به گزارش خبرنگار خبرگزاری حوزه از کاشان، حجتالاسلام والمسلمین حبیب یوسفی، استاد مدرسه علمیه آیتالله یثربی در یادداشتی با عنوان خطابههای قرآن، بیان کرد:
یا أَیُّهَا الَّذِینَ آمَنُوا إِنْ تُطِیعُوا فَرِیقاً مِنَ الَّذِینَ أُوتُوا الْکِتابَ یَرُدُّوکُمْ بَعْدَ إِیمانِکُمْ کافِرِینَ (۱۰۰) وَ کَیْفَ تَکْفُرُونَ وَ أَنْتُمْ تُتْلی عَلَیْکُمْ آیاتُ اللَّهِ وَ فِیکُمْ رَسُولُهُ وَ مَنْ یَعْتَصِمْ بِاللَّهِ فَقَدْ هُدِیَ إِلی صِراطٍ مُسْتَقِیمٍ (۱۰۱)
ای کسانی که ایمان آوردهاید اگر از جمعی از اهل کتاب (که کارشان نفاق افکنی و شعله ور ساختن آتش کینه و عداوت در میان شماست) اطاعت کنید شما را پس از ایمان به خدا، به کفر بازمی گردانند، و چگونه ممکن است شما کافر شوید با اینکه (در دامان وحی قرار گرفته اید) و آیات خدا بر شما خوانده می شود و پیامبر او در میان شماست، (بنابراین به خدا تمسک جویید) و هر کس به خدا تمسک جوید به راه مستقیم هدایت شده است.
درباره شان نزول این آیات چنین گفته شده که یکی از یهودیان روزی از کنار مجمع مسلمانان می گذشت دیدکه جمعی از طایفه اوس و خزرج با محبت در کنار هم دیگر نشسته و مشغول صحبت اند فکر کرد که ممکن است وحدت آنان ریشه یهود را از مدینه بکند لذا یکی از جوانان یهودی را دستور داد که به جمع آنها بپیوندد و حوادث خونین بغاث (محلی که جنگ شدید اوس و خزرج در آن نقطه واقع شده بود) به یاد آنها بیاورد.
این توطئه اثر گذاشت و نزیک بود که اختلافات مجدد جنگ بزرگی را بین این دو طایفه به راه بیندازد که خبر به پیامبر (ص) رسید.
ایشان فورا با جمعی از مهاجرین به سراغ آنها آمد، و با اندرزهای مؤثر و سخنان تکان دهنده خود آنها را بیدار و آگاه ساخت.
جمعیت دو طایفه چون سخنان آرام بخش پیامبر (ص) را شنیدند و به توطئه دشمن پی بردند از تصمیم خود برگشتند، و سلاحها را بر زمین گذاشته، دست در گردن هم افکنده، بشدت گریه کردند، و صلح و صفا و آشتی بار دیگر کینه های قبلی را شستشو داده و آنان برادروار باهم زندگی نموده و در جنگهای مختلف پیروز شدند.
امروزه هم دشمنان اسلام و مسلمین برای اختلاف افکنی و بردن منابع و منافع کشورهای اسلامی به عواملی از قبیل اختلاف مذاهب، زبان، نام اماکن مثل خلیج فارس و امثال آن دست می زنند و می خواهند با این اختلاف افکنی ها به اهداف استعماری خود برسند، لذا قرآن کریم در این آیات به مسلمانان هشدار داده و دو عامل مهم برای وحدت مسلمانان را یادآور شده و میفرماید: وَ کَیْفَ تَکْفُرُونَ وَ أَنْتُمْ تُتْلی عَلَیْکُمْ آیاتُ اللَّهِ وَ فِیکُمْ رَسُولُهُ: چگونه ممکن است شما راه کفار را در پیش گیرید، در حالی که هم پیامبر(ص) در میان شما است، و هم آیات الهی، مرتبا بر شما خوانده می شود.
امروزه هم تمسک به قرآن و سیره پیامبر اسلام می تواند دو عامل مهم وحدت مسلمین و پیروزی آنان بر کافران ستمکار باشد.
اما حیف که بعضی از سران کشورهای اسلامی برای ادامه حاکمیت خود قرآن و پیامبر(ص) را رها کرده و نوکری کفار را پیشه خود ساخته اند.
به امید روزی که با ظهور منجی عالم و عمل به قرآن و سیره پیامبر و اهل وبیت علیهمالسلام عالم از لوس وجود کفار و ستمگران پاک شود.
۱۴۰۴/۳/۱۱ حبیب یوسفی
انتهای پیام. /
نظر شما