چهارشنبه ۱۱ تیر ۱۴۰۴ - ۱۱:۳۰
حیات حسینی | روح قیام کربلا

حوزه/ در واپسین شب، امام حسین(ع) از دنیایی سخن گفت که خوبی‌ها در آن پشت کرده و به برادرش عباس فرمود: "اگر می‌مانی، نه برای حسین، که برای هدف حسین و خدای حسین بمان" - و این‌گونه عاطفه را فدای تکلیف کرد.

به گزارش خبرگزاری حوزه، به مناسبت ایام سوگواری سالار شهیدان، امام حسین علیه السلام، بیاناتی از علمای اسلام با عنوان «حیات حسینی» به صورت روزانه تقدیم شما علاقه‌مندان می‌شود.

* شهید بهشتی:

امام همه کسانی را که با او بودند در منزل جمع کرد و برای آنها صحبت کرد. خطابه‏‌ای خواند و بعد از حمد و ثنای الهی چنین فرمود:

«اما بعد إِنَّ هَذِهِ اَلدُّنْیَا قَدْ تَغَیَّرَتْ وَ تَنَکَّرَتْ».

حوادث این طور است که می‏بینید. این حوادث این جور رخ داده، وضع عوض شده، به طور کلی وضع محیط عوض شده.

«وَ أَدْبَرَ مَعْرُوفُهَا».

خوبیها پشت کرده به مردم، تلخی‏ها مستدام و پیگیر شده.

«فَلَمْ یَبْقَ مِنْهَا إِلاَّ صُبَابَةٌ کَصُبَابَةِ اَلْإِنَاءِ.»

یک ته‌مانده‏‌ای از این کاسه زندگی مانده.

«وَ خَسِیسُ عَیْشٍ کَالْمَرْعَی اَلْوَبِیلِ»

زندگانی پست بی‌ارزشی مثل چراگاه آفت‌دار بیشتر از آن باقی نمانده، بعد می‏ خواهد اعلام کند چرا از نظر امام حسین زندگی و دنیا و محیط این قدر فاسد شده؟

چون نان امام حسین توی روغن نیست؟

چون زندگی امام حسین تأمین نیست؟

نه زندگی امام حسین تا آخرین لحظات زندگی با بهترین وجه تأمین می ‏شد.

چرا پس زندگی بر امام حسین تلخ است، به کام امام تلخ است؟

«أَ لاَ تَرَوْنَ أَنَّ اَلْحَقَّ لاَ یُعْمَلُ بِهِ وَ أَنَّ اَلْبَاطِلَ لاَ یُتَنَاهَی عَنْهُ».

نمی‌‏بینید کسی به حق عمل نمی‏کند و کسی از باطل خودداری نمی‏کند و از گناه خودداری نمی‏کند؟ بعد فرمود اعلام می‏کنم از همین جا وضع عوض شد.

«لِیَرْغَبَ اَلْمُؤْمِنُ فِی لِقَاءِ اَللَّهِ مُحِقّاً».

هر مرد با ایمانی باید از حالا خودش را برای مرگ آماده کند و مشتاق لقاء خدا باشد.

«فَإِنِّی لاَ أَرَی اَلْمَوْتَ إِلاَّ سَعَادَةً وَ لاَ اَلْحَیَاةَ مَعَ اَلظَّالِمِینَ إِلاَّ بَرَماً».

اما من که پیشوا و امام شما هستم مرگ را برای خودم خوشبختی جاودان می‏‌بینم و زندگی و همزیستی با ستمگران را مایه تیرگی دل و جان.

امام می‏‌خواست در این لحظه(شب عاشورا) اعلام کند که از این ساعت به بعد به خاطر حسین هم دیگر نباید بجنگید.

ای برادر من، عباس! فردا دیگر برای برادرت حسین یا خواهرت زینب نجنگ.

من به عنوان قوم و خویشی و برادری از تو کمال سپاسگزاری را دارم.

اینها هم با من کار دارند. اگر می‏خواهی بروی برو، من از تو گله ندارم اگر می ‏خواهی بمانی بمان ولی نه برای حسین‌، برای هدف حسین و خدای حسین

این است آن سطح عالی روح قیام کربلا.

برچسب‌ها

نظر شما

شما در حال پاسخ به نظر «» هستید.
captcha