به گزارش خبرگزاری حوزه، نشست علمی «پدر دختری» با عنوان «بایستگی‌ها و نبایستگی‌های تشویق و تنبیه پدران در مواجهه با دختران» و با ارائه دکتر نوید خاکبازان و به همت گروه مطالعات خانواده پژوهشکده باقرالعلوم علیه‌السلام برگزار شد.

در این نشست علمی دکتر خاکبازان گفت: تربیت فرزند، به ویژه در رابطه پدر و دختر، نباید به شیوه‌های کلی‌گرا و یکسان انجام گیرد بلکه باید با دقت به ویژگی‌های شخصیتی و روانشناختی هر کودک نگاه کرد.

کارشناس تربیتی ادامه داد: استفاده از سیاست‌های افراطی در تشویق یا تنبیه، می‌تواند به جای ایجاد انگیزه، به تضعیف عزت نفس و رشد سالم کودک منجر شود؛ از این رو، شناسایی دقیق تفاوت‌های فردی مانند میزان درونگرایی و برونگرایی، به پدران کمک می‌کند تا با بهره‌گیری از سیستم‌های روانشناختی مانند سیستم بازداری رفتاری (BIS) و سیستم فعال‌سازی رفتاری (BAS)، شیوه‌های متناسب و ارزنده‌ای را برای هدایت فرزندان خود انتخاب کنند.

وی بیان کرد: هر کودک مانند قطار مخصوص به خودش دارای ریل‌های تعیین‌شده‌ای است و پدران با شناخت دقیق این مسیر می‌توانند با تنظیم دقیق پاداش و تنبیه، زمینه رشد فردی و اجتماعی مطلوب را برای دختران خود فراهم آورند. به عقیده دکتر خاکبازان، زمان‌بندی مناسب در انتقال پیام‌های تربیتی و ایجاد فاصله عاطفی کوتاه پس از اعمال تنبیه، از مهم‌ترین مواردی است که باید به آن توجه نمود؛ زیرا در لحظه تجربه تنبیه، کودک به شدت درگیر احساسات منفی می‌شود و انتقال توضیحات می‌تواند تأثیر مطلوبی نداشته باشد.

خاکبازان همچنین بر این نکته تأکید کرد که تشویق‌های کلامی و غیرکلامی، به ویژه در تربیت دختران، نقش بسزایی در تقویت اعتماد به نفس و احساس ارزشمندی فرزندان دارد و استفاده از این ابزارها، به والدین این امکان را می‌دهد که نه تنها رفتار مثبت را تقویت کنند بلکه زمینه کاهش و کنترل واکنش‌های منفی ناشی از تنبیه را نیز فراهم آورند.

وی در ادامه با ارائه مثال‌های ملموس از سنین مختلف کودکان، توضیح داد: در دوره‌های نوزادی و کودکی، توجه به نیازهای عاطفی مانند بغل کردن و ایجاد حس امنیت، از اهمیت ویژه‌ای برخوردار است و در دوره نوجوانی، با افزایش نیاز به استقلال و تجربه‌های جدید، باید سیاست‌های تربیتی بر پایه فعالیت‌های گروهی و تجربیات اجتماعی به کار گرفته شود.

خاکبازان خاطرنشان کرد: والدین با شناخت دقیق ویژگی‌های شخصیتی فرزندان، می‌توانند از پاداش‌های اجتماعی و کلامی متناسب با نیازهای هر فرد استفاده کرده و با ایجاد محیطی حمایتی، در کاهش تعارضات و افزایش همبستگی خانوادگی مؤثر باشند. به باور دکتر خاکبازان، امروز نیاز است که از سیاست‌های یکسان و استاندارد استفاده نکنیم و هر پدر و مادری مسئولیت شناخت و تطبیق
شیوه‌های تربیتی متناسب با وضعیت روحی و روانشناختی فرزندان خود را بر عهده گیرد.

وی در پایان تأکید کرد: تربیت موفق فرزند، نیازمند انعطاف‌پذیری، هوشیاری در انتخاب شیوه‌های مناسب تشویق و تنبیه و توجه به مسایل عمیق روانشناختی است؛ رویکردی که با در نظر گرفتن تفاوت‌های فردی، اعتماد به نفس، احساس تعلق و شخصیت منحصربه‌فرد هر کودک، زمینه‌ساز رشد مسئولانه و مستقل در آینده خواهد بود.

انتهای پیام