به گزارش خبرگزاری حوزه، خانم نرگس مسیبی ساری، مشاور خانواده و کارشناس فرهنگی در گفتوگویی با اشاره به موضوع «بررسی رابطه کمالگرایی والدین با پیشرفت تحصیلی فرزندان»، اظهار کرد: کمالگرایی والدین، مفهومی پیچیده در روانشناسی تربیتی، به تمایل و تلاش افراطی والدین برای رسیدن فرزندانشان به استانداردهای بسیار بالا و اغلب غیرواقعبینانه در زمینههای مختلف، به ویژه تحصیل اشاره دارد که این نوع کمالگرایی میتواند به شکلهای مختلفی بروز کند، میتوان از جمله انتظارات بیش از حد را در عملکرد تحصیلی، انتقاد مداوم از اشتباهات و تأکید بیش از اندازه بر رقابت و موفقیت تفسیر کرد.
وی افزود: تحقیقات نشان دادهاند که کمالگرایی والدین میتواند هم اثرات مثبت و هم اثرات منفی بر پیشرفت تحصیلی فرزندان داشته باشد، از یک سو والدین کمالگرا ممکن است فرزندان خود را به تلاش بیشتر و دستیابی به اهداف بزرگتر تشویق کنند و همچنین محیطی منظم و ساختارمند برای تحصیل فراهم آورند که این جنبه میتواند منجر به افزایش انگیزه، بهبود عملکرد تحصیلی و دستیابی به موفقیتهای بیشتر شود.
خانم مسیبی ساری ادامه داد: از سوی دیگر، کمالگرایی بیش از حد والدین میتواند اثرات مخربی بر سلامت روان و عملکرد تحصیلی فرزندان داشته باشد، فشار ناشی از انتظارات غیرواقعبینانه، ترس از شکست و انتقاد مداوم میتواند منجر به استرس، اضطراب، افسردگی، کاهش اعتماد به نفس و فرسودگی تحصیلی شود و همچنین، این فشار میتواند باعث شود که فرزندان از تحصیل لذت نبرند، خلاقیت خود را از دست بدهند و به طور کلی از مدرسه و یادگیری بیزار شوند.
کارشناس فرهنگی گفت: استرس و اضطراب نقش مهمی در میانجیگری رابطه بین کمالگرایی والدین و پیشرفت تحصیلی فرزندان ایفا میکنند زیرا فشار ناشی از کمالگرایی والدین میتواند سطح استرس و اضطراب فرزندان را افزایش دهد و این امر به نوبه خود میتواند منجر به کاهش تمرکز، اختلال در حافظه و یادگیری، و در نهایت افت عملکرد تحصیلی شود.
وی در ادامه برای کاهش اثرات منفی کمالگرایی والدین و ایجاد محیطی حمایتی و سازنده برای تحصیل فرزندان، به ارائه راهکارهای ذیل پرداخت؛
تغییر انتظارات
والدین باید انتظارات خود را با تواناییها و استعدادهای واقعی فرزندانشان تنظیم کنند و از تعیین اهداف غیرواقعبینانه خودداری کنند.
تشویق به جای انتقاد
به جای تمرکز بر اشتباهات و انتقاد از عملکرد فرزندان، والدین باید تلاشها و پیشرفتهای آنها را تشویق کنند و به آنها نشان دهند که به تلاش آنها ارزش میدهند، نه فقط به نتیجه.
ایجاد محیط حمایتی
والدین باید محیطی امن و حمایتی برای فرزندان خود فراهم کنند که در آن آنها بتوانند بدون ترس از قضاوت و انتقاد، اشتباه کنند و از اشتباهات خود درس بگیرند.
ارتباط مؤثر
والدین باید با فرزندان خود در مورد احساسات و نگرانیهایشان صحبت کنند و به آنها کمک کنند تا با استرس و اضطراب ناشی از تحصیل مقابله کنند.
توجه به سلامت روان
والدین باید به سلامت روان فرزندان خود توجه کنند و در صورت مشاهده علائم استرس، اضطراب یا افسردگی، به دنبال کمک حرفهای باشند.
مشاور خانواده در پایان خاطرنشان کرد: کمالگرایی والدین میتواند هم اثرات مثبت و هم اثرات منفی بر پیشرفت تحصیلی فرزندان داشته باشد، برای به حداکثر رساندن اثرات مثبت و به حداقل رساندن اثرات منفی، والدین باید انتظارات خود را با تواناییها و استعدادهای فرزندانشان تنظیم کنند، آنها را به تلاش و پیشرفت تشویق کنند و محیطی حمایتی و سازنده برای تحصیل فراهم آورند.
نظر شما