به شنیدن و خواندن داستان‌ها به نگارش درآمده است، با داستان های متنوع و آموزنده از نماز نگاشته شده که در شماره‌های گوناگون تقدیم شما خواهیم کرد.

«سعید بن محمد بن جنیـد» معروف به ابن جنیده از دانشمندان و عرفای نامی قرن سوم به شمار می آمد، او استادی زبردست و عالمی ناطق بود، ولی در سلک صوفیان به شمار می رفت، او در سال ۲۹۷ه . ق .از دنیا رفت.

یکی از علمای بزرگ آن عصر به نام «جعفر خالدی» می گوید: او را در عالم خواب دیدم و به او گفتم : «خداوند با تو چگونه رفتار کرد؟»

در پاسخ گفت: همه این اشارات، عبادات، رسوم و علوم (صوفیانه) که داشتم هیچ کدام به حالم سودی نبخشید.

و ما نفغنا الا رکعات کنا نزکعها فی الا سحار (۱).

یعنی: جز چند رکعت نمازی که در سحرگاهان می خواندم، چیزی به حالم سود نبخشید.

خواب عالم از عبادت جاهل بهتر است

یکی از اهل ریاضت به در مسجدی رسید و دید شیطان مرتب پای خود به درون مسجد می گذارد و باز خارج می شود.

پرسید: اینجا چه می کنی؟

گفت در این مسجد، جاهلی نماز می خواند و عالمی هم خوابیده است و من قصد نماز جاهل می کنم اما هیبت این عالم، مانع ورود من به مسجد می شود:

آری، در این باره رسول خدا ( صلی الله علیه و آله ) فرمود: «خواب عالم از عبادت جاهل بهتر است» (۲)

پی نوشت ها:

(۱) داستان دوستان، ج ۴، ص ۲۸۰ به نقل از: الکُنی والقاب، ج ۲، ص ‍ ۱۵۸

(۲) دررالمواعظ والحکایات، ص ۶۷.

برچسب‌ها

نظر شما

شما در حال پاسخ به نظر «» هستید.
captcha