رسیدن به اجتهاد، بهره‌گیری کامل از فرصت تحصیل را می‌طلبد

حجت الاسلام و المسلمین محمد حسین ملک زاده از مبلغین بین المللی و از اساتید حوزه علمیه قم در گفت و گو با خبرنگار خبرگزاری حوزه در ساری با اشاره به شروع سال تحصیلی جدید در مدارس حوزه، اظهار کرد: طلبه باید از فرصت تحصیل، بهره گیری کامل داشته باشد.

استاد حوزه علمیه قم تأکید کرد: سراغ ندارم کسی مشغول به کارهای جانبی غیر از تحصیل شده باشد و به لحاظ علمی پیشرفت کرده باشد و مجتهد شده باشد. اگرچه وجه عقلی آن را منتفی نمی دانیم ولی نظیری برای این مورد سراغ ندارم و اغلب محال و نشدنی است. اجتهاد و فقاهت آنقدر ناز دارد که تن به هر کسی نمی دهد؛ آن کسی که عمر خود را در این راه بگذارد و خوش استعداد و توانمند هم باشد، شاید برسد و شاید نرسد. اما در هر حال باید ممحّض در درس باشد.

وی تصریح کرد: شهید صدر (ره) شخصیتی است که اگر 10 نابغه بزرگ جهانی را با هم ادغام کنیم، یک نفر نزدیک به شهید صدر می شود. شهید صدر نابغه بود و هیچ شکّی در آن نیست. مرحوم شهید صدر به واسطۀ نبوغش، در یازده سالگی کتاب منطقی سنگین و در سیزده سالگی کتاب فدک و تاریخ نوشته است؛ کتابی که به عنوان کتاب مرجع بعضی از مراجع لحاظ شده است تا درباره حضرت فاطمه (س) و ماجرای فدک کتاب بنویسند. با این حال، همین شهید صدر می گوید که من در دوران طلبگی به اندازه پنج طلبه مجدّ کار می کردم. ایشان می گوید: «من روزی شانزده ساعت کار مفید علمی انجام می دهم.» و البته کار غیر مفید هم انجام می داد.

حجت الاسلام و المسلمین ملک زاده گفت: کلام من برای برخی از طلبه ها امید بخش نیست؛ اما نباید خودمان را بازی و فریب بدهیم. سال ها پیش به من پیشنهاد شده بود که امام جمعه جایی بشوم؛ بی رغبت نبودم و می گفتم در کنار کار امامت جمعه، به مباحث علمی هم می رسم. یکی از آقایان جزو اعضای شورای سیاستگذاری ائمه جمعه به من گفت که گویا تصور درستی از منصب امامت جمعه ندارید. اینگونه که شما فکر میکنید، نیست و اگر بخواهید امام جمعه خوبی باشید، تمام هفته باید تلاش کنید و درگیر هستید. موفق ترین امام جمعه های ما که اهل مدیریت زمان هستند و خیلی موفق هستند، به زحمت می توانند روزی یک درس داشته باشند و آن هم مطالعه برای آن نداشته باشند.

وی افزود: مدتی رایزن فرهنگی جمهوری اسلامی ایران در یکی از کشورها بودم و نماز جمعه هم می خواندم؛ من که حداقل سالی چند تألیف انجام می دهم، در آن سال یک مقاله داشتم که نیمی از آن تکمیل شده بود ولی وقت نمی کردم که تمام کنم. می خواهم بگویم بدانیم که کجای قصه هستیم. اگر در کنار طلبگی، مشغولیات دیگری هم داریم و با این حال می خواهیم به اجتهاد هم برسیم یا از شغلی که انتخاب کرده ایم، شناخت کافی نداریم یا اجتهاد و یا هر دو را نمی شناسیم.

استاد حوزه علمیه قم ابراز داشت: اگر در عرصه علمی می توانیم موفق تر عمل کنیم تا عرصه دیگر، پس برای عرصه علمی تلاش کنیم. می بینیم که برای عرصه های دیگر به اندازه کافی نیروی انسانی وجود دارد. از این رو باید تمرکز بر عرصه علمی داشته باشیم. از خود این سؤال را داشته باشیم که «من برای چه ساخته شدم».

وی همچنین افزود: امام سجاد (ع) در دعای مکارم الاخلاق می فرماید: «و استعملنی لما خلقتنی؛ خدایا من را به کار گیر در آن جهتی که من را به خاطر آن خلق کردی». خداوند برای آفرینش کلّ هستی و برای آفرینش انسان و برای آفرینش شخص خود من هم هدفی داشته است. قرار بوده شخص من بیایم در نظام هستی جایی را پر کنم؛ یعنی نقشی تاریخی و تمدنی برای من قائل شده است. متناسب با آن هم به من استعداد و توانایی داده است. اگر من این را نشناختم، یعنی این نکته را درک نکرده ام. برای مثال، از نعمت پا که خدا به من داده به خوبی استفاده نمی کنم و یا بلا استفاده رها می کنم و این مثال برای نعمت استعداد هم همین طور است.

انتهای پیام/