به گزارش خبرگزاری حوزه از خوزستان، با آغاز تجاوز رژیم بعث عراق در ۳۱ شهریور ۱۳۵۹، ایران وارد فصلی دشوار و تاریخی شد؛ جنگی که تنها یک نبرد نظامی نبود بلکه آزمونی برای تمامیت ارضی، استقلال، هویت ملی و ارزشهای دینی ملت به شمار میآمد.
از همان لحظات نخست، ایران با بسیج تمام توان و منابع خود، مقاومت را انتخاب کرد؛ انتخابی که عمق تعهد مردم به سرزمین و باورهایشان را نشان داد.
از رزمندگانی که به خط مقدم رفتند تا خانوادههایی که در پشت جبهه با تمام توان از کشور دفاع کردند و مردمی که با تلاش و همراهی خود امنیت و پایداری جامعه را تضمین کردند و همه نشان دادند که دفاع از وطن تنها یک اقدام نظامی نبود، بلکه به یک باور ملی و دینی تبدیل شده بود.
دفاع مقدس، نامی است که بر این جنگ نهادهاند؛ چرا که انگیزههای آن صرفاً منافع مادی نبود بلکه آغاز این نبرد با هدف دفاع از حق، کیان ملت و امنیت مردم شکل گرفت. در روزهای آغازین جنگ صحنههای مقاومت مردم ایران جلوهای از استقامت یک ملت در برابر تجاوز نابرابر دشمن را به تصویر کشید.
این جنگ هشت ساله، خسارت های جانی و مادی فراوانی را برای ملت ایران به همراه داشت اما دستاوردهای بزرگی نیز برای کشور به ارمغان آورد؛حفظ تمامیت ارضی ایران، تثبیت نظام جمهوری اسلامی و شکلگیری انسجام اجتماعی از مهمترین نتایج آن بود.
اما شاید بزرگترین دستاورد، فرهنگ ایثار و مقاومت است؛ فرهنگی که نه تنها در میدانهای نبرد بلکه در زندگی روزمره مردم ایران نیز تجلی یافت و امروز این فرهنگ همچنان نسلهای بعدی را به خودباوری، اتحاد و روحیه مقاومت دعوت میکند.
دفاع مقدس برای نسل امروز پیام روشنی دارد؛ پیامی که نشان میدهد استقلال و پیشرفت کشور تنها با همدلی، اتحاد و اعتماد به توان داخلی ممکن است.
همانطور که در دوران دفاع مقدس، هر نقطه از ایران به یک جبهه تبدیل شده بود و هر فرد سهم خود را در دفاع از کشور ایفا کرد، امروز نیز تحقق اهداف ملی بدون همدلی و مشارکت همگانی امکانپذیر نیست.
هر ساله از ۳۱ شهریور تا ۶ مهر، به مناسبت آغاز این نبرد تاریخی، هفته دفاع مقدس گرامی داشته میشود تا یاد و خاطره رشادت، ایثارگری و مقاومت مردم ایران زنده نگه داشته شود.
حماسه زنان در جنگ دفاع مقدس؛ از پشت جبهه تا خط مقدم
جنگ دفاع مقدس تنها جنگ مردان نبود؛ صحنهای که حضور فعال و مؤثر زنان، با روحیه، همت و ایثار آنان را به یکی از اصلیترین عوامل پیروزی و ماندگاری این حماسه ملی تبدیل کرد.
نقش زنان در دفاع مقدس، فصلی درخشان از تاریخ مقاومت ملت ایران بود؛ فصلی که از امدادگری و پشتیبانی در پشت جبهه آغاز شد و تا حضور در خط مقدم و روایتگری پس از جنگ ادامه یافت. این حضور برجسته، جلوهای انسانی و الهامبخش به حماسه دفاع مقدس بخشید.
زنان ایرانی با الگوبرداری از حضرت زهرا (س) و حضرت زینب (س)، صبر، ایثار و شجاعت را در عمل نشان دادند و در زمینه حمایت و پشتیبانی، حضور مستقیم در میدان نبرد و روایتگری پس از جنگ حضور چشمگیری داشتند، که سبب شد زنان به بخشی جداییناپذیر از مقاومت ملت ایران تبدیل شوند.
همچنین در پشت جبهه با ابتکار، خلاقیت و انگیزهای الهی تلاش میکردند کمبود حضور مردان در صحنه نبرد را جبران کنند.
آنها فعالیتهای متعددی در زمینه پشتیبانی روحی رزمندگان، تأمین آذوقه، لباس و تجهیزات داشتند؛ مادرانی که فرزندان خود را به جبهه میفرستادند، حتی با قلبی شکسته، آنان را تشویق میکردند تا استوار باشند و مبارزه کنند.
فهیمه بابائیان پور، همسر شهید غلامرضا صادقزاده، نمونهای از این زنان صبور و هدفمند بود؛ زنی که با وجود از دست دادن همسرش، لباس عروسیاش را بر تن کرد و در مراسم تشییع پیکر همسر شهید خود فریاد زد: «ای همسر شهیدم! شهادتت مبارک!» این لحظه، تجسمی از صبر و ایثار زنان ایرانی بود که در قلب تاریخ دفاع مقدس حک شد.
حضور زنان در پشتیبانی از جنگ تنها محدود به حمایت روحی نبود، کمکهای نقدی و غیرنقدی آنها بخش مهمی از مقاومت بود، بسیاری خانه و دارایی خود را برای تهیه آمبولانس، لباس و تجهیزات نظامی وقف کردند حتی دانشآموزان و دختران جوان، علاوه بر درس و تحصیل، در تهیه و تأمین مایحتاج رزمندگان مشارکت میکردند.
همچنین در آشپزخانهها و بیمارستانهای صحرایی، زنان بیوقفه مشغول خدمت بودند؛ از دوخت لباس و ملحفه برای مجروحان و اهدای خون تا آمادهسازی مواد غذایی برای عملیاتهای بزرگ، همه و همه جلوهای از فداکاری بیحد و حصر زنان بود.
زنان ایرانی تنها به پشت جبهه محدود نبودند، بسیاری از آنان، حتی نوجوانان با انگیزه الهی و عشق به دفاع از میهن مستقیماً در میدان نبرد حاضر شدند خواهران بسیجی و سپاهی، در حفاظت انبار مهمات، کندن سنگر و آموزشهای چریکی، همگام با مردان جنگیدند و شجاعت این زنان در خرمشهر و آبادان ثبت شد، زنانی که با دستان خود و حتی با چوبدستی سربازان دشمن را به اسارت می گرفتند و در مواقع بمباران بدون ترس به دفاع از میهن پرداختند.
همچنین پرستاری و امدادگری یکی از نقشهای کلیدی زنان در خط مقدم بود. زنان جوان در بیمارستانهای صحرایی گاه بدون خواب و غذا مجروحان را درمان میکردند و با شجاعتی مثالزدنی، خود را در معرض خطرات جنگ قرار میدادند.
در عملیاتها همچون دیدهبان همراه رزمندگان، با اطلاعات و امداد رسانی مؤثر نقش تعیینکنندهای ایفا کردند، حضور آنان، نه تنها جبران کمبودها بود بلکه به خط مقدم روحیه و استقامت میبخشید و نشان داد که ایثار و شجاعت هیچ حد و مرزی ندارد.
پس از پایان جنگ، زنان و مادران شهدا و جانبازان، نقش خود را در پاسداری از ارزشها و روایتگری حماسه ادامه دادند و با برگزاری مراسم یادبود، انتشار نامههاو خاطرات، سرودن شعر و داستان، حماسه دفاع مقدس را زنده نگه داشتند.
کتابها و آثار ادبی و هنری زنان، همچون سرودههای سپیده کاشانی یا مثنوی «کربلا در کربلا» توسط مهری حسینی، بخش مهمی از حافظه تاریخی این دوران را تشکیل میدهند. این آثار نه تنها یاد حماسهها را زنده نگه میدارند، بلکه نسلهای بعد را به ارزشهای ایثار و مقاومت متعهد میسازند و نشان میدهند که دفاع مقدس، تنها در میدان نبرد شکل نگرفته است.
براساس آمار بنیاد شهید و امور ایثارگران، ۶۴۲۸ زن در طول دفاع مقدس به شهادت رسیدند که بیشترشان در بمباران و موشکباران شهرها جان خود را از دست دادند.
همچنین تعداد جانبازان زن ۵۷۳۵ نفر و تعداد اسرای زن در طول جنگ ۱۷۱ نفر گزارش شده است. افزون بر این حدود ۵۵۰ هزار زن به عنوان مادر، همسر و خواهر شهدا، جانبازان و آزادگان با صبر و استقامت خود نقش غیرمستقیم اما حیاتی در دفاع مقدس داشتند.
این آمار و ارقام، جلوهای از حضور بیوقفه و فداکارانه زنان در این حماسه ملی است.
انتهای پیام/
نظر شما