خبرگزاری حوزه / حرم مطهر رضوی پناه بی پناهان و ملجأ امیدواران است. با فرارسیدن ایام ولادت امام رئوف علیه السلام دلها متوجه صحن وسرای ایشان میگردد. دراین ایام عده ای توفیق پیدا میکنند وبه زیارت ایشان مشرف میشوند.اما کسانی که توفیق پابوسی حضرت نصیبشان نمیشود،دلهایشان را راهی صحن وسرای حضرتش میکنندواشک شوق ودلدادگی میریزند.
همه محبین اهل بیت علیهم السلام دوست دارند وقتی به حرم مشرف میشوند بهترین زیارت را انجام دهند. یکی از نکات مهم در زیارت این است که زیارت شما قلبی باشد. زیادت قلبی یعنی در موقع ورود اذن دخول بخواهید و اگر حال پیدا کردید به حرم بروید.
این زیارت قلبی را آیت الله بهجت سفارش میکردند. هنگامی که از حضرت رضا علیهالسلام اذن دخول میطلبید و میگویید:
«أأدخل یا حجة الله: ای حجت خدا، آیا وارد شوم؟»
آن موقع به قلبتان مراجعه کنید و ببینید آیا تحولی در آن به وجود آمده و تغییر یافته است یا نه؟ اگر تغییر حال در شما بود، حضرت علیهالسلام به شما اجازه داده است. جاری شدن قطرات اشک پیامی برای ما دارد وآن اینکه اذن دخول داده شد.
بعضی ازبزرگان سفارش میکردند وارد حرم امام که شدید این دعا را بخوانید
«یَا أَیُّهَا الْعَزِیزُ مَسَّنَا وَأَهْلَنَا الضُّرُّ وَجِئْنَا بِبِضَاعَةٍ مُزْجَاةٍ فَأَوْفِ لَنَا الْکَیْلَ وَتَصَدَّقْ عَلَیْنَا ۖ إِنَّ اللَّهَ یَجْزِی الْمُتَصَدِّقِینَ»
«یا ایُها العزیز»! ببین خسته حالی ام
چشمان پرستاره و دامان خالی ام
ماییم آن «خسی که به میقات» آمدیم
شرمنده با «بضاعت مزجات» آمدیم
با خواندن نماز زیارت ودعاهای وارد شده درحرم مطهر رضوی ،پیوند معنوی انسان با عالم بالا محکم میشود و روح و روان انسان صیقل مییابد.
خواندن دعا در حرم امام رضا (ع) نه تنها فرصتی برای برآورده شدن حاجات است بلکه فرصتی برای تقویت ایمان و نزدیکی به خداوند نیز محسوب میشود. زائران با دلهای پاک و نیتهای خالص، به درگاه الهی دعا کرده و امیدوارند که با واسطهگری امام رضا (ع)، مشکلات و نیازهایشان برطرف شود.
هر یک از این دعاها به نوعی نمایانگر ارتباط عمیق انسان با خداوند و اهل بیت (ع) است و نشاندهندهی عشق و ارادت مؤمنان به اولیاء الهی میباشد.
زهره امانی
نظر شما