جمعه ۹ خرداد ۱۴۰۴ - ۰۶:۰۰
آیا با تغییر جنسیت می‌توان نقش پدر و مادر را عوض کرد؟

حوزه/ تفاوت زن و مرد فراتر از جسم، در لایه‌های عمیق روحی و روانی ریشه دارد و نمی‌توان با تغییر جنسیت، این هویت ذاتی را تغییر داد. تلاش برای تغییر نقش‌های پدر و مادر بر خلاف ساختار تکوینی انسان، تنها به شکل‌گیری هویت‌های نامتوازن می‌انجامد. نظام تربیتی که این تفاوت‌های فطری را نادیده می‌گیرد، به جای کمک به رشد متعادل شخصیت، باعث اختلال هویت می‌شود.

به گزارش خبرگزاری حوزه، حجت الاسلام والمسلمین محمدرضا زیبایی نژاد، رئیس پژوهشکده زن و خانواده به پرسش و پاسخی در موضوع «عدم امکان تغییر نقش های پدر و مادر» پرداخت که تقدیم شما فرهیختگان می شود.

* پرسش:

* برخی در بحث برابری جنسیتی، به‌ویژه از دیدگاه‌های فمینیستی، معتقدند تفاوت نقش‌های زن و مرد فقط به تفاوت‌های فیزیولوژیکی برمی‌گردد و با تغییرات هورمونی مثل افزایش تستوسترون، می‌توان ویژگی‌های مردانه یا زنانه را در جنس مقابل ایجاد کرد. در این صورت، چطور می‌توان توضیح داد که چرا برخی مردان ویژگی‌های مردانه خود را از دست داده‌اند یا برخی زنان ویژگی‌های مردانه پیدا کرده‌اند؟

پاسخ:

بخشی از این موضوع به ساختار تکوینی انسان مربوط می‌شود. مثلاً روح مردانه و زنانه از نظر تکوینی یکسان نیستند. برای مثال، «شجاعت در مرد با شجاعت در زن تفاوت دارد»، زیرا در ساختار جسمی مردان، صلابت و قدرت بیشتری وجود دارد، در حالی که ساختار جسمی زنان این گونه نیست. این تفاوت‌ها بخشی از ساختار روانی و روحی نیز هستند.

آیا با تغییر جنیست می‌توان نقش پدر و مادر را عوض کرد؟

علاوه بر این، بخشی از تفاوت‌ها ناشی از ایفای نقش‌های اجتماعی است. یعنی اگر نظام تربیتی جامعه با نظام تکوینی هم‌سو باشد، هویت پسران به درستی شکل می‌گیرد و مردانگی آن‌ها در مسیر مثبت و مناسبی رشد می‌کند، اما اگر نظام تربیتی با ساختار درونی آن‌ها ناسازگار باشد و مردانگی را انکار کند، به گونه‌ای که بگوید تفاوتی بین مرد و زن نیست، این موجب اختلال هویت می‌شود.

تصویر ذهنی فرد از خود مختل شده و کارکرد اجتماعی‌اش تضعیف می‌شود و در نتیجه، احتمال بروز مشکلات روانی و بیماری‌های روانی نیز افزایش می‌یابد.

نمونه‌ای از این موضوع را می‌توان در ورزشکاران زن دید که برای پیشتازی در رقابت‌ها به خود هورمون تستوسترون مردانه تزریق می‌کنند.

در این حالت، صفات مردانه به شکلی ناموزون در آن‌ها تقویت می‌شود. بنابراین، زمانی که مرد بخواهد نقش زنانه ایفا کند، زن نمی‌شود بلکه به شکلی نامتوازن و نامتعادل درمی‌آید و زمانی که زن بخواهد نقش مردانه ایفا کند، مرد نمی‌شود بلکه به مردی نامتوازن تبدیل می‌شود.

این‌ها تنها «ژست»هایی هستند که گرفته می‌شوند و پیامدهای فسادآمیزی دارند.

اگر از من بپرسند که رمز و کلید نابودی خانواده چیست؟، پاسخ من «برابری جنسیتی» است.

هیچ چیز به اندازه برابری جنسیتی که می‌گوید تفاوت‌های جنسیتی کلیشه است، خانواده را در معرض فروپاشی و نابودی قرار نمی‌دهد.

مرد باید مرد باقی بماند و زن نیز زن بماند. اگر از این تفاوت‌ها صرف‌نظر کنیم و بگوییم که نقش‌ها باید برابر باشند، خانواده نابود خواهد شد.

به عنوان نمونه، سال‌های اخیر در هند، قانونی تصویب شد که همجنس‌گرایی را آزاد کرد.

همجنس‌گرایان در هند اعلام کردند که ما از مسیر برابری جنسیتی به آزادی همجنس‌گرایی رسیدیم. این نشان می‌دهد که باز کردن مسیر برابری جنسیتی، در نهایت به انحرافات بیشتری می‌انجامد و هیچ محیط سالمی برای زندگی باقی نمی‌گذارد.

متأسفانه نظام تربیتی رسمی ما نیز در تربیت فرزندان به تسامح روی آورده است. وقتی دختر و پسر را با ارزش‌ها، آرزوها و احساسات یکسان پرورش می‌دهیم که با ساختار تکوینی آن‌ها ناسازگار است، وقتی به سن بلوغ می‌رسند و قرار است با احکام شرعی آشنا شوند، به دلیل شکل نگرفتن درست هویت جنسی، درک و پذیرش این احکام برایشان دشوار می‌شود و در برابر آن‌ها مقاومت می‌کنند.

ضعف در غیرت مردان تا حد زیادی محصول همین نظام‌های تربیتی و رسانه‌ای است که تصویر نادرستی از مردانگی و غیرت ارائه می‌دهند.

غیرت در واقع ضامن خانواده، ضامن طهارت اجتماعی و ضامن حفظ کرامت و عفت زنان و مردان است.

بنابراین، علت این مشکلات عمدتاً در شکل نگرفتن صحیح هویت جنسی است.

برای مطالعه متن کامل سخنان حجت الاسلام والمسلمین محمدرضا زیبایی نژاد، رئیس پژوهشکده زن و خانواده، اینجا را کلیک نمایید.

اخبار مرتبط

برچسب‌ها

نظر شما

شما در حال پاسخ به نظر «» هستید.
captcha