به گزارش خبرگزاری حوزه، از جمله نکات مهم و کلیدی در بیانات چند روز پیش مقام معظم رهبری با رئیس جمهور و اعضای هیئت دولت، تأکید مجدّد بر اهمیت و ضرورت مساله روایت از وضعیت کشور و نوع عملکرد مدیران و متولیان در این قضیه بوده است.
ایشان در همان جلسه بیان داشتند: "دوستانی از مسئولان کشور که با مردم حرف میزنند، راوی قدرت و قوت و امکانات کشور باشند... راوی ضعفها نباشند. بله، ما ضعف داریم، نقص داریم، کمبود داریم؛ کدام کشور ندارد؟ لکن قوتهایی داریم، تواناییهایی داریم، کارهایی شده، تلاشهایی شده؛ اینها را روایت کنیم و به مردم بگوییم. هم مطبوعات در این زمینه مسئولاند، هم صدا و سیما مسئول است و بیش از همه خود مسئولان دولتی مسئولاند که وقتی جلو مردم پشت آن بلندگو قرار میگیرند، راوی ضعف و ناتوانی و ناامیدی و مانند اینها نباشند..."
پرهیز از نگاه یکسویه به مسائل کشور
به اعتقاد مهدی حسنزاده، فعال رسانهای و روزنامهنگار، مطالبه رهبر معظم انقلاب در زمینه بیان نقاط قوت، به معنای نادیده گرفتن نقاط ضعف نیست، چنان که خود ایشان هر دو سمت ماجرا را دیدهاند. آنچه تعادلبخش این نگاه است، دیدن نقاط ضعف و بیان آنها به این شکل است که در این باره نگاه یکسویه وجود نداشته باشد.
وی همچنین افزود: در واقع ما هم باید نقاط ضعف را ببینیم و هم نقاط قوت را، به این خاطر که تمرکز صرف برنقاط ضعف موجب فرو اُفتادن به ورطه سیاه نمایی و ناامیدسازی می شود. از سوی دیگر باید توجه داشت که بیان نقاط ضعف صرفاً در سطح تبیین مشکلات و کمبودها نباشد، بلکه به خصوص به عنوان مسئول، چگونگی کاستن از مشکلات و یا رفع آنها نیز تبیین گردد و لذا خیلی مهم است که مراقب باشیم شرایط بنبست گونه و غیر قابل حل برای مسائل کشور برای مخاطب و مردم به تصویر کشیده نشود.
لزوم توجه به مؤلفه های روایتگری مؤثر
این فعال رسانه ای همچنین با تأکید بر این نکته که در شرایط حساس و پیچیده کنونی می بایست عنصر روایتگری و چگونگی بیان نقاط قوت و ضعف مورد توجه جدی متولیان امور قرار گیرد، خاطرنشان کرد: همان طور که بر اساس رهنمودهای رهبر عزیزمان تأکید شد که بدون ارائه راهکار حل مشکلات نباید به سراغ تبیین نقاط ضعف رفت، در رابطه با نقاط قوت نیز طبعاً ملاحظاتی وجود دارد که مهمترین آنها، بیان هنرمندانه و صادقانه نقاط قوت بدون درافتادن در نگاه تبلیغاتی و کلیشهای است و مهم این است که در این راستا از نیروهای توانمند و خلاق و متعهد کشور به درستی و به شکلی شایسته استفاده کرد.
وی بیان داشت: در واقع مهمترین ملاحظه در بیان مشکلات، تلاش برای اجماعسازی از مسیر درک مشترک، حساسیت جمعی و ادبیات نزدیک به هم میان مسئولان و مردم برای مواجهه با چالشهاست. از این رو برای اینکه ببینیم روایت ما از نقاط ضعف و بیان مشکلات مسیر سیاهنمایی و ناامیدسازی را طی میکند یا مسیر اصلاح و مطالبه، باید ببینیم تبیین مشکلات با چه رویکردی صورت میگیرد؟ به شکل سیاسی و با هدف تخریب سراغ مسئله میرویم یا مسئله را فراتر از عملکرد فلان دولت و فلان مسئول و به عنوان مسئلهای ملی میبینیم و مقتضیات و محدودیتهای حوزه اجرا را نیز درک میکنیم.
حسن زاده افزود: بنابر این چنانچه هدف ما از بیان معضلات، اجماعسازی میان نخبگان، توده مردم و دستگاههای مسئول باشد باید حتماً رویکردی دلسوزانه، غیرجناحی و همهجانبهنگر بر مطالبه حاکم باشد تا به نتیجه برسیم.
روایت های موفقیتهای کشور با رویکرد هوشمندانه
نرجس شکرزاده، پژوهشگر حوزه علمیه خواهران نیز با بیان این که باید با هوشمندی به دنبال روایت موفقیت ها و پیروزی های کشور در عرصههای گوناگون باشیم، اظهار داشت: یکی از مؤلفه های توفیق در روایتگری توجه به اصل سادگی و پرهیز از پیچیدگی گویی است چرا که روایت باید به اندازه ای واضح و ساده باشد که حتی نوجوانان هم بتوانند آن را بفهمند و این را هم بدانیم که پیچیدگی بسیار تنها منجر به خستگی و زدگی مخاطب میشود.
وی افزود: از سوی دیگر باید توجه داشت که معمولاً مردم به روایتهایی اعتماد میکنند که از آن بوی حقیقت را استشمام کنند، ضمن آن که از جمله نشانه های یک روایت قوی و مؤثر آن است که بتواند با احساسات مخاطب ارتباط لازم را برقرار نماید و از ساختاری منسجم و منطقی برخوردار باشد.
تغییر دیدگاه مخاطب به شکل هنرمندانه
شکرزاده همچنین گفت: هدف غایی یک روایت مؤثر، تغییر دیدگاه یا رفتار مخاطب است و لذا اینجا اهمیت قدرت اقناع در فعالیت های رسانه ای مشخص میشود. هنر روایت باید این باشد که روایتگر با تکیه بر قدرت اقناع، دلایل و شواهد کافی را به شکلی جذاب ارائه کند تا مخاطب را به این وسیله به سمت نتیجهگیری مدنظر سوق دهد.
وی خاطرنشان کرد: اصل پذیرفتهشدهای که وجود دارد این است که در جنگ روایت ها، طرفی پیروز شده و موفق می شود که بتواند قصه و داستان خودش را بهتر و جذابتر تعریف کند چرا که این روایتها هستند که اذهان عمومی را شکل داده و به افکار جهت میبخشند.
وی همچنین ابراز داشت: اساساً برای اینکه روایت خوبی داشته باشیم، نخستین کار خوب دیدن مسأله است، یعنی مطالعه دقیق در باره موضوع و مساله داشته باشیم و البته در ادامه تمرین، تمرکز، نوشتن، تولید، توزیع، تعامل، تفکر و دوباره مطالعه نیاز است.
شکرزاده در خاتمه سخنان خود یادآور شد: روایت مؤثر روایتی است که بتواند اثرگذاری لازم را بر مخاطب داشته باشد و این اثرگذاری البته یک بُعدی نیست بلکه باید با درنظر گرفتن بسیاری از شرایط و جوانب باشد.
گزارش از: سیدمحمدمهدی موسوی
نظر شما