به گزاش خبرگزاری حوزه، حضرت آیتالله جوادی آملی در جلسه درس اخلاق در ادامه سلسله مباحث شرح نهجالبلاغه به تبیین و تفسیر کلمه طیبه ۱۹۱ از کلمات قصار امیرالمؤمنین علی(ع) پرداختند.
ایشان با قرائت کلام نورانی حضرت امیر(علیهالسلام) «إِنَّمَا الْمَرْءُ فِی الدُّنْیَا غَرَضٌ تَنْتَضِلُ فِیهِ الْمَنَایَا...» بیان داشتند: این بیان نورانی، دنیا را بهدرستی معنا میکند و نشان میدهد که انسان در دنیا همواره در معرض تیرهای مرگ و حوادث قرار دارد، هرچند به دلیل اشتغال و سرگرمی، این حقیقت را احساس نمیکند.
حضرت آیتالله جوادی آملی گفتند: انسان برای بهرهبرداری از زمان و زمین، ناچار است بهای سنگینی بپردازد و آن بها چیزی جز عمر نیست. انسان برای استفاده از شب و روز، برای سکونت بر زمین و برای بهرهمندی از امکانات طبیعت، عمر خود که سرمایه_اصلی هست را میدهد و در برابر آن، چیزی گذرا و ناپایدار دریافت میکند.
معظم له افزودند: هیچ لذتی در دنیا خالی از رنج نیست. هر حادثهای که وارد زندگی انسان میشود، نوعی سوزندگی و درد به همراه دارد و غصهها همان حوادث گلوگیری هستند که انسان نمیتواند آنها را بهسادگی از ذهن و جان خود بیرون کند.انسان هیچ روزی از عمر خود را به دست نمیآورد، مگر آنکه روزی دیگر را از دست بدهد.افزوده شدن یک روز به عمر، به معنای حفظ روزهای گذشته نیست، بلکه همواره با از دست رفتن بخشی از سرمایه عمر همراه است؛ این نه سود است و نه درآمد.
معظم له بیان داشتند: بیماریها، رنجها، غصهها و کاهش تدریجی قوای جسمی و ذهنی، همگی ابزارهایی هستند که مرگ را یاری میکنند. انسان بهتدریج بخشی از حافظه، توان، هوش و نشاط خود را از دست میدهد و این فرایند، تیراندازی آرام و پیوسته مرگ به سوی انسان است.
حضرت آیتالله جوادی آملی با اشاره به آیه یَوْمَ یَجْمَعُکُمْ لِیَوْمِ الْجَمْعِ ذَٰلِکَ یَوْمُ التَّغَابُنِ تصریح کردند: روز قیامت، روز معامله نیست، بلکه روز ظهور زیانهاست. زیاندیدگی انسانها در دنیا، در قیامت آشکار میشود و آن روز، پرده از حقیقت معاملات مغبونانه بشر برداشته خواهد شد.
معظمله در بخش پایانی سخنان خود، با اشاره به کلمات بعدی امیرالمؤمنین(ع) خاطرنشان کردند: انسان نباید بیش از نیاز واقعی خود به جمعآوری مال بپردازد؛ چراکه آنچه فراتر از نیاز است، در حقیقت انسان را به خزانهدار دیگران تبدیل میکند.
ایشان همچنین با استناد به کلام نورانی «إِنَّ لِلْقُلُوبِ إِقْبَالًا وَ إِدْبَارًا»، بر اهمیت استفاده از اوقات نشاط قلب برای علمآموزی تأکید کردند و فرمودند:
زمانی که دل اقبال و آمادگی دارد، بهترین فرصت برای فراگیری علم و معرفت است؛ چراکه علمی که در چنین حالتی به دست آید، در جان انسان اثرگذار و ماندگار خواهد بود.
انتهای پیام
نظر شما