یادداشت/ غدیر آزمونی برای همه‌ دوران‌ها است

به گزارش خبرنگار خبرگزاری حوزه در کرمان، ای آسمان! چه کسی می‌تواند شکوه این روز را در واژه‌ها بگنجاند؟ چه زبانی قادر است عظمت لحظه‌ای را روایت کند که پیامبر مهربانی‌ها، دست علی را بالا برد و او را «مولا»ی هر آن کس خواند که خود را پیرو راستی می‌داند؟ غدیر، تنها یک نام نیست؛ آتشی است که در دل تاریخ شعله می‌کشد، دریایی است که از عرش تا فرش را به نور ولایت روشن کرده است.

در آن صحرای سوزان، وقتی پای رسول‌ خدا بر زمین غدیر خم رسید، گویی تمامِ فرشتگان آسمان، نفس‌هایشان را در سینه حبس کردند. چه می‌شد اگر می‌دیدید که چگونه پیامبر، علی را به میانِ مردم آورد، چگونه دستش را گرفت و فریاد زد: «مَن کُنتُ مَولاهُ فَهٰذا عَلِیٌّ مَولاهُ»؟ این کلمات، تنها یک جمله نبود؛ زنجیره‌ای از نور بود که از ازل تا ابد را به هم پیوند زد. این ندایی بود که کوه‌ها را می‌لرزاند، ولی بعضی دل‌ها را سنگ‌تر از کوه‌ها یافت.

و چه زیبا گفت امام صادق (ع): غدیر، «عیدُ اللهِ الأکبَر» است؛ روزی که نامش در آسمان‌ها «یومُ العَهدِ المَعهُود» است. روز پیمانی که پیش از آفرینشِ زمین و زمان، در لوح محفوظ نوشته شده بود. روزی که حق، چهره‌اش را در آیینه‌ی علی نشان داد و فریاد زد: «عَلِیٌّ مَعَ الحَقِّ وَالحَقُّ مَعَ عَلِیٍّ».

آری، غدیر تنها یک رویداد تاریخی نیست؛ آزمونی است برای همه‌ی دوران‌ها. آیا می‌توان به رسول خدا ایمان داشت، ولی فرمان غدیر را نادیده گرفت؟ آیا می‌توان ادعای دوستی قرآن کرد، ولی از هم‌نشین همیشگی قرآن ـ که علی است ـ روی گرداند؟ این است رمز جاودانگی غدیر؛ این است که پس از قرن‌ها، هنوز دل‌های مشتاق، در این روز به وجد می‌آیند.

بیایید در این روز، نه تنها با زبان، که با تمامِ وجودمان فریاد بزنیم: أَشْهَدُ أَنَّکَ وَلِیُّ اللهِ یَا عَلِیُّ، حَبیبَ القُلُوبِ وَ نُورَ العُیُونِ! بیایید مانند پروانه‌هایی شویم که دور شمع ولایت می‌گردند و با شوقی آمیخته به اشک، یاد غدیر را زنده می‌دارند. چرا که غدیر، تنها یک خاطره نیست؛ نسیمی است از بهشت که هر سال بر روح جهان می‌وزد و زمزمه می‌کند:علی(ع) را دوست بدار، تا راه را پیدا کنی!

و اینک غدیر همچنان می‌درخشد...

آری، پس از همه‌ی این قرن‌ها، غدیر هنوز زنده است. هنوز هم وقتی نام علی برده می‌شود، آسمان‌ها به احترام می‌ایستند و زمین از عشق لبریز می‌شود. غدیر، یادگاری از خداست برای همه‌ی آنان که می‌خواهند در مسیر حق گام بردارند.

به گمانم اگر تمام دریاها مرکب شوند و همه‌ی درختان قلم، باز هم نمی‌توان عظمت غدیر را نوشت. پس تنها می‌توان گفت: اللَّهُمَّ صَلِّ عَلَی عَلِیٍّ، وَارْزُقْنَا حُبَّهُ فِی الدُّنْیَا وَالآخِرَه

یادداشت: مهدیه زندی