به گزارش خبرگزاری حوزه، در حدیثی گهربار از رسول اکرم صلیاللهعلیهوآلهوسلم آمده است: اَلنَّجاةُ فی الصِّدقِ؛ راستگویی موجب نجات دین و دنیای انسان راستگو میباشد.
روزی حجاج بن یوسف ثقفی که شخصی پلید و خونریزی بود بر منبر مسجد کوفه، خطابه خود را طولانی کرد.
جوانی شجاع از وسط جمعیت با صدای بلند گفت:"موقع نماز است، سخن را کوتاه کن! نه وقت به احترام شما توقف میکند، نه خداوند عذرت را میپذیرد."
حجاج از این صراحت، آن هم در یک مجلس عمومی ناراحت شد و دستور داد او را زندانی کنند.
بستگان او به ملاقات حجاج رفتند و به وی گفتند: "امیر! مرد زندانی از فامیل ماست و دیوانه است، دستور فرمایید آزاد شود.
"حجاج گفت: "اگر خودش به دیوانگی اقرار کند، آزادش خواهم کرد."
آنها به زندان رفتند و گفتند: "به جنونت اقرار کن، تا آزاد شوی."
جوان گفت: "هرگز چنین اعترافی نمیکنم، من مریض نیستم. خداوند مرا سالم آفریده است و در صحت و سلامت به حجاج تذکر دادم که یک وظیفه دینی بود."
وقتی جوابهای صریح و صادقانه زندانی به گوش حجاج رسید، دستور داد به احترام راستگویی و صداقتش او را آزاد کنند.
کتاب داستانهای آموزنده، ج ۲، ص ۱۱۵










نظر شما