به گزارش خبرگزاری حوزه از اصفهان، جلسه دفاعیه پایاننامه سطح سه رشته کلام اسلامی با موضوع «شاخصههای هرمنوتیک روایت در اندیشه ملاصدرا و ریکور» روز گذشته توسط خانم ندا حیاتی، طلبه مدرسه علمیه تخصصی مجتهده امین برگزار شد که خانم دکتر زهرا آبیار بهعنوان استاد راهنما و حجتالاسلام دکتر علیرضا آلبویه بهعنوان استاد داور حضور داشتند.
پژوهشگر در ابتدای ارائه خود با اشاره به سابقه تاریخی هرمنوتیک روایت در اندیشه بشری اظهار داشت: روایتگری یا هرمنوتیک روایت رویکردی است که با هدف آشکارسازی و کشف لایههای پنهان متون دینی، بهویژه قصص و روایات کتاب مقدس، مورد استفاده قرار گرفته است.
وی افزود: پل ریکور از جمله اندیشمندانی است که محور اصلی تأملات خود را بر این موضوع متمرکز ساخته و روایتگری را حلقه اتصال میان متن مقدس و فهم معنای درونی آن میداند. در حوزه اندیشه اسلامی نیز فیلسوفانی همچون ابنسینا، غزالی، سهروردی، ابنعربی و بهویژه ملاصدرا در تأویلات تفسیری خود به این رویکرد توجه داشتهاند.
خانم حیاتی تصریح کرد: این پژوهش با روش توصیفی–تحلیلی به بررسی ویژگیهای هرمنوتیک روایت در اندیشه ریکور و ملاصدرا پرداخته و نشان داده است که مفاهیمی چون رمزی بودن، فرازمانی، چندمعنایی و آشکارشدگی از خصایص هرمنوتیک روایت در متون مقدس به شمار میرود.
وی ادامه داد: از جمله مشابهتهای دیدگاه این دو متفکر میتوان به بیزمانی روایتها، اهمیت پیشفهم، تأکید بر باطن متن مقدس، رمزی بودن و رویکرد تأویلی مشترک اشاره کرد. در عین حال، ملاصدرا تأویل را مختص متون وحیانی دانسته و رمزی بودن را تنها در برخی بخشهای متن مقدس معتبر میشمارد که همین نکته از وجوه افتراق او با ریکور محسوب میشود.
به گفته وی، اعتقاد به قطعیت معنا در برابر نسبیت روشها، تأکید بر قصدیت معنای یگانه متن و همچنین تفکیک میان تفسیر و تأویل نیز از دیگر نقاط اختلاف میان این دو فیلسوف است.
این جلسه با پرسشها و نقدهای علمی استاد داور و پاسخهای پژوهشگر به پایان رسید.
نظر شما