دوشنبه ۶ مرداد ۱۴۰۴ - ۲۰:۵۱
هر شخص بر اساس ظرفیت خود، باید به نمازهای نافله اهمیت بدهد

حوزه/ حجت الاسلام و المسلمین محمد هادی جوادی گیلانی گفت: چه بسا تبلوری که در نماز نافله است، از نماز واجب بیشتر باشد؛ چرا که نمازهای یومیه، فریضه است و باید خواند؛ اما نافله ها مستحب هستند و نخواندن نافله گناه نیست.

حجت الاسلام و المسلمین محمد هادی جوادی گیلانی از اساتید حوزه علمیه قم در گفت‌وگو با خبرنگار خبرگزاری حوزه در ساری، با اشاره به اهمیت توجه به نمازهای نافله و طمأنینه در نماز اظهار داشت: در کتاب تحف العقول از امام کاظم (ع) آمده است: «صلاة النوافل قربانٌ الی الله لکلّ مؤمن»

استاد حوزه علمیه گفت: تبلوری که نماز نافله می آورد، از نماز واجب بیشتر است؛ چون آن نمازهای واجب، فریضه است و باید انجام بگیرد؛ اما نمازهای نوافل، مستحب است و نخواندنش گناه نیست.

وی تصریح کرد: در آثار یکی از علمای بزرگ شیعه آمده بهتر است نمازهای واجب در مسجد و نماز نافله در منزل، (غیر مسجد) خوانده شود. البته باید به ظرفیت ها نگاه کرد و اگر در عبادت ها بیش از ظرفیت، به خود فشار بیاوریم، موجب می شود که نفس، طرد کرده و اطاعت ما در عبادت نکند. چه بسیار بودند کسانی که نمازهای طولانی می خواندند و تارک الصلاة شدند؛ و یا آنقدر نمازها را تند می خوانند که دیگر نمی شود به آن نماز گفت.

حجت الاسلام و المسلمین جوادی گیلانی خاطرنشان کرد: نماز را باید با طمأنینه و آرامش خواند؛ نه به تندی. اگرچه ممکن است نماز سریع خواندن یک انسان عادی و کارگری عزیز، مقبول تر از نمازهای ما باشد؛ اما آن، استثناء است و نسخه ای عمومی لحاظ نمی شود.

وی ابراز کرد: روزی مرحوم آخوند کاشی مشغول وضو گرفتن بود، شخصی با عجله آمد، وضو گرفت و داخل مسجد شد و به نماز ایستاد. وقتی مرحوم کاشی خیلی مؤدّب وضو می ‌گرفت و همه آداب و ادعیه ی وضو را به جا می ‌آورد؛ تا وضوی آخوند تمام شود، آن فرد نماز ظهر و عصر خود را هم خوانده بود و هنگام خروج با ایشان رو به رو شد، مرحوم کاشی پرسید: چه کاری انجام دادی!؟ گفت: هیچی. مرحوم آخوند گفت: تو هیچ کار نمی‌ کردی!؟ مگر نماز نمی‌خواندی!؟ گفت نه. مرحوم آخوند گفت: پس چه کار می‌ کردی!؟ آن شخص یک جمله گفت که تأثیر عجیبی بر مرحوم آخوند کاشی گذاشت. گفت: فقط آمده بودم بگویم خدایا من یاغی نیستم و بیاد شما هستم، همین. این جمله در مرحوم آخوند خیلی تأثیر گذاشت، بطوریکه تا مدّت ها هر وقت از احوال آخوند می ‌پرسیدند، ایشان با حال خاصی می ‌گفت: من یاغی نیستم، خدایا من و دوستانم یاغی نیستیم، بنده ایم و اگر اشتباهی کردیم به لحاظ جهل بوده، لطفا همین جمله را از ما قبول کن.

انتهای پیام. /

اخبار مرتبط

برچسب‌ها

نظر شما

شما در حال پاسخ به نظر «» هستید.
captcha